Senden çok var ( Bitti)

5.5

(düzenlendi)

İyi okumalar

Oy ve yorum yapmayı unutmayın askolar

Aralıklı olarak uyuyup uyanıyordum. Bir yerlerde durduğumuzu hissedince araladım gözlerimi. Hiç arabadan inesim yoktu.

"Çektiğim resimleri attım." Atakanın cümlesi ile ona baktım. Telefonuma üst üste gelen bildirimler ile direk instagrama girip paylaşım yaptım.

sçlb: 🤍

Yorumlar kapalı

Tekrar esneyince arkama yaslandığım gibi gözlerim kendiliğinden kapanmıştı.

Gözlerimi açtığımda havanın çoktan kararmış olduğunu fark ettim. Başımı yana çevirdiğimde yola odaklanmış Atakan ile gözlerimi yumdum.

Arabanın yavaş bir şekilde park edilmesi ile ustaca olan şoförlüğüne hayret ettim.

"Sera geldik ha.." Ayla'nın sözünün kesilmesi ile ne olduğunu merak ettiğim için gözlerimi açmadım.

Şerefsiz

"Kalsın şimdilik çadırı kurunca uyandırırsın." Onaylayan mırıltılar çıkartan Ayla ile gözlerimi daha çok yumdum.

Biraz daha uyusam sorun olmaz galiba.

****

Atakan

Her şeyi hallettikden sonra ileride duran arabaya doğru ilerledim. Sessiz olmaya özen göstererek kapıyı açtım. Kemerini çözmek için yaklaştığımda Sera'nın kokusu ile derin bir soluk aldım.

özlemiştim.

Hızla kemeri çözüp kucağıma aldım ve arabayı ayağım ile kapatıp çadırlara doğru ilerledim. Herkes ateşin başında oturmuştu ve dikkatleri bize dönmesiyle umursamadan çadıra ilerledim. Aslında ilk başta bungalov evlerde kalmaya karar vermiştik lakin kampın bir anlamı olsun diye çoğu kısım çadırı seçmişti.

"Yakup fermuarı aç." Hızla yanıma ilerleyen Yakup ile geri çekildim. Fermuarı açtığı gibi yavaşça eğildim ve Sera'yı yatırdım.

Ayakkabılarını çıkarıp köşeye koyduktan sonra üstünü örtüp geri çıktım ve fermuarı kapattım.

Topluluğun yanına ilerlerken bakışlar ile rahatsız oldum. Haklıydılar benim bir anda birisi ile bu derece ilgilnmem dikkatlerini çekmiştik.

Lakin Seranın en kötü halini görmüş biri olarak onu yalnız bırakamazdım.

Yaaa bırak yeme bizi.

Bazen haklı olduğun için sevmiyorum seni.

He he

"Abi kız belki acıkmıştır uyandırsaydık keşke." Ayla'nın sözleri ile duraksadım. Telefonu çıkartıp saate baktım.

Ne nasıl akşam ezanı çoktan okunmuş olmalıydı. Hızla ayağa kalktığımda gibi akar suyun yanına geldim. Abdest aldıktan sonra önceden kolaylık olsun diye öğrendiğim kıble tarafına yanımda getirdiğim hırkayı serdim ve namazımı kıldım.

Şükür ki geçmeden kılabilmiştim.

Ayla'ya bakıp namazı işaret ettim o da bana çoktan kıldığını belirtmek için ohooo dercesine elini salladı.

"Ben bir Sera'ya bakayım." Duyduğum sözler ile Poyraza baktım. Asla akıllanmıyor.

Onu durduramadım daha doğrusu yapmadım kendi hayatları idi. Henüz Sera'yı birilerinden uzak tutacak kadar hayatına dahil olamamıştım.

Esila'nın buraya gelmemiş olmasından dolayı bu kadar rahattı herkes. Çünkü bilmiyorum diyen kişi bile biliyordu ortada olan şeyleri.

Bu akşam yeni şarkım yayınlanacaktı lakin kendim için değil de daha çok Sera için heyecanlıydım. Yeni şarkısı çıkış yapacağı gün nedensizce ertelenmişti ve Sera buna üzülmüştü tabi belli etmese de belli oluyordu.

Bir saat aralıklı bir şekilde yeni şarkılarımız çıkacak ve burada hep beraber dinleyeceğiz.

Poyrazın gidip de hala gelmemesi beni düşündürürken belki de barışmışlardır düşüncesi sarmıştı içimi. Kısa süre sonra bağırışma ile bize doğru gelen Sera ve Poyraz ile onları izledim.

"Oğlum istemiyorum seni anlasana." Sera'nın kolunu tutup çekmesi ile Sera tokatı yapıştırmıştı.

Benim yerimede döv ne olur.

"Sana bir daha koluma dokunma demiştim." Bize doğru gelecekken vazgeçip akar suya ilerledi.

O su şimdi buz gibidir.

Sen o suyla abdest aldın.

O narin biri hasta olabilir.

Tamam aşıksın.

***

Kusura bakmayın 2 gündür yoktum ama biraz kafamı toparlamak için geri durdum. Kısa bir bölüm ama bugün iki bölüm daha atacağım merak etmeyin.

Atakanın rol modelinden emin olamadım aslında aklıma hep Yavuzun rol modeli vardı ama nedense ona sen Yavuz olmalısın dedim ve kabul etti.

Şimdide Atakan çocuğum ortada kaldı.

Aklınızda olan varsa söylesin çiçeklerim

Muckkk