7: LUNA

144 4 0
                                    

Nakauwi kami ng parents ko sa Cebu after a week ng pagdating ko galing US. Umuwi rin kinabukasan ang mga kaibigan ko dahil may mga OJT pa rin sila. Hindi ko sinabi sa kanila na nakauwi na ako para maiwasan ng tuluyan si Levi. I also told my parents not to tell, I already told them what happen between me and Levi. Nakita kasi nila ako nun pagpasok ko sa resto na umiiyak kaya kinausap nila ako. I have no choice but to tell them the truth.

They are not mad to Levi, they respect my decision kaya hindi na sila mangialam sa akin. I wanted to isolate myself from them kasi gusto ko pa mapag-isa. Waiting na lang din kami ng graduation namin dahil naayos ko na lahat ng kailangan ko. Umuwi ako to unwind, to be with my family since matagal na hindi ko sila nakakasama.

I plan to cook pizza and have a marathon myself. Pagtingin ko sa pantry namin ay wala ang ibang mga ingredients, I look at the clock and it's still early pa naman kaya I drive myself sa mall to buy the missing ingredients. Hindi ko alam pero na-enjoy ko ang comfort ko, yung tipong ikaw lang pero masaya pala.

"Excuse me, Miss. Do you have here ready made pizza dough?" I politely ask the lady.

Tumango siya at sumunod ako sa kanya. Agad akong nag thank you nung nakita ko na at iniwan rin naman ako. Pumunta ako sa mga canned pineapple, kumuha ako ng dalawang can. I suddenly step back and hear a woman behind me.

"Omg, I'm sorry. I didn't see you," medyo nataranta ako dahil naapakan ko ang feet niya. She's seem familiar, ngumiti siya sa akin.

"Okay lang po. Sorry din," mahinang sabi nito at umalis rin agad.

I knew it. She's the girl na kasama ni Levi nag lunch last time. She's cute in personal, parang bata pa ito sa akin. About Levi, hindi niya na ako kinukulit after nung usapan namin sa Manila. Sineryoso niya talaga ang sinabi at hindi na nagparamdam, I'm kind disappointed but I think it's good din naman. I will move forward na rin para iwas overthink.

Nang matapos akong namili ay agad ko itong binayaran sa cashier at diretso uwi na. I quickly make pizza para makasimula na rin mag movie marathon. Nasa kalagitnaan ako sa panonood ko ng movie nang nag ring ang phone ko, sinagot ko agad ang phone nang makita ang name ni Will sa screen.

"Hello, Luna?"

"Yes? Bakit?"

"Nasa Manila ka pa ba?"

"U-uhmm yes!"

"Si Levi kasi, nasa hospital ngayon. Nabangga ang motor niya sa van, makakadalaw ka ba?" Ramdam ko ang panginginig ni Will.

"A-ahh sorry, Will next day pa ang uwi ko. Maybe next time, dadalaw ako. Bye!"

Binaba ko agad ang phone dahil baka ma-sense ni Will na nagsisinungaling ako. Biglang nag stop ang heart beat ko matapos marinig ang balita niya. He didn't mention if mild lang pa or grabe, hindi naman ako pwedeng puntahan siya agad ngayon. Nag-aalala ako kay Levi but I have no choice but to calm. Makikibalita nalang ako sa group chat namin.

Nagpatuloy pa ako sa movie marathon ko pero ang nasa isip ko ngayon ay si Levi. How is he? Lasing pa siya? Paanong nabangga? Marami akong tanong na gustong mahanapan ng sagot. Tinigil ko na lang ang movie at pumunta sa messenger ko. Busy na sila about Levi kaya nag back read ako.

Nawalan daw ng preno ang van at hindi agad napansin ni Levi. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya gumigising dahil napuruhan ang ulo niya. Nag send pa ng pictures si James kaya mas lalong kumirot ang puso ko. Kawawa siyang tignan, puno ng dugo ang puting damit niya. Gusto ko pa sanang magtanong pero nahihiya ako, alam rin kasi nila ang nangyari sa resto kaya hindi ko kaya.

"Guys, when ang free time niyo? Dalawin natin si Levi." 

Basa ko sa group chat namin. Nagplano silang mag visit bukas dahil sunday rin naman at walang duty. Hindi ko pa rin sinabi sa kanila na nasa Cebu na ako, nagsinungaling rin ako gaya ng sinabi ko kay Will. Magse-send lang daw sila ng update sa akin para malaman ko rin ang sitwasyon niya. It's okay, barkada ko rin naman siya. Sa loob-loob ko.

LUNANơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ