Senden çok var ( Bitti)

8.9

Oy ve yorumlarda düşüş var. Bu beni gerçekten üzüyor.

****

Konser alanına geldiğimizden beri kombin seçmeye çalışıyordum. Makyaj yapmak istememiştim. Ve ayrıca rahat bir şeyler giymek istediğimi söyledim stiliste.

Atakan bir köşeye geçmiş beni izliyordu. "Ya sesim bugün çok detone oluyor." Ayağa kalktı bana doğru geldi.

"Hayır, gayet güzel çıkıyor. Bin asır duymak istediğim yegane bir şiir gibi." İltifatı ile gülümsedim.

Kayık mısın?

?

Ayran ayran gülüyorsum bacım.

Sanane ulan.

Kocam gülerim.

"Atakan konserden sonra nikah dairesine gidelim." Bana anlamaz gözlerle baktı.

"Tarih alalım." Atakan gülümsedi. "Ben zaten sana sürpriz için almıştım tarih ama olsundu." Şaşkınlıkla karşıladım.

"Yiaaa sen benlen evlen en diye şey mi ettin." Başını salladı hızla. Ona doğru sinerek yaklaşıyordum.

Burnumu burnuna sürttüm. Anlımı anlıma yasladım.

"İznin var mı?"

"Bir kere öpsem?"

Aynanda kurduğumuz cümleler ile gülümsedik. Benimki elbette kendini belli ediyordur her halde.

Tam şey edecekken kapı açıldı ve biz uzaklaştık.

"Sera." Samet Çelebi!

"Neden geldin?" Afalladı.

"Babanım ben senin." Güldüm. "Yalanlarına artık tokum." Başını iki yanına salladı. "Sera sen benim kızımsın." Yüzümü ekşittim.

"Evlatlık alıp para verip aydan aya hal hatır sormak baba olmak değil Samet Çelebi." Buruk bir şekilde güldü.

"Her şeyi bilip anlatmayan o iken bizimi sileceksin." Dedi Atakana baktım.

Kast ettiği o idi.

"Atakan benim en çöktüğüm bittiğim anımda geldi. Sen ne yaptın? Beni eve hapsedip çok sevgili arkadaşının oğlu ile aramı açıyordun. Ama nedeni bariz belliymişde ben anlamamışım. Sen beni uzaklaştırıyormuşsun. Bir anda şileye taşınmalar. Soneri yurt dışına göndermeler. Ya sen ben bir başkasının evinde kalırken bile gelip de o benim kızım senin ne haddine demedin." Atakan bir başkası asla değildi ama bir zamanlar benim için öyleydi.

"Kaçırılıyordum. Yanımda Atakan oldu. Aldatıldım yanımda Atakan oldu. Kaza geçirdim ben bilsemde uzaktan beni korudu. Yıllarca ben bilmesemde beni sevdi bana sadık kaldı." Dedim.

"Şimdi kimin yanında olmam doğru sizin mi? Onun mu?"

"Pişman olacaksın. Bir gün baba diye peşimde koşacaksın ama ben sana kucak açmıcam." Derin bir soluk aldım.

"Benim tek pişmanlığım bunca zaman sana baba demek."

Samet Çelebi bir başkaydı ya hani. Gerçekten bambaşka biriymiş.

***

Konserden sonra yorgun bir şekilde eve geldik. Şimdi koltukta oturmuş Atakanın koynuna başımı yaslanmıştım.

"Ne zaman bu iğrenç soy adından kurtulucam." İma ile baktım ona. "Son dört gün. Dört gün sonra istersen Tarlacı istersen Arsal olacaksın." Düşünürmüş gibi yaptım.

"Leyal Tarlacı mı? Yoksa Leyal Arsal mı?" Bana baktı şaşkınlıkla.

"Ne adımı sevdim. Sera zaten garip kim demişti Sera olsun diye." Güldü. "Poyraz." Bende güldüm.

"Leyal isminin kim koymuş." Saçımdan öptü. "Annen, bir gece ben onun kucağında boyama yaparken ona ay ile ilgili şeyler söylemişim. O da bana seni anlatıp adı ay mı olsa demişti. Sonra aynı anlama çıkan bu ismi bulduk beraber." Anısı o kadar hoş ki

"Annem nasıl biri?" Kolumu sıvazladı. "Annen benim en yakınım Leyal. Teyzem oluyor kendisi. Baban denen adamda amcam." Şaşırdım birinden bahsederken sesi dünyanın en naif sesi gibiydi. Diğeri ise gördüğü yerde öldürmek istediği birinden bahsediyor sanki.

"Aslında bir o kadar yakın ama bir o kadar uzak mıydık?" Gülümsedi.

"Ben sana hep yakındım sevgili. Sen sadece biraz beni unutmuştun." Saçıma bastırdığı dudakları ile mırıltılar çıkartıp daha da sıvıştım.

"Seni seviyorum."

"Bende seni seviyorum Leyal'im."

****

Kitap sizce nasıl düzenlenmesi gerekli mi yoksa böyle okey mi?