"Bir ihtirasın ateşiyle yanıyordum, kocaman bir dalga olup beni söndüren Haris'e dek."
İçime sağanak gibi yağmıştı aşkı. Hiç istememiştim onu da kendimle yakmayı ancak bakışları niyetimi tartarcasına ele geçirmişti beni. Engelleyememiştim gönül kuşu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🔥🌊
Tezgaha belimi yaslayıp çatalımı,derin kasenin içine koyduğum mor lahana turşusuna batırdım.
Her çatal alışımda yüzümdeki gülümseme daha da büyürken dışarıdaki bir göz için oldukça delice gözüküyor olabilirdim.
Nerden bilsindi o dışarıdaki göz bu mor lahana turşusunu Haris ile,bir turşu ne kadar uzun kurulursa o kadar uzun ancak dünyadaki tüm dert tasayı götürecek türden eğlenerek yaptığımızı?
* Mor lahanayı,tezgahın önünde yanına aldığı kesme tahtasıyla bekleyen Haris'in önüne koydum. Ardından masanın üzerindeki, önceden kaynatıp hijyenik hale getirdiğim kavanozları alıp bir tur daha yıkamak için süngere uzandım.
Ciddi bir şekilde kavanozları yıkadığım sırada Haris'den ses gelmediğini fark ettiğimde başımı ona çevirdim.
Tam olarak şöyleydi;eline aldığı mor lahanayı sanki ilk defa görüyormuşcasına elinde bir tur döndürüyor,bıçağı lahananın üzerinde ölçüm yaparcasına tutuyordu.
Gülmemek için dudaklarımı birbirine yapıştırıp bir elimi belime yerleştirerek gerçekten merak eder bir tonda sordum.
"Hayatım tanıştırayım, bu mor lahana bu da kocam Haris... Neye bakıyorsun Allah aşkına?"
İster istemez alaylı çıkan sesime göz devirip işaret parmağıyla burnumun ucuna vurdu.
"Sen geç dalganı geç... Her gün mor lahana mı doğruyorum ben? Bunun dışındaki yaprağını çıkartayım mı yoksa portakal gibi mi doğrayayım ne bileyim ben?"
Evet, gülmemeliydim.
Aksi halde zorla mutfağa soktuğum Haris,bu bahaneyle kaçarcasına çıkar ve ona söylenmelerimi,beni suçlayarak kapatırdı.
"Bak izle şimdi." Elinden bıçağı alıp kolunun altından önüne geçtim. Lahanayı ortadan ikiye ayırıp ince bir şekilde doğramaya başladım.
