Hüptrik ; Alina

0.9

-Aslan Atalar ( michele morrone)

Bol yorumm!!!

-

Arslan yutkundu.

"Kuvars... ciddi misin ?"

Kuvars ona bakıp başını sallamakla yetindi.

Aslan bir düğmesini daha açtı gömleğinin ardından başını geriye atıp gözlerini kapadı.

Pars ise gülüverdi.
"Bir dakika ya? Yani? Bizim bir kardeşimiz var? Bunu mu söylüyorsun? Bir de kız?"

Kuvars yine başını salladı.

Aren mırıldandı.
"Atalar ailesinden bir kız? Yıllar sonra hem de."

Aslan gözlerini açıp çevik bir hareketle ayağa kalktı.
"Kuvars emin misin?" Sesi o kadar ürkütücüydü ki Aren hafif ikizine yaklaştı.

Kuvars içten içe zevk alıyordu. Kudursunlardı şimdi.

"Eminim. Kızı daha 18 olmamış, annesi ölünce velayeti kime verilmiş onu bile bilmiyorum daha."

Yani daha Alina'ya sormadım diye geçirdi içinden.

"Babamla ayrıldıklarında hamileymiş öyle mi?" Dedi Arslan parmaklarını her gergin olduğunda yaptığı gibi çıtlatırken.

"Öyle." Dedi kuvars.

"Bunu bunca zaman nasıl öğrenemedik peki madem böyle bir şey var?" Dedi Aslan.

Hala gerçekliği kavrayamamış ve itiraz etmenin bir yolunu buluyordu.

Kuvars ofladı.
"Orasını bilemem kardeşim. Ama ben size söyledim üstümden kalktı iste yük."

İşaret parmağıyla once Pars'ı ardından Aslan ve Arslan'ı gösterdi.

"İster inanın ister inanmayın sizin yeşil gözlü ufak bir kız kardeşiniz var."

Arslan hızla Kuvars'a baktı.
"Yeşil gözlü mü?"

Kuvars sıkılmışca başını salladı.
"Resmi var mı?" Dedi Aslan hala açık ararken.

Profesyonel yalancı Kuvars başını iki yana salladı. Bu konuda kesinlikle dedesine çekmişti.

"Hayır sadece bir defa gördüm kızı."

"Gördüm derken?" Dedi Pars çatılan kaşlarıyla. Öğrenmesi yetmiyormuş gibi bir de kimseye söylemeden gidip görmüş müydü? Daha abisi olarak kendisi bile görmeden?

"Haberi alında bastım gittim doğrulamak için. Yeşil gözlü ufak boylu tatlı bir kızdı. Annesine benziyordu. Yeşil gözleri hariç."

"Kuvars gidip görecek kadar uzun süredir biliyordun ve söylemedin öyle mi?" Dedi Yiğit sinirle.