Ağzımdaki suyu geri püskürttüm.
Ne ! Yanında asker olarak mı çalışacaktım ? Ayrıca gereken notları da alamazsam beni askeri üniversiteye mi yollayacaklardı ?
''Baba sen ciddi misin ? Böyle bir karar alındığından neden benim haberim yok?''
Sesimin bu kadar yüksek çıktığını farketmemiştim
''Neden bu kadar tepki gösteriyorsun ? Ben hepimiz aynı fikirdeyiz sanıyordum ? ''
''Hayır değiliz.''
''Neden bu şekilde konuşuyorsun anlamıyorum.Eğer rahatsız olduğun konu asker olarak başlamansa zaten zamanla yükseleceksin.Bunun rütbeleri var ve ben kızımın bunu başaracağına inanıyorum.''
''Hayır baba bahsettiğim şey benim hayallerim.Doktor olmayı planlıyordum.Ben insanlara yardım etmek istiyorum onları öldürmek değil.''
''Zaten insanlara yardım edeceksin.Milyonlarca insanları koruyacaksın ve bu en büyük yardım.Bence biraz düşünmelisin.''
''Baban haklı Amy.Biz hep senin için bu hayali kurmuştuk.Babanın dediği gibi biraz düşün.Bu konuyu daha sonra konuşalım.''
Annemle babamın bu şekilde konuşması çok ağırıma gitmişti.Benim hakkımda bu şekilde hayal kurduklarını bilmiyordum ve bu konu beni büyük bir vicdan azabına götürmüştü.Ya hayallerim ya da ailem.Eğer hayallerimin peşinden gidersem ailemin hayallerini yıkacaktım ve bu en son istediğim şeylerden biriydi ama babamın dediğini de düşünmemde fayda vardı.Sonuçta insanlara yine yardım edecektim.(milyonlarca insanı öldürerek bunu sağlayacaktım).Bu konu hakkında bana zaman tanımaları yardımcı olacaktı ama bu ikilem beni öldürüyor.
Sabah kalktığımda gözlerim şişmişti.Gece çok geç yatmış olmalıydım.Aşağı indiğimde kahvaltı çoktan hazırdı.Annemle babamın imalı bakışları eşliğinde kahvaltımı ettim ve kendimi dışarı attım.Ashley'i aradım.
''Ashley neredesin ?''
''Evdeyim.Sen ? ''
''Bende dışarıdayım.Starbucks'da buluşalım mı ?''
''Tamam geliyorum.''
15 dakika geçmeden Ashley geldi ve gözlerimin halini görünce gerçekten şaşırmıştı.
''Sana ne oldu böyle ?''
''Dün gece çok geç yattım.''
'' Ve sanki pek eğlenmemiş gibisin .''
''Aslında her şey güzel gidiyordu ama annemle babam bana korkunç bir teklif sundular.''
''Neymiş o ?''
''Babam yanında asker olarak çalışmamı istiyor.''
Hiçbir tepki verememişti ama bunun uzun sürmeyeceğinden eminim.
''(Bağırarak) Dalga mı geçiyorlar ? Amy sen yıllardır doktor olmak istiyorsun ve baban gelip sana yanımda asker olarak mı çalış diyor ? ''
''Babam bu şekildede insanlara yardım edeceğimi söylüyor.Ayrıca o kadar karamsar bakma.Zamanla rütbe atlıyorsun.''
''Bu söylediğin şeyler senin içine siniyor mu yani ? ''
''Pek değil.Her neyse bu konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyorum.Senin günün nasıl geçti?''
''Yorucu,üniversite sınavına çalışmaya şimdiden başladım ve 1-2 saatlik çalışma bile bütün enerjimi aldı.Sen beni aradığında henüz yatakta debeleniyordum.''
''Mezuniyet içinde elbise almamız gerekecek.Biliyorsun değil mi ?''
''Ahh evet lanet olsun tamamen aklımdan çıkmış.Ne zaman gidelim ? En güzel elbiseleri kaçırmak istemiyorum.''
''Yarına ne dersin ?''
''Harika!''
Ashley'le biraz daha vakit geçirdikten sonra eve geri döndüm.Aç olmadığımı söyleyerek odama çıktım.Çok huzursuz hissediyordum.3 gün içinde bir karar vermem gerekiyordu.Kendimi yarın gideceğimiz alışverişe adamaya çalışmıştım ki annem içeri geldi.
''Düşündün mü ?''
''Hayır anne hala düşünüyorum.Bu konu hakkında üstüme gelmesen olmaz mı ? Benim için çok zor bir karar ve etki altında kalmak istemiyorum.Sadece zaman tanıyın.''
''Tabi ki zaman tanıyacağız ve ben senin en doğru kararı vereceğinden eminim.Aç olmadığına emin misin ?''
''Evet.''
''Neler yaptın bugün ?''
''Ashley'le buluştuk.Yarın mezuniyet için elbise seçmeye gideceğiz.''
''Bu harika bir fikir ama geç kalmadınız mı ?''
''Sadece 1 hafta var ve geç gitmemiz daha iyi.En azından birileriyle pişti olma ihtimalimiz daha az.''
Annemle biraz gülüştük ve daha sonra o aşağı indi.Dün akşam çok geç yatmıştım ve bugün zor bir gündü.Uyumaya başladım.
