The Way It Was - Abridged (Complete)

25

From the Author: Hello, loves. I hope you're enjoying this story so far. In case you are interested, The Way It Was will be available in print with print-exclusive Epilogue. Secure your copy by messaging Whimsical Books PH on their facebook page. Thank you!

Happy reading! xo

Now

"Sa kubo na kayo mananghali. Magpapaihaw ako. Ide-deliver ko lang 'tong order sa isdaan. Kukuha na rin kasi ako ng isda. Naha-highblood na ang mga tao sa karne. Mabilis lang ako. Gusto mo ng inihaw na tilapia?"

Nakangiting tumango ako. "Okay."

"Ingat sa pagmamaneho." Tinanguan niya si Roarke bago niya pinaandar ang sasakyan.

Pinaandar ko na rin ang scooter. Kinausap ko ang caretaker habang bahagyang naglibot si Roarke. Pagkatapos namin sa palayan ay nagtungo na kami sa kubo ni Reggie.

Ang open-type bahay-kubo na iyon ay ang nagsisilbing pahingahan ni Reggie. Ipinatayo iyon malapit sa ilog at medyo may distansya mula sa babuyan at manukan. The place was so beautiful and serene. Maraming mga puno sa paligid at kalmado ang ilog.

May mga pagkakataon na gumugol ako ng panahon sa kubo na iyon. Noong may romantikong relasyon kami ni Reggie. It had been Reggie's private place. Bawal siyang abalahin kapag naroon siya maliban kung emergency talaga. He shared that place with me.

Tumingin ako kay Roarke na mukhang nagustuhan ang lugar. It was a little weird to be here with him. I was married to this man. While I was married to him, I was in a relationship with someone else.

"You've introduced me as your friend to everyone," ani Roarke.

Tiningnan ko siya. "I'm not introducing you as my husband," tugon ko.

Tumango siya. "Understandable. I really don't mind. But we've never really been friends."

Sandali akong nag-isip. "Huh," sabi ko kapagkuwan. "You're right."

"I'm not even sure if we know how to."

"We can figure it out."

He gave me a look then a knowing smile.

"We can be friends," giit ko. "We can be just friends." Puno ako ng duda sa pahayag na iyon pero parang kailangan kong ipagpilitan nang kaunti.

Inilingan ako ni Roarke, napapangiti.

"Exes can be good friends. I know for a fact."

Natigilan si Roarke. Kaagad kong pinagsisihan ang sinabi ko. Hindi ko gustong ipaliwanag kung bakit alam ko ang fact na iyon. Maigi na lang at dumating ang ilang tauhan ni Reggie dala ang mga pagkain. Mukhang kaagad na nakapagpahanda ng mga pagkain. May pork barbeque at chicken inasal. Mayroon ding steamed vegetables at mga sawsawan. Iginawa rin ako ng ensaladang mangga at talong. Mayroong hinog na mangga at pakwan.

Inayos ang mga pagkain sa mesa a la boodle fight style.

Hindi nagtagal ay naroon na rin si Reggie. Dala niya ang inihaw na tilapia at hipon.

"Thank you," nakangiti kong sabi kay Reggie. "Nag-abala ka pa talaga."

"Malakas ka sa akin, eh." Kinindatan niya ako bago binalingan si Roarke at nginitian. "I hope you enjoy all the food. But if you want something else, I'm sure we can get them for you."

"These all look delicious," tugon ni Roarke. "Thank you." Nakangiti siya at pleasant ang mukha pero parang medyo pormal pa rin sa pandinig ko. Parang may kung ano. Hindi ko naman ma-pinpoint talaga kaya hinayaan ko na muna.