Unicode
"လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသော ဖုန်းနံပါတ်မှာ ...."
အော်ပရေတာမှအမျိုးသမီးသံကိုထပ်ကြားရတော့ မချိတင်ကဲဖြစ်စွာကျစ်စုတ်လိုက်မိသည် ။
ခေါ်ဆိုသူနေရာမှာရှိနေသည်က 'လွင်ပြင်ကကြိုး'ဆိုသည့်နာမည် ။ ထိုနာမည်ဘေးမှာ သူခေါ်ဆိုထားသည့်အကြိမ်ပေါင်း ၃၀ ထပ်မနည်းရှိနေခဲ့သည် ။ သို့ပေမယ့် ဟိုဘက်ကနေ တစ်ကြိမ်မျှဖြေကြားခြင်းမရှိခဲ့ပါ ။
မနေ့က မိမိရှေ့မှာ နာနာကျင်ကျင်ရေရွတ်သွားခဲ့သူက တစ်ညလုံးအိမ်ပြန်မလာခဲ့ပေ ။
အိမ်တံခါးပိတ်ဖို့စောင့်နေခဲ့ပေမယ့် တစ်ညလုံး လွင်ပြင့်အရိပ်အယောင်တောင်ပေါ်မလာခဲ့ပါချေ ။
"ဒီနေ့ကစပြီး မင်းကိုငါ ... တကယ် လက်လျှော့လိုက်ပြီ မကိုဋ်ဒေးမောင်"
ကြေကွဲလှိုက်တက်ဟန်အပြည့်နဲ့ရေရွတ်သွားခဲ့တဲ့သူ့စကားတွေကိုပြန်တွေးမိတော့ စိတ်ထဲဘာကိုအလိုမကျမှန်းမသိ ။
ဒီတစ်မနက်လုံး နီးစပ်ရာသူငယ်ချင်းတွေဆီကိုဖုန်းလိုက်ဆက်ကြည့်ပေမယ့် ဘယ်သူ့ဆီကိုမှလွင်ပြင်မလာခဲ့ဖူးဟုဆိုကြသည် ။
ဒေး တကယ်ခေါင်းရှုပ်နေပြီ ။
တစ်ညလုံးပြန်မလာဘဲနေရအောင် ဒီကောင့်မှာ အသိမိတ်ဆွေအိမ်လဲမရှိပါဘဲနဲ့ ။
မနေ့ညတည်းက တအိအိရွာနေခဲ့တဲ့မိုးက မိုးလင်းထိမရပ်တန့်ခဲ့ပေ ။ အဝတ်တစ်ထည်ကိုယ်တစ်ခုနဲ့ဆင်းသွားတဲ့ကောင်ကိုစိတ်ပူတာကြောင့် ထီးတစ်ချောင်းနဲ့လိုက်ရှာဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ခါမှ အိမ်တံခါးကိုခပ်ဖြည်းဖြည်းတွန်းဖွင့်လာတဲ့လွင်ပြင့်ကိုမြင်လိုက်ရ၏ ။
"မင်း ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ လွင်ပြင်ကကြိုး! ငါ တစ်ညလုံးမင်းကိုဖုန်းခေါ်နေတာမတွေ့ဘူးလား!"
စိတ်ပူသည့်အရှိန်နှင့်အော်လိုက်ပြီးခါမှ လွင်ပြင့်မျက်နှာကိုသေချာကြည့်မိသည် ။
ဖောင်းအစ်နေသည့်မျက်ခွံတွေက အချိန်အတန်ကြာငိုထားခဲ့ကြောင်းပြနေပါသလို ။ အသားဖြူသည့်လူမို့လို့ မျက်လုံးတစ်ဝိုက်ရဲတွတ်နေပုံက ကြည့်ရသူပင် စိတ်မချမ်းမြေ့ချင်စရာ ။
YOU ARE READING
ငါ့ကိုမချစ်ဘူး ..
General Fictionအိပ်မက်ရှည်ကြီးတစ်ခုမက်တယ် ။ ကျောခိုင်းထားတဲ့နောက်ကျောပြင်တစ်ခုကို ငါက တစ်ဖက်သတ် ဖက်တွယ်ဖို့ကြိုးစားနေခဲ့တာတဲ့ ။ ဟင့်အင်း.. မင်းငါ့ကိုမချစ်ဘူး ။ မကိုဋ်ဒေးမောင် x လွင်ပြင်ကကြိုး
