KITASAL SORUNLAR

On Beş

~Yıldızlara Bak

Yaşlı Amca dinlemeyen bizden değildir.

Medya: Star boy Buğra✨

📌
Yazardan
(şu çocukların derdini öğrenelim biz chjmxhjm)

"Anne, neden içtin dün?"

"Özür dilerim."

Balaz hayret içinde annesine baktı. Bazen onu azarlayabileceğini bile düşünüyordu. Neden genç bir kız gibi davranıyordu ki?

Balaz dudaklarını ıslatıp annesinin yanına oturdu ve önünde birleştirdiği ellerini tuttu. "Bir sorun olursa lütfen benimle konuş anne. Eğer dün As-"

Gökçen hanım elini çekti. "Neden sizinle konuşayım ki? Sizin yanınıza gelip nasıl kötü bir anne olduğumu mu anlatayım?"

Balaz kaşlarını çattı. "Sen kötü bir anne değilsin, anne."

Gökçen hanım acıyla gülümsedi. "O yüzden mi hiç tanışmaya bile tenezzül etmediğiniz kıza öyle davrandınız? Size düzgün terbiye verseydim herkesin aynı olmadığını görecektiniz. Ama sizi hep şımarttığım için sadece kendinizi üstün görmek istediniz ve küçük bir kıza zarar verdiniz Balaz. Ve ben hiçbir şey yapamadım!"

"Haklısın anne. Öyle davranarak aptallık ettik. Bir anda karşımızda başka bir kızı görünce..." yutkunup gözlerini kaçırdı Balaz. En büyük hatası ilk geldiğinde 'kız kardeşim yok' demek değildi ona göre. Buğra'nın dediği gibi susmaktı.

Abisi sinir atağı geçirirken bunun farkında olmasına rağmen hiçbir şey yapmadan kenarda durup izlemişti. Hatta abisini durdurmak için öne atılan Çağın'ı bile kendisi durdurmuştu.

Utançla kafasını eğdi Balaz. "Onları hak etmiyoruz değil mi anne? Sabah çok güzel gülüyorlardı. Abisi olarak ne faydam var ki?"

"Özür dileyin Balaz. Lütfen affettirin kendinizi. Eğer sen onlarla anlaşmaya başlarsan diğerleri de yumuşar. Çağın'ı düşün."

Onlar zaten anladı. Gülümsedi Balaz. "Keşke zamanı geri alabilsem anne. O bizi yıllar sonra affetse bile geldiği günü unutmayacak. Ona nasıl unutturabilirim bilmiyorum."

Gökçen hanım kolunu okşadı oğlunun. Doğru dürüst kızamıyordu bile oğullarına. "Beraber unutturacağız oğlum. Asya'ya da Buğra'ya da aile olacağız. Ben artık ikizlerime sarılmak istiyorum."

Balaz tebessüm edip annesinin yanağını tuttu. "Özür dilerim anne. Hepsi bizim suçumuz. Üzme kendini. Elimizden geldiğince toparlayacağız."

Gökçen hanım kaşlarını çatıp geri çekildi. "Zorundasınız Balaz. Kardeşlerine, abine de söyle. Hepiniz onlara insan gibi davranacaksınız. Kavga istemiyorum. Eğer size bir şey söylerseler de susun lütfen. Bu hakkı siz kendi ellerinizle onlara verdiniz. Bu yüzden susun."

Oturduğu koltuktan kalktı Gökçen hanım. Derin bir nefes aldı. "Ve merak etme. Bir daha uzun süre içmeyeceğim muhtemelen. Hangi kafayla yaptım ki?" anlını tuttu. "Neyseki sadece sen gördün beni. Çocuklardan biri görseydi ne düşünürlerdi kim bilir."

Yanağını dişledi ve oğluna döndü. Balaz yutkundu. Asya onu görmüştü. Dudakları aralandı ama söyleyemedi. Bilmemesi daha iyi. Yoksa uzun süre Asya'dan kaçar.

Gülümsedi. "Bir daha içmeyeceğine söz ver anne. Yoksa seni çocuklarına şikayet ederim."

Gökçen hanım kıkırdadı. "Sen beni tehdit mi ediyorsun?"