'' Seni götüreceğimi kim söyledi tatlım ? ''
İşte o an hayallerimin tekrar yıkıldığını anladığım an oldu.Bozuntuya vermemeye çalışarak devam ettim :
'' Nasıl yani ? Beni götürmeyecek misin ? ''
'' Oraya geri dönmek istediğini pek sanmıyorum.''
Eğer istediğimi söylersem babamı gerçekten şaşırtacaktım.En son olanlardan sonra bana deli gözüyle bakacağına eminim.Ben böyle düşünürken Ashley'le göz göze geldik.O da şaşırmıştı.Ne yapacağımı,ne söyleyeceğimi bilmiyordum.Daha fazla dayanamadım ve konuşmaya devam ettim :
'' Aslında yeterince dinlendiğimi düşünüyorum.''
Tahmin ettiğim tepkiyi almıştım.Annem ve babam şaşırmış bir vaziyette bana bakıyorlardı.Annem :
'' Ama en son olanlar...''
'' Evet en son olanların bende farkındayım ama daha önceden de söylediğim için çok yorulmuştum.Şimdi dinlendim ve oraya geri gitmek istediğimi anladım.''
Herkes birbirine bakıyordu.Babama baktım,o da yemeğini yemeye devam ediyordu.Herkes sakin görünüyordu ama ortamdaki gerilimi hepimiz hissediyorduk.Bir anda babam çatalı sert bir şekilde bıraktı ve bana baktı.Kızacağını düşünüyordum ama o :
'' Bu konu hakkında yeterince düşündüğüne emin misin ? ''
'' Evet,geldiğimden beri bu konu hakkında yeterince düşündüm zaten.''
'' Yani bu yaşadığın her şey yorulduğun için oldu ? ''
'' Evet.''
'' Peki ya yine yorulursan ? O zaman seni buraya getirecek imkanı bulamayabilirim Amy.Oyun oynamadığımızın farkındasın değil mi ? ''
'' Evet,farkındayım.Bu sefer yorulsam bile beni çok da yıpratmayacağını biliyorum.Bir daha böyle bir şey olmayacak.Sadece gelmeme izin vermeni istiyorum, o kadar.''
Babam yine hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam ediyordu.Bu şekilde birkaç dakika daha geçirdik.Daha sonra hepimiz sofradan kalktık.Babamdan bir cevap bekliyordum ama o ağzını bile açmadan odasına çıktı.Neydi şimdi bu ? Bunu evet olarak mı algılamalıydım,yoksa hayır olarak mı ? Ben bu şekilde babamın arkasından bakarken bir anda Ashley'in bana dokunmasıyla kendime geldim :
'' Bence biraz düşünmeye ihtiyacı var.''
'' Bencede öyle.''
Daha sonra beraber odama çıktık.İkimizde hiçbir şey söylemeden öylece oturuyorduk.Bir anda kapıyı tıkladı.Babamın geleceğini düşünmüştüm ama gelen annemdi.
'' Ne yapıyorsunuz ? ''
'' Hiçbir şey,oturuyoruz.''
Geldi ve yanımıza oturdu.
'' Baban çok kararsız.Bir daha aynı şeyleri yaşamandan korkuyor.Sadece biraz düşünmeye ihtiyacı var.Sen bu konu hakkında eminsin değil mi ? ''
'' Evet anne,eminim.Neden bana güvenmek istemiyorsunuz ? ''
'' Sana güveniyoruz.Sadece üzülmeni istemiyoruz o kadar.''
'' Hayır,bu sefer üzülmeyeceğim.Sen babamı ikna etmek için çabala.Ben ne istediğimi biliyorum.''
'' Tamam o zaman.Ashley bugün bizde kalsın,geç oldu.''
'' Tamam,zaten kalacak.Sana iyi geceler.''
'' İyi geceler.''
Annemin odadan çıkmasıyla Ashley'in konuşmaya başlaması bir oldu.
