_/﹋\_
(҂'_')
<,︻╦╤─ ҉ - - Ben
_/﹋\_ QLXHHWUCOQHDWK
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Jeongin'den
"Felix! hazırsan çıkalım hadi Seungmin bekliyor!"
"Geliyorum!"
"Acele etmesine gerek yok aslında."
Seungmin bu gün iyi değildi. Eve geldiğinden beri sakin ve durgundu. Bizimle bir konu hakkında konuşmak için buraya gelmişti. Okula 3ümüz beraber gidicektik. "Geldim. Hangi amip attı seni buraya."
"Çoğul kelime niye kullanıyorsun Felix amip tek hücredir zaten."
"Oha nasıl?"
"Öhm, öhm." Seungmin'in uyarısıyla tartışmayı bırakıp dikkatimizi Seungmin'e verdik.
"Kısa mı kesim yoksa hikâye mi anlatayım."
"Kısa kes. Changbin gib-"
Hayır sinirlenmedim.
"Ah! Jeongin kolumu ne cimcikliyosun amına koyayım!"
Sinirlenmediğimi söylemiştim değil mi? Seungmin'e baktığımda gülümsemeye başlamıştı "Anlat hadi güzelim"
Seungmin bir süre konuşmayıp yeri izledi. Yüzündeki gülümseme aynı bir çiçek gibi solmuştu. Aniden iç çekip kafasını kaldırmaya zahmet etmeden konuştu, "Evden kovuldum, gidecek yerim yok."
Duyduğum şeyle istemsizce irkilmiştim. Seungmin'in ailevi sorunları olduğunu zaten biliyordum fakat bu kadarıda fazlaydı. Bakışlarım yerden Felix'e doğru kaymıştı. Elini ağzına götürmüş, gözleri dolmaya başlamıştı Felix'in. Bir kaç adım Seungmin'e yaklaştım. "Ne olduğunu sormak istemiyorum, Ailevi sorunların gün geçtikçe önceki günlerden daha kötü oluyordu. Belki böylesi daha iyidir."
Felix'de bir kaç adım atarak benimle aynı hizaya geldiğinde elini Seungmin'in omzuna koydu. Zoraki gülümsüyordu "Jeongin haklı Seungmin, biz senin yanındayız dert etme. Burada kal senin için daha iyi olur." Seungmin gülümsemeye başladı. Hiç beklemeden kollarını ikimizinde bedenine sardı. Konuşmuyordu ama ne hissettiğini görebiliyordum sanki.
Bir kaç dakika öyle kaldıktan sonra Seungmin uzaklaşıp sweatinin koluyla gözlerini sildi. "Bu kadar duygusallık yeter. Dersi kaçıracağız ve yeni konuya geçicez biliyorsunuz."
"Konuyu kaçırmayın çünkü bu sınavda sizin kağıdınızı ben doldurmicam."
Felix ve ben göz devirip ayakkabılarımızı giydik. Seungmin'de çantasını yerden aldığında kapıyı kapatıp okula yol aldık.
––★–––★–––★–––★–––★––
(...)
"Jeongiin!" Felix ile konuşurken kafamı sağımdan gelen sese döndürdüm. Changbin üstüme üstüme koşuyordu ve ilginç bir şekilde çocuk gibiydi. Yanıma gelim iki elinide omuzlarıma koyduğunda gözünün içine baktım.
"Hayırdır, Ne bu mutluluk?"
"Söylim mi"
"Söyle Changbin"
"Söylim dimi"
"Lan söylesene"
"Söylüyorum"
İç çekip Felix'e bakacaktım ki Felix'in burada olmadığını gördüm. Hemen yalnız bırakmış vay şerefsiz. Tekrardan Changbin'e baktım. "Söyleme"
आप पढ़ रहे हैं
"Gözlerin parlıyor.." ✓Jeongbin
फैनफिक्शन[TAMAMLANDI] Chan: Changbin gözlerin parlıyor anasını satim Changbin: Yemeklere bakıyorum ondandır Jeongin'in, babasının yurt dışına tahini çıkar ve çocukken en yakın arkadaşı Seo Changbin ile ayrılmak zorunda kalırlar. Jeongin geldiğinde ise Changb...
