Chapter 1

495 32 6
                                    

BBM

I don't know if it has been more than a half hour since I woke up and just stared at Stella.

She's sleeping peacefully on my chest. I still can't believe, she's fucking mine.

"Good morning, wife." I whispered and caressed his shoulder.

Hindi man lang siya nalingat sa pagbulong ko. Medyo natawa naman ako dahil sa naisip ko.

"Mukhang napagod kagabi."

Pinagod ko ba?

Did we really make love?

I want to punch myself for not controlling last night but shit, what can I do? She's too hard to resist. I am freaking in love with her.

Ang plano ko kasal muna bago yung ganito pero nauna pa, partida... we just engaged last night.

Napatingin naman ako sa kanya bigla nang gumalaw siya. Pinanood ko lang siya na humiwalay sa dibdib ko at tumingin saakin. Nagulat pa siya nang makita niya akong gising.

Then, she gave me a very sweet smile.

"Good morning, love." aniya sabay yakap saakin.

Love...

Ang sarap marinig sa kanya. Yakap niya sa umaga, kumpleto na yung araw ko.

"How are you feeling?" tanong ko.

Lumapit naman siya ulit saakin at humiga sa dibdib ko.

"Tired." maikli niyang sagot. "A little hurts." dagdag pa niya.

I just laughed a bit.

"I'm sorry, love. Did I pressure you or make you uncomfortable?" Mabilis siyang umiling at hinawakan ako sa pisngi.

"No and never. I'm always willing to give anything to you." I kissed her on forehead when she said that.

"What do you want for breakfast, love?" tanong ko para naman makakain na siya.

Napaisip naman siya at ngumit saakin. "You."

Napalunok ako sa sagot niya at nagpipigil ng kung anong kilig ngayon.

"Really, me? Okay... your request is my command." pang-aasar ko sa kanya at mabilis siyang inalalayan pahiga.

Natatawa naman siyang pinipigilan ako.

"I'm just kidding, Bonget!" Patuloy siya sa pagtawa.

Umibabaw naman ako sa kanya at mabilis na dinampian ng halik ang leeg niya.

"I love you, Clarey." bulong ko pa.

"I love you more, Mr. President."

Huminto naman ako sa paghalik ko sa kanya at bumaling sa tiyan niya.

"Narinig mo yon, baby? Your mommy loves me so much."

Nakita ko ang gulat kay Stella nang sabihin ko iyon sa may tiyan niya. Hinalikan ko pa ang tiyan niya at hinaplos ito.

"Hoy! Anong baby?" tanong niya at naupo.

Ngumisi ako at naupo rin.

"Our baby... our child. I am talking to her." sabi ko.

Hindi pa rin nawala ang gulat sa kanya. Hinawakan naman niya ang tiyan niya. "Are you expecting that we will have our baby na?" tanong niya.

Nakangiti naman akong tumango.

Napasinghal siya at mabilis akong hinampas sa braso. "Aray ko, love! Baby oh! Yung mommy mo, sinasaktan ang daddy mo." patuloy ako sa pang-aasar.

"You didn't use protection?!" pasigaw niyang tanong.

Nakangisi akong umiling.

"Bonget! Why not? Ano? Dapat gumamit... hay naku!" problemado niyang sambit.

Mas natawa naman ako. She's so cute!

"I'm not using protection lalo na sayo. But, if you really want... sige next time." Kunwari malungkot ako.

"By the way, why am I wearing clothes na?" tanong niya.

"I dressed you and also I already clean you, love. You fell asleep after we —" Naputol naman ang sinasabi ko nang magsalita siya.

"Fuck."

Lumapit ako sa kanya at hinawakan siya sa kamay.

"That's make love. I make love with you." I pointed to her.

"But, how about to your wife? What do you call that?" She sound so worried. I hugged her.

"Love, nothing. Matagal ng wala at kailanman wala ng mangyayari saamin." I assured her.

She just hugged me back.

"I don't want to offend you for not using protection, Bong. It's not that I don't want to have a child with you but... at this moment, I don't want to have our child this early. You know... we have a lot of things to fix. What we have right now is still unacceptable."

I know her point. That's also what I am thinking.

"I understand you, love. I understand your point. But, you know... I know you'll be a great mom."

She smiled, "How about as a wife, my love?" she asked.

I just giggled and held his waist. "You're definitely the best. My definition of perfection." I replied.

"What do you want pala? Girl or boy?" She randomly asked. "I just want to know." she continued.

"Syempre girl. Tatlo na yung lalaki ko eh. Gusto ko naman ng prinsesa." sagot ko sa kanya.

Nakangiti naman siyang tumango.

"Gusto ko rin apat pang anak para pito na sila."

Nawala ang ngiti niya sa sinabi ko.

"Ay wow! Kung ikaw yung manganganak, sige lang. Anong akala mo madaling manganak?" Gusto kong matawa sa sinabi niya pero nagpigil ako.

"Mas marami, mas masaya kaya." sabi ko sa kanya.

Tumayo naman siya at nagsuklay ng buhok.

"Oo nga... basta ikaw yung manganganak." aniya.

Tumayo rin ako at lumapit sa kanya.

"Just kidding, love. You know, ikaw ang masusunod. That's your body, it's your choice kung ilan. Kung ayaw mo pa then, hindi muna. You will always be the one who decide."

Humarap siya saakin. "Gusto kong pancake na may banana tapos ice coffee."

Nanlaki ang mata ko.

Naglilihi na ba siya?

"Hindi ako naglilihi. Gutom na ako, Bonget."

Para bang nabasa niya ang nasa isip ko.

"Ito na po, miss ma'am. Sasabihin ko na sa staff yung gusto mong food. Pancake with banana and ice coffee."

Tumuloy naman siya sa may pool area at naupo.

I just called the staff to bring the food for us.

"Ang dali niyang mairita ngayon. Baka mabatukan niya ako kapag nabuntis siya." Naisip ko na lamang habang tinitignan-tignan siya.

But I am so excited to be a father to our child. It's like a first time dad feeling if ever.

Pero, sabi ko nga kanina... siya ang masusunod. Siya palagi ang magdedesisyon.

Her decision and choice matter to me because she really matters to me.

Together by Fate Where stories live. Discover now