Bir mesaj geldi ama ne olduğuna bakacak halim yoktu.Uyumaya başladım.
Sabah kalktığımda bütün vücudum ağrıyordu.Beyaz tişörtümü ve siyah kotumu giyerek aşağı indim.Annem kahvaltı hazırlamaya başlamıştı bende ona yardım ettim.
''Dün mezuniyet nasıl geçti ? ''
''Genel olarak iyiydi.Thomas'la ayrıldık.''
''Öyle mi ? Neden ? ''
''Anlaşamıyorduk.''
''Hmm.Anladım.Artık babanla barışın.''
''İyi de küs değiliz ki.Sadece tartıştık ve sonra babamın tansiyonu felan çıktı.Daha fazla da tartışmadık.Bu küs olduğumuz anlamına gelmiyor.''
''Tamam o zaman.''
Dedi ve hazırlamaya devam ettik.İçimde bir burukluk vardı.İlk defa bu şekilde ayrılacaktık ve birbirimize dargın olarak.Büyük ihtimal bu sınav sonuçlarım açıklandıktan sonra da devam edecekti.Sınavım 1 hafta sonra ve ben hala kendimi yarı hazırlıksız hissediyordum.
''Günaydın kızlar.''
Gayet mutlu ve neşeli gözüküyordu.Bazen onun bu rahat tavırları ortamı yumuşatabiliyordu.Bazen.
''Günaydın.''
Geldi ve bana sarıldı.Bu iyi bir şeydi galiba.Kalbini kırdıktan sonra hala bana bu şekilde davranması genel olarak biraz daha suçluluk hissettirsede en çok mutluluk hissettirdi.En azından o kadar da kötü bir vedalaşma olmayacaktı.Kahvaltımızı felan da ettikten sonra hep beraber havaalanına gittik.Babamla vedalaştık ve kulağıma :
''Sana güveniyorum.''
Dedi.Ne demekti bu ? Bir daha bunun anlamını soracak halim yoktu veya gerginlik çıkaracak.Annemle de vedalaştılar ve babam gitti.Üzerimden büyük bir yük kalktı gibiydi ama daha bu haftaki sınavım var.Sınava biraz da olsa hazırlıklıyım ve 2 gün çalışsam yeter.Benimde daha 6 günüm var-Bugünü saymazsak-.Bu yüzden çok kasmama gerek yoktu.Eve gittik.O sırada da annem bana arkadaşlarının geleceğini ve Johanna teyzenin kızını yalnız bırakmamam için evde kalmamı istedi.Her ne yaptıysam da vazgeçiremedim.Onun kızıyla takılmak tek kelimeyle iğrençti.Nicole esmer olduğu halde saçını sarı yapma girişimlerinde bulunan,dedikoducu,gıcık ve dengesiz bir kızdı ama bir iyi haberim daha var.Ashley'lerde bize geliyor ve bu kaçamak yapabileceğimiz anlamına geliyor.En azından öyle umuyorum.Annemle evi toparladık.Ben markete gittim birkaç kurabiye,çikolata felan aldım.-Bu sırada Thomas'la da karşılaştık ama konuşmadan devam ettik.-.
Eve geldiğimde her şey hazırdı.Annem aldığım şeyleri de yerleştirdikten sonra :
''Anne Nicole'le takılmasam olmaz mı ? Ondan nefret ediyorum.Ashley'le bir yerlere gidecektik ayrıca.''
''Tamam işte odanız da vakit geçirebilirsiniz.''
''Ama Nicole var.''
''Üzgünüm ama böyle bir şey yapamam.''
Bir şey söylemeden odama çıktım.20 dakika sonra misafirlerin geldiğini duydum ve aşağı indim.Ashley'le birbirimizi görünce gülümsedik ve tam odamıza çıkarken Johanna teyze :
''Nicole bugün gelmeyecek.Biraz hasta''
Dedi.SON 2 HAFTADIR İLK DEFA BU KADAR MUTLU OLDUM.Ashley'nin de hoşuna gittiği her halinden belliydi ve beraber yukarı çıktık.
''Nasıl hissediyorsun ? ''
''Hangi konuda ? ''
''Her konuda.Mesela Thomas hakkında ne düşünüyorsun ?Kararını söyledin mi ? Sınava hazırlıklı mısın ? Babanın gitmesi iyi mi oldu kötü mü oldu ?
