Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
.
.
"Ne..ne dedin sen?!" Dedi sesini yükseltip.
Siktir siktir
Hazar Atalar demişti.
Yok canım...
Soyisim benzerliğidir...değil mi?
"Ne dedim?"
"Ben de onu soruyorum Alina!"
Sandalyeme çöktüm çocuk gibi. O da kendininkine oturdu. Öfkesi ne çabuk sonmüştü.
Elini kaldırmasıyla çalışanlar odadan çıktı.
"Tamam...sakinleşelim..."
Bana baktı sakince. "Anlat şimdi bana... ne demek...baban Yıldırım Atalar."
"Akrabası olduğunuzu bilseydim söylemezdim. O yüzden anlatmayacağım."
"Alina! Zorlama beni. Anlat hadi."
Ofladım. Nasıl bundan kötüsü olmaz dedikçe daha da batıyordum ben?
"Babam Yıldırım Atalar. Anladiğınız gibi evlilik dışı bir çocuğum."
"Senden haberi var mı?" Dedi. Ses tonu bozguna uğramiş gibiydi.
"Hayır..."
Söyleyip söylememek arasında kaldım bir kać saniye.
"Söylemek için aradım... daha doğrusu yardim istemek için..." kaşlarinı cattı.
"... telefonu birisi actı benimle sanki Yıldırım beymiş gibi konuştu ve kapadı."
"Kimdi? Biliyor musun?"
Başını salladı. "Başta Yıldırım bey'in beni umursamadığını falan düşünüp umudu kestim ama sonrasında merakıma yenik düşüp geldim Istanbula kadar."
Elini yakasın atıp kravatını gevsetti. "Iyi misiniz?"
Başını salladi. "Devam et."
"Geldim... şirkete. Orada ufak bir kazayla onlarla karşılaşmış bulundum işte o zaman anladım... telefonda konuştuğum Tamer Atalardı... Yıldırım bey deģil."
Suyundan bir yudum aldı. "Alina..."
Ona baktım gergince.
"... DNA testi yapacağız." Kaşlarimı catıp ayağa kalktım.
"Ne münasebet!"
Ayağa kalktı o da "Yapacaģız dedim! Sen durumun ciddiyetinin farkında değilsin küçük hanım."
"Siz farkındasıniz yani?" Alayla baktım.
"Evet "
"Peki... ama umurumda değil! Bir kac güne gidecegimi söyledim!"
