💕အကြင်နာဒိုင်ယာရီ💕

အပိုင်း(၃)

💕အကြင်နာဒိုင်ယာရီ💕

                    အပိုင်း(၃)

နှောင်း ခေတ္တငေးနေမိရင်း အသိပြန်ဝင်လာတော့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ဘေးမှ ဖန်ခွက်အရှည်လေးဖြင့် ထည့်ထားသော ရေအား တစ်ငုံသောက်လိုက်သည်။

စွမ်းက သူမအား တစ်ချက်ကြည့်ကာ ခပ်သဲ့သဲ့လေး ပြုံးပြလိုက်သည်။

နှောင်းကို မှတ်မိ၍ပြုံးပြတာလား ဒါမှမဟုတ် အန်တီ့ဧည့်သည်မို့လို့ ပြုံးပြတာလားဆိုတာ နှောင်း မခန့်မှန်းတတ်။

"သား.... ဒီအန်တီက မေမေ့ သူငယ်ချင်း ဒေါ်ခင်သက်ထားတဲ့.... သူလေးကတော့ ဒီအန်တီရဲ့ တူမလေး နှောင်းရိပ်ချိုတဲ့.... ဒါကတော့ သားတော်မောင် မင်းစွမ်းရည်...."

မေမေ မိတ်ဆက်ပေးတော့ နှစ်ယောက်သား ပြုံးကာ ခေါင်းလေး ညိမ့်လိုက်သည်။

တော်သေးတာပေါ့.... နှောင်းဖြစ်နေလို့၊ ဟိုတစ်ယောက်သာဆိုရင် မပြုံးပြချင်လည်း ပြုံးပြနေရဦးမှာ... လူကို ပြောဆိုရုံတင် အားမရဘူး ထိခိုက်ဒဏ်ရာပါ ပေးချင်သည့် ကောင်မလေးအကြောင်း တစ်ချက်တွေးလိုက်မိသည်။
                        ---------------------- -------------------------

ကျောင်းဝန်းထဲမှ ခုံတန်းရှည်လေးပေါ်၌ လွယ်အိတ် ဘေးနားချပြီး မျက်ဝန်းတွေက လက်ထဲမှစာမျက်နှာဆီသို့ အာရုံရောက်နေသောစွမ်း....

သူငယ်ချင်းတွေနှင့် အမြဲတွဲတွေ့ရလေ့မရှိသည့် စွမ်းက ယခုလို တစ်ယောက်တည်း စာအုပ်တစ်အုပ်နှင့် အချိန်ဖြုန်းရတာ သူ့အတွက် သာယာတဲ့ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလိုပင်။

နာရီဝက်လောက်အကြာ သူ့ကမ္ဘာကို ဖြိုခွင်းလိုက်တာက ကပျာကယာနှင့် ပြေးလာသောကျူး....

ထဘီလေး မ ကာ မျက်ဝန်းက အနောက်သို့ လှည့်တကြည့်ကြည့်နှင့် လက်ထဲက ကော်ဖီဘူးကိုင်ပြီး ပြေးလာကာ စွမ်းဘေး ဝင်ထိုင်ပြီး လွယ်အိတ်ပေါ် တင်ထားသော စွမ်းရဲ့အပေါ်ထပ်အင်္ကျီအား လျင်မြန်စွာ ကိုယ်ပေါ်ခြုံထားလျက် အင်္ကျီမှပါသော ဦး‌ထုပ်ဆောင်း၍ စက္ကန့်ပိုင်းမျှ ငြိမ်နေလိုက်သည်။

"မင်းဘာလုပ်တာလဲ...."

စွမ်း သူမအနားက ထတော့မလိုလိုနှင့် အလန့်တကြားမေးလိုက်ရာ စွမ်းလက်မောင်းဆွဲ၍ ပြန်ထိုင်စေသည်။