Tricor: Złoto, Błękit, Szkarłat

Wstęp

Streszczenie „Złoty Rycerz":

Opowieść rozpoczynamy sceną kobiety, która traci motywację do ćwiczeń szermierki. Jej ojciec snuje opowieść o swoim przyjacielu Helianie Bergu, która ma na celu zmotywować córkę.

Helian Berg, herbu żelaznoskórego Niedźwiedzia, jest zubożałym szlachcicem, który życie zadedykował służbie w armii. Razem ze swoim przyjacielem, Freesem, patroluje okolicę ze szczytu palisady, kiedy zauważa coś dziwnego. Postanawia to sprawdzić, co doprowadza do nierównej potyczki z monstrualnym czarnym pająkiem. Berg ściąga na siebie atak potwora, a w tym czasie Frees przebija odwłok. Następuje eksplozja zielonej energii, którą zauważają zgnilec Verf oraz nieznajome figury. „Zgnilec", to nazwa profesji Verfa, łowcy strigoi i wszelkich potworów.

Helian budzi się ze śpiączki, w którą wprowadził go wybuch nieznanej energii. Okazuje się, że Frees jest w dużo gorszym stanie. Po rehabilitacji Berg postanawia iść do przyjaciela, po drodze spotykając Verfa oraz nieznajomych, którzy okazują się magami. Między zgnilcem a czarownikami (Rosą oraz starcem Astersem) wywiązuje się walka, w której skutek Helian przypadkowo połyka artefakt w kształcie żołędzia. Na polecenie zgnilca cała trójka zostaje zamknięta w lochach, gdzie nawiązują kontakt między sobą. Okazuje się, że Rosa i Asters pochodzą z drugiej strony lasu zwanego Nieprzejednanym, który do tej pory uważany był za kraniec świata. Stamtąd również pochodzą wielkie pająki.

Verf wraz z magami zamkniętymi w klatce i Helianem, który okazuje się synem jego przyjaciela, wyruszają na wschód z ekspedycją, mającą na celu zażegnanie zagrożenia. Artefakt, który połknął Helian, jest jednym z dwóch, pozwalającym przekraczać morderczy las, drugi odebrał od magów Verf. Po drodze zawiązuje się przyjaźń między magami a Bergiem, który poszukuje potwierdzenia swoich przekonań, że magia jest zła i należy ją tępić.

W pewnym momencie ekspedycja zatrzymuje się nad szczątkami willi, gdzie zmarł ojciec Heliana, zamordowany przez używające magii strigoi. Opowieść Verfa o tym zdarzeniu utwierdza Berga w przekonaniach odnośnie do tępienia magii. Czarne pająki niespodziewanie atakują obóz. Spanikowany Helian zwraca się o pomoc do magów, którzy prezentują przed nim swoje zdolności bojowe, niszcząc pająki jeden po drugim. Po bitwie główny bohater doznaje dylematu. Postanawia zdezerterować, podporządkowując się zasadzie „ogień zwalczaj ogniem" i odejść z magami, którzy obiecali nauczyć go używania magii. Nie wie jednak, że z biologicznego punktu widzenia jest to niemożliwe.

W drodze znajdują samotną szlachecką willę, gdzie dochodzi do straszliwych świadectw ludzkiej okrutności. Asters umiera, wcześniej przekazując Helianowi zaklęcie oraz moc, dzięki której ten będzie zdolny używać magii. Helian traci prawe przedramię i kwestionuje swój wcześniejszy sposób patrzenia na świat. Dochodzi do wniosku, że z magią czy bez świat jest do niczego, dlatego trzeba próbować go naprawić. Pomiędzy Rosą a Helianem rodzi się uczucie.

Czarodziejka i rycerz docierają do Nieprzejednanego Lasu, gdzie ukrywa się przywódca czarnych pająków. Nad ranem zostają zaatakowani, przez zgnilca, który wraz ze swoim oddziałem rozbił obóz opodal. W tym samym czasie rozpoczyna się bitwa rycerzy z magicznymi bestiami. Helian zostawia Rosie pojedynek z Verfem, samemu pędząc, aby wykończyć przywódcę potworów.

Suluteric, niegdyś Tulip posiada lustrzaną historię do tej Heliana, która rozgrywa się w rozdziałach jemu dedykowanych, rozrzuconych między rozdziałami Heliana. Sul dochodzi do podobnego wniosku co Heli, świat z magią czy bez jest okropny, należy go zmienić. Jednak zamiast moralności, wybiera drogę wyższego dobra, która zakłada poświęcenie wielu żyć.

Dochodzi do walki, w której uczestniczy również Rosa i Verf, który doszedł do wniosku, że wyeliminowanie Suluterica jest jego priorytetem. W trakcie potyczki zarówno czarodziejka, jak i Zgnilec giną, lecz nadludzkim wysiłkiem Helianowi udaje się uśmiercić przywódcę pająków, a tym samym wszystkie bestie. Helian Berg pragnie być wystarczająco silny, by obronić bliskich, dlatego zgadza się na ostatnią prośbę Rosy i wyrusza na wschód, do krainy magii. Jednak wcześniej opowiada swoją historię przyjacielowi, Freesowi.

Całość kończy się sceną kobiety z prologu, która zmotywowana historią, postanawia ćwiczyć dalej:

„– Nie poddam się – przyrzekła przed światem i ojcem."