KITASAL SORUNLAR

Dokuz

~Uzunlar

🐦🍃
Asya

"Buğra." diye fısıldadım ona yaklaşarak. Hemencecik bana döndü.

"Efendim?"

Dudaklarımı ıslattıktan sonra "Onunla konuşmayacak mısın?" diye sordum yine fısıltıyla. Turgay dakikalardır ona bakıyordu ama Buğra bir kere bile ona dönüp bakmamıştı.

"Eve gittiğimizde diğerleriyle beraber konuşurum." diyerek gülümsedi.

Gülümsemesi güzeldi. Umarım sadece bana böyle gülerdi. Kafamı sallayıp ben de gülümsediğimde tuttuğu elimi hafifçe sıkmıştı.

Önüme dönerek yolu izlemeye devam ettim. Sessiz geçen bir kaç dakikanın ardından araba durmuştu. "İşte geldik." dedi Kadir bey.

"Sizin için birkaç saatliğine kiraladım. Özel olarak, rahat konuşun istedim."

Yaptığı şey ilgimi çekmemişti. Umursamazca kafamı salladım. Parası umrumda değildi. Buğra'ya baktıktan sonra arabadan indim.

Benim ardımdan Turgay da inmişti hemen. "Bende sizinle konuşmak istiyorum." dedi bana bakarak.

Duraksadım. Bana mı söylüyor? Beni umursamadığını sanıyordum.

"Şey, tama-"

"Hayır."

Kafamı çevirip arabanın diğer ucundaki Buğra'ya baktım. Turgay'a bakıyordu. Kapısını kapatıp arkadan dolaşarak yanımıza geldi. Yanımda durup elimi kavradığında gözümü elimizden ayıramadım.

"Biz buraya Asya ile yalnız konuşmaya geldik. Eğer bizimle konuşmayı çok istiyorsan eve gittiğimizde özel olarak konuşuruz."

Hızlıca kafamı kaldırıp Buğra'ya baktım. Turgay'a neden öyle bakıyordu ki?

Kafamı çevirip Turgay'a baktım bende. Hafif çatılmış kaşlarıyla Buğra'ya bakıyordu. "Neden konuşmak istemiyorsun?" dedi birden. "Varlığından bugün haberim oldu. Öldü diye bilindiğinden bile haberim yoktu. Abimle konuşmak istiyorum sadece."

Buğra tek kaşını kaldırdı. "Sadece benimle mi?"

Turgay duraksadı. "Ne demek istiyorsun?"

Kadir bey de arabadan inip Turgay'ın yanında durduğunda "Sadece benimle mi görüşmek istiyorsun." diye tekrarladı Buğra. Elimi sıktığını hissettim. "Ablanla görüşmek istemiyor musun yani?"

Ne demek istediğini yeni anladığım için yüz kaslarım yumuşamıştı. Kafamı çevirip Turgay'a baktım. Gerçekten... Daha dün gelmeme rağmen Buğra'yı istiyorlar ama beni istemiyorlar.

Turgay'ın da bakışları bana çevrilmişti. Yutkundu. Neden? Bunun nedeni ne? Neden şuan bu kadar zorlanıyor?

Turgay bendeki gözlerini kaçırıp Buğra'ya döndü. "Onunla da konuşurum." dedi zorlanarak. Bakışlarımı yere indirdim.

"Ama ben abla istemiyorum." diye ekledi kısık bir sesle. Kafamı tekrar kaldırıp ona baktım.

Kardeş meraklısı değildim fakat... "Neden?" dedim kendi kendime.

"Pekala." dedi Buğra sakin bir sesle. "Ben de kardeş istemiyorum."

Turgay ona şaşkınlıkla bakmaya başladığında Buğra tuttuğu elimi kavramış ve önünde durduğumuz binaya ilerlemeye başlamıştı. Ben bir adım kadar arkasından yürürken o elimi bırakmadan sakin ama hızlı adımlarla binaya girdi.