Akşam yemeğine daha 3 saat vardı ve ben şimdiden acıkmıştım.Aşağı indim ve kendime bir sandviç yaptım.Bugün gerçekten mutluydum çünkü babam bu akşam geliyordu :) Babam bir subaydı ve her ay bizi 1 haftalığına ziyarete gelirdi.Bu özleme artık dayanabiliyordum ama bu aralar çatışmalar yaşandığı için onun adına biraz korktuğumu da itiraf etmeliyim.Akşam için üzerime mavi bir elbise geçirdim ve biraz bilgisayarda takılmaya karar verdim.Günlerdir yaptığım araştırmalar pek bir sonuç vermemişti.Doktor olmak istiyordum ve bunun için de kaliteli bir okul benim için önemliydi.Hoş,daha ne doktoru olduğuma karar bile vermemiştim ama en azından okulumun hazır olmasını istiyorum.Belki kalp cerrahı belkide diş doktoru olacaktım.İnsanlara yardım etmek en büyük hayalim.Düşüncelere dalmışken kapı çaldı.Gelen annemdi.
'' Amy biraz yardım edebilir misin ? Gerçekten çok yoruldum.''
Akşam yemeği için alışveriş yapmış olmalıydı.Ona yardım ettim ve poşetleri beraber mutfağa taşıdık.Ardından o yemeğe koyuldu ve bende odama geri çıktım.Ashley'i aradım.O çocukluktan beri arkadaşım ve şu ana kadar hiçbir şeyimizi birbirimizden gizlemedik.Onunla sevincimi paylaştım.O da benim adıma çok sevindi.Onu gerçekten çok seviyorum.Çünkü beni her konuda anlıyor ve çok sevimli bir kız.Derken saat çoktan 08.00'i bulmuştu.Babam her an gelebilirdi ve ben çok heyecanlıydım.Kapı çaldı ve koşarak kapıyı açtım.İşte karşımdaydı.Ona bol bol sarıldım ve beraber salona geçtik.Onu gerçekten özlemiştim.Biraz da sohbetten sonra hepimiz sofraya geçtik.
''Amy,bu senin son senen değil mi ? ''
''Evet babacım ve gerçekten çok sıkı çalışıyorum''
''Çalış kızım aferin.Zaten benim yanımda asker olarak başlaman için gerçekten yüksek notlara ihtiyacın var.Eğer barajı geçemezsen üniversitede başlıyorsun ve 4 yıl gerçekten uzun bir süre.''
Ağzımdaki suyu geri püskürttüm.
Ne ! Yanında asker olarak mı çalışacaktım ? Ayrıca gereken notları da alamazsam da beni Askeri üniversiteye mi yollacaklardı ?
Bu soruların cevabı 2.bölümde :) Fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim :)
