Uni
" ဟင့် ဟင့်..."
" သားလေးရယ်မငိုပါနဲ့တော့ ဥပဓိမောင်သက်သာမှာပါကွယ်..."
" ဟုတ်ပါတယ်ခွန်းရောင်ခြည်ရယ် မောင်လေးကမင်းငိုနေတာသိရင်ဝမ်းနည်းနေပါ့မယ်..."
ဓားပြတွေကိုရဲဗိုလ်မြတ်ကျော်တို့ကဖမ်းဆီးသွားကာဥပဓိမောင်အားဆေးရုံအမှီပို့ပေးခဲ့ပေးမဲ့ခွန်းရောင်ခြည်စိတ်ပူလုံးကြီးကမကျသေး။အခုထိခွဲခန်းထဲကနေဘာဆိုဘာမှတောင်အသံမကြားရတာကြောင့်သူကမငိုဘဲနေနိုင်ပါ့မလား။
" ဥပဓိမောင်ဒီလိုဖြစ်ရတာကျွန်တော့်ကြောင့်ပါ...ကျွန်တော်မကောင်းလို့ပါ..."
" မဟုတ်တာဘဲကွယ်..."
ဒေါ်လှတင့်တို့နှစ်သိမ့်လို့မရ ငိုနေတာမရပ်တာကြောင့်အမြန်ခွဲစိတ်နေတာပြီးရန်သာဆုတောင်းရလေသည်။မကြာ ခွဲခန်းထဲကနေဒေါက်တာထွက်လာလေသည်ကြောင့်အားလုံးကသည်းအသန်ထကာမေးခွန်းတွေမေးကြသည်။
" ဥပဓိမောင်အခြေအနေဘယ်လိုလဲရှင့်.."
" ကျည်ဆန်ကဝင်သွားတာအတော့်ကိုနက်ပါတယ်...အတွင်းထဲထိထိုးပြီးထုတ်ကတာမို့ကြာနေတာပါ..ကံကောင်းစွာနဲ့ဘဲလူနာကောင်းကောင်းမွန်မွန်နဲ့အသက်ရှင်ပါတယ်...ဝမ်းသာပါတယ်ခင်မျ..."
ဒေါက်တာ့ဆီကအပြောကြားမှဘဲခွန်းရောင်ခြည်သက်ပြင်းလုံးကြီးချနိုင်တော့သည်။ဥပဓိမောင်အားခွဲခန်းထဲကနေထုတ်ကာရိုးရိုးအခန်းမှာပြောင်းထားမှသူတို့အားလုံးသွားကြည့်ကြရသည်။ကျောဘက်ထိသွားတာမို့ရင်ဘတ်တစ်ပြင်လုံးပတ်တီးအဖွေးသားနဲ့တွေ့ရတာကြောင့်ခွန်းရောင်ခြည်ကနောက်တစ််ခေါက်ထပ်ငိုသေးသည်။
လွတ်လွတ်လပ်လပ်နှစ်ယောက်သားနေကြပါစေဆိုပြီးဒေါ်လှတင့်နဲ့ကျော့မဒီလွှတ်ထားပေးကာအခန်းထဲကနေအသာလေးထွက်လာလိုက်သည်။
" မနိုးသေးဘူးလား...မောင် ငါတကယ်တောင်းပန်ပါတယ်...ဟင့် မင်းရှင်းပြတာကိုနားမထောင်ဘဲကလန်ကဆန်လုပ်ခဲ့မိလို့ဒီလိုတွေဖြစ်ရတာပါ...ငါ့ကြောင့်ပါ..."
ကုတင်ပေါ်မှေးစက်နေတဲ့ချစ်ရသူရဲ့လက်ကလေးအားဆုပ်ကိုင်ကာစကားတွေဆိုမိသည်။ဒီတစ်ယောက်တော့လုံးဝမဖြစ်..ဒီတစ်ယောက်သာသူ့ဘေးကထွက်သွားရင်သူပါသေလိမ့်မည်။
YOU ARE READING
နှလုံးသားရဲ့ အထူးဧည့်သည် ( complete )
Fantasy( ဥပဓိမောင် + ခွန်းရောင်ခြည် ) မဖတ်ခင်အသိပေးစာကိုဖတ်ပေးပါရန်။ ဤအရေးအသားသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်တာမို့ တိုက်ဆိုင်မှု့ကြောင့်တစ်စုံတစ်ရာ နာမည် နေရာ အရပ်ဒေသ ( စသည် )တူပါကတိုက်ဆိုင်မှု့လို့သာမှတ်ယူစေလိုပါသည်။
