I'll wait for you everyday

Prologue

"Hoy! sino yang ka chat mo?"

Umupo ako sa couch at tumabi kay Kisha, pinsan ko.

"Wala! nakakatawa kasi tong pinapanood ko!" sagot nya habang nagpipigil parin ng tawa.

Tumayo ako at umupo nalang sa swiveling chair ko para manood ng Nextflix.

"Nagpapatawag pala ng meeting si Tita" biglang sabi ni Kisha. Kaya pala dito siya tumambay, may gusto palang sabihin. "Tayo lang muna tapos mamaya ang buong board" dagdag pa niya.

"Saan?" tanong ko habang nakatingin parin sa laptop.

"Office nya"

Tumango ako at hinubad ang blazer ko at sumunod kay Kisha palabas ng office.

"Chandria, anak" bati ni dad saakin at sinenyasan kaming umupo ni Kisha sa couch.

"Nag quit sa job ang engineer natin" sabi ni mommy.

"Okay?" patanong na sabi ni Kisha dahil hinihintay ang kasunod. "So?" naguguluhang tanong ko din.

"We need to hire another one" dad nervously smiled at me. Kumunot ang noo ko. Ano namang gagawin ko kung kailangan nilang mag hire?

"May na hire naba?" tanong ko.

"Yes" dad answered.

"So bakit nyo ako pinatawag dito kung
nag hire na pala kayo?" nagtatakang tanong ko kay mommy at daddy.

"We hired Engr. Reiji Ace Gutierrez and I think Engr. Reiji is capable--"

"No way!" I cut him off when I heard his name. Lahat sila ay tumingin sa akin. "There's no way you're hiring that man" That would be too awkward!

"Chandria" mom tried to calm me down. "Remember what I said? Don't let personal feelings affect your work" dagdag pa niya.

"Okay okay. I know" sagot ko at pinakalma ang sarili.

"He's now on his way here" damn! on his way?! hindi pako ready na makita siya!

Mabilis akong naglakad palabas ng pinto pero mabilis din akong napaatras ng mabunggo ako sa dibdib ng isang lalaki. Iritado akong tumingin sa oanya pero napatigil din nang mapagtanto ko kung sino ang nabangga ko.

He was wearing a black suit, grey long sleeve and a black tie. Pinagtitinginan siya ng ibang employees, probably attracted by his physical appearance. I could smell his scent which brought back alot of memories.

Nang magtama ang mga mata namin ay agad siyang umiwas at nagkunwaring di ako kilala.

Like he didn't love me.

Or did he really?

"Excuse me miss" malamig na sabi niya.

Like he didn't hurt me.

"Sorry, you're standing in my way" he said.