KRISTINE SERIES 26: Trace Lavigne (COMPLETED)

CHAPTER 3

MAY DALAWA pang nahuhuling pasahero at
nakaharang sila sa daan. Napilitang dumikit sa
kanya ang babae. "My god, Trace, it's you!" bulalas nito.

Hindi inaasahan ni Trace na magkikita pa silang muli ni Brenda Gamboa. Kung siya ang masusunod ay nanaisin niyang tumalikod at magmadaling lumabas ng eroplano subalit mabilis na nakahawak sa braso niya si Brenda.

"Hindi ako makapaniwalang magkikita pa tayong muli!" bulalas nito at nagpauna sa kanya patungo sa exit at nililingon siya maya't maya na para bang maglalaho siya ano mang sandali.

"Have a nice day, ma'am... sir..." Nakangiting
sabi ng flight attendant na ang mga mata'y agad na nalipat kay Trace. Her eyes surveyed him with open admiration and envy with the woman in front of him.

"Nice meeting you again, Brenda..." he said in a
detached voice, "pero nagmamadali ako at-"

"Oh, no, Trace," determinadong sabi ni Brenda
at ikinawit ang braso sa braso niya. "This calls for a celebration-ang muli nating pagkikita."

Ilang sandali pa'y nasa loob na sila ng taxi,
Walang hinto sa pagsasalita si Brenda na hindi
itinago ang pananabik sa mukha. "Patungo akong Sandoval, Trace," patuloy nito. "But I have a place here in Puerto Princesa. Ipakikita ko sa iyo..." she said suggestively.

"May kausap akong tao, Brenda," he lied, not
wanting to have to do anything with this woman.

Brenda must be thirty-one now. At hindi man
niya gustong aminin, ang mga taong nagdaan ay higit lang na nagpadagdag sa taglay na nitong kagandahan.

He always had a hots for fleshy woman. And Brenda had always been plump and voluptuous.

Gayunman, hindi na nito taglay ang katawan ng isang dalawampu't isang taong gulang na kabataang babae. She had lost her baby fats.
And its place was a body of a woman any man would drool. But the beauty was skin-deep, he thought grimly.

"Then cancel it, Trace..." she said sweetly, inihilig ang ulo sa balikat niya, ang braso ay mahigpit na nakakapit sa braso niya na tila ba anumang sandali ay tatalon siya mula sa taxi.

The "place" she was referring to was a pension
house. Isang ngiti ang ibinigay ng receptionist
pagkakita kay Brenda at agad na inabot dito ang susi para sa silid nito.

"Lagi nang nakareserba ang silid na ito para sa
akin, Trace, sa tuwing umuuwi ako sa Sandoval at inaabot ng gabi," she informed him smiling.

Isinubo nito ang susi sa keyhole at pagkatapos ay itinulak pabukas ang pinto at hinila siya papasok kasabay ng pagsasara nito ng pinto.

Hindi tuminag mula sa pagkakatayo sa likod
ng nakasarang pinto si Trace. The room was
antiseptically clean. Tulad din ng ibang paupahang silid sa iba't ibang dako ng mundo.

Kinuha ni Brenda mula sa kanya ang backpack
niya at inihagis iyon sa kalapit na pang-isahang sofa. Then her eyes surveyed him. He was taller, bigger, handsomer. His dark hair was shaggy. Tulad din noon. The bluish-gray eyes looked at her with mock amusement. Sa pagkakatanda nito ay
kinasusuklaman ni Trace ang pagiging mestiso.
But looking at him now, his French heritage had never been more apparent.

As a young man, Trace's shoulders were always
broad, and they were broader now. His sports shirt carelessly tucked into tight, faded jeans that hugged compact hips.

Her eyes went down to the fly of his jeans.
May kakaibang init na naglandas sa katawan ni Brenda.

Trace had always that inescapable sexual
magnetism. Mabilis ang paggitaw sa isip ng mga alaala ng nakaraan. Napalunok ito. She knew how he felt, how strong Trace was as a young man. Lalo na ngayon.