Hüptrik ; Alina

0.6

İyi okumalar!

.

.

.

"Ben..."

"Sen?" Dedi aynı bakışlarla. Kendi kendine sebep düşünüyor olmalıydı.

"Benim misafirim." Dedi ne zaman kapıdan girdiğini anlayamafığım Hazar bey.

"Siz tanışıyor musunuz?" Dedi usta bir oyunculukla. Yılan.

Pars şaşkınca başını salladı.
"Ona çarptım."

"Ne?"

"Yani, arabayla çarptım." Hazar bey'in bakışları bileğime döndü.

"Seni küçük... kızın bileğini bu hale getiren cibiliyetsiz sen miydin!"

Mahçupça bana baktı Pars.
"Bilerek olmadı. Hem önüme atlayan oydu."

"Ne?! " dedim sesimi ayarlayamadan.

"Önüne mi at-ah! Önüne mi atladım!" Dedim sinirden dilleri karıştırırken.

Rahatça baktı bana."Evet."

Pis züppe.

Piç kurusu.

Zengin lavuk.

Ha bu arada. Hazar beyden öğrenmiştim bu kelimeyi.

Bütün korumalara lavuk diyordu.

Hazar bey sertçe torununa baktı.
"A-" hızla lafını boldum ismimi söyleyeceğini anlayarak.

"Boşverin Hazar bey. Oldu bitti. Biz tanışmıyoruz bile." Dedim kaş göz yaparken.

"Tanışmıyor muyuz? Kırıcısın Hüptrik." Dedi alayla Pars. Durumu umursamadığı açıktı. Şimarık velet.

"Hüptrik mi?" Dedi Hazar bey elindeki poşeti hizmetliye verirken.

"Evet, kendisi bana ismini söylememekte ısrarcı. Ben de böyle bir çözüm buldum. Sahi dede, madem Hüptrik misafirin. Söylesene , ismi ne?"

Hazar bey umursamadan oturduğum koltuğun diğer ucuna yerleşti."O söylemediyse söylemek bana düşmez." Dedi sert bir tonla.

Galiba bu yaşlı adamın yumuşaklığı bana özeldi.

Pars karşıdaki koltuğa yerleşti."Tuhaf bir tesadüf oldu."

Göz ucuyla tehtitkarca Hazar bey'e baktım.
"Öyle, tuhaf bir tesadüf." Dedim yapmacık şekilde gülüp.

"Peki sen neden buradasın?" Dedim bilmiyormuş gibi. Yalandan kim ölürmü- gerci bu kadarını söylemeye devam edersem kesinlikle ölecektim.

Yalan dışında daha etkisi etkenler var seni öldürecek. Ve bu konuda baya istekliler.