Taming The Wild (Del Galiego Series#1)

Chapter 20: I've Been Waiting For You

Chapter 20: I've Been Waiting For You

The next day was just the same. I woke up early to clean my room, do more paperwork pag may time pa, cook breakfast, tinutulungan ko parin si Manang mag luto kahit na ayaw niya ako payagan. In the end napapayag ko. Kinulit ko e.

Then I went back to school again with Maui.  Nakarating rin sakin ang balita na nagiging maayos na raw ang kondisyon ni Sir Ruben so baka raw next week ay babalik na ito at... hindi na tuturo muli si Maui samin.  Masaya ako na gumagaling na si Sir Ruben pero gusto ko muna sana siya mag stay sa hospital para tumagal pa dito si Maui. Lol.

Medyo naging stressful ang araw na ito sakin. I attend lectures on architectural history and theory.  We discuss the works of
tamous architects from around the
world, as well as their influence on
modern architecture.

Bukod sa rami ng mga pinapagawa samin sa Geometry, pinagawa rin kami sa architectural design studio ng mini real life house. Mabuti next month pa ang deadline so hindi pa nakakakaba. Set aside ko muna yun at ibang paper works na lang ang unahin.

In the afternoons, I take studio classes where we work on projects that involve designing buildings or structures. We use a variety of software programs to create 3D models of our designs and then
present them to our professors for
feedback. It's a great way to get creative with our ideas while also learning how to use different tools in architecture design.

Maraming vacant ngayon hapon after class kaya we ended up practicing again. Unlike now hindi lang kaming lima ang nag practice sa loob ng gymnasium. Nagsama sama na kami mga fourth year na kasali sa women's basketball. Laking gulat ko na matatangkad ang karamihan samin so may chance na hindi kami matalo. Some of them know how to play basketball unlike us na napilitan lang. They teached us. How to play the game, rules and not to do.

Medyo nahirapan nga lang sila turuan ang tatlo... Celestia...Jena and Victoria. Kung si Celestia ay pinipilit talaga ang sarili wag na maging pabebe mag pa shoot si Jena naman ay nahihirapan gawin yun. Magaling siya mag drible pero pag magpapashoot na siya ay hindi umaabot ang bola sa ring..

And Victoria, mabilis siya matuto. Nakailang shoot rin siya sa ring, mabilis gumalaw at nakakawala sa kalaban yun nga lang hindi siya marunong mag dribble. Tinatakbo niya ang bola everytime na mapapakanya ito. And when our teammates are lecturing her makikipag talo pa siya sakanila na tama naman raw ang ginawa niya. Makakakuha pa siya ng kaaway mabuti na lang pinigilan namin wag kumulo ulit ang dugo niya.

Habang kami naman ni Betty halos wala ng problema madali lang naman kami natuto at may alam na rin sa laro. May alam na si Betty sa basketball at napa believe nga sakanya ang ka team namin dahil mabilis siyang gumalaw despite of having a thick body.

PAWISAN akong tumungo sa bench kung saan nandoon ang gamit ko. Binuksan ko ang bag ko at kinuha ang Gatorade at uminom dito. Pagkatapos hinanap ko ang towel sa bag ko pero nahinto ako ng marealize na nakalimutan ko pala mag dala ng towel dahil sa rami ng iniisip kanina.

I feel sticky. Ang damit ko medyo basa na rin dahil sa pag practice namin. Nakakapagod rin pala.

"Here,"

Isang maputing kamay ang biglang sumulpot sa harap ko na may hawak na puting towel. Umangat ang tingin ko kay Victoria.

"Don't worry hindi ko pa naman nagamit yan." She added.

Napansin ko sa noo niya at leeg na hindi pa nga siya nagpupunas ng kaniyang pawis. Umiling ako sakanya at tinulak pabalik ang kamay niya sakanya.

"Ayos lang ako. Gamitin mo na oh! Grabe rin pawis mo." Sabi ko at hinawakan ang laylayan ng damit ko at heto na sana ang ipangpupunas ng pawis ko ng bigla niya ako unahan sa pag punas sa noo ko gamit ang towel niya.