ម្ចាស់តម្រាបេះដូង

EP4"ទំនួលខុសត្រូវ"

#១០:២៥នាទី
    លុះថ្ងៃត្រង់បន្តិចកាយតូចចាប់ផ្តើមកម្រើកត្របកភ្នែកតិចៗ ខ្លួនប្រាណរបស់គេទាំងឈឺទាំងល្វើយ នាំអោយថេយ៍ហាក់បីដូចមិនចង់ក្រោកឡើយគេចង់តែគេងនៅមួយកន្លែង ខំប្រឹងបើកភ្នែកដើម្បីអោយស៊ាំជាមួយនិងពន្លឺមុននិងកែវភ្នែកគេអាចសម្របបាន និងបាញ់សម្លឹងមើលទៅពិដាននៃបន្ទប់មុនបង្អស់ ក្នុងចិត្តនឹកឆ្ងល់ជាខ្លាំងគេចងចាំមិនបាននោះទេចំពោះរឿងកាលពីយប់មិញថាមានរឿងអ្វីខ្លះ ដូច្នេះហើយទើបសំណួរដែលគេលើកឡើងដំបូងបង្អស់នោះគឺ៖
   "ខ្ញុំនៅទីណា?"ថេយ៉ុងសែនវីវល់និងប្លែកកន្លែងយ៉ាងខ្លាំង ខ្លួនគេស្ពឹកអស់ទៅហើយថែមទាំងទទួលបានអារម្មណ៍ថាចំណុចសំខាន់របស់គេហាក់ដូចជាឈឺស្រគារទៀតផង ។
   "ភ្ញាក់ហើយ ហស៎"សុខៗសំឡេងមួយមិនដឹងជាចេញមកពីខាងណាធ្វើអោយថេយ៍ភ្ញាក់រហ័សទាញភួយមកគ្រោបត្រឹម.កភ័យបុកពោះផឹបៗតែម្តង ភ្នែកគេបើកក្រឡោតៗសម្លឹងមើលឆ្វេងស្តាំតែពុំបានឃើញមានមនុស្សឡើយ ។
   "ពាក់ខោអាវទៅ យើងនាំឯងទៅផ្ទះ"គេប្រឹងស្តាប់ហើយស្តាប់ទៀតថាសំឡេងនេះជារបស់អ្នកណា ពុំបានចាប់អារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងមានតែអាវសរស្តើងជាប់និងខ្លួនគ្មានអ្វីទាំងអស់ឡើយ ទើបនិងចាប់ភ្លឹកធ្វើអោយគេបើកភ្នែកធំៗស្រែកយកតែម្តង ។
   "អ្អាយយយយយយយយ...."
   "មានរឿងស្អី"គ្រាន់តែលឺសម្រែកស្រែកដូចជាជ្រូកអា.កជុងហ្គុកស្ទុះចេញពីបន្ទប់ទឹកយ៉ាងលឿនស្លេវខ្លាចថាថេយ៍និងមានរឿងអ្វីតែផ្ទុយទៅវិញគ្មាននោះទេគេអង្គុយស្រែកយំនៅលើគ្រែក្តាប់ភួយញ័រតតាក់ទៅវិញ ញ៉ាំអោយនាយនេះក្តៅទ្រូវឆែវ ។
   "លោកឯងធ្វើស្អីខ្ញុំ"ថេយ៍ស្រែកគំហគទាំងតឹងសរសៃ.ក ទឹកភ្នែកគេហូររហាមដូចក្មេង គេឈឺគេស្តាយខ្លួនប្រាណរបស់គេ នរណាក៏មិនដឹងមិនដែលស្គាល់មកបៀតបៀនរាងកាយរបស់ខ្លួនប្រាកដជាខឹងនិងរអើមចិត្តមិនខាន ។ ទើបជុងហ្គុកក៏តបវិញយ៉ាងរហ័សទាន់ចិត្តព្រមជាមួយសំឡេងគំហគទៅវិញដូចគ្នា ។
   "យើងរំលោភឯង ហើយវាយ៉ាងមិច សំអាងស្អីចង់ប្តឹងយើងមែនទេ"
   "អាឆ្គួតនិងអំណាច អានរក លោកចាំមើលទៅ ហុឹកៗ"ចិត្តក្លាហានមិនខ្លាចទោះដឹងថាមិនឈ្នះ គេមិនពូកែរឈ្លោះហើយរឹតតែមិនពូកែរទាមទារចុងក្រោកក៏អង្គុយយំអោបក្បាលជង្គង់ខ្លួនឯងសម្រក់ទឹកភ្នែកចោលរហាម ឈឺចិត្តឈឺប្រាណជាខ្លាំង គេមានមុខឯណាទៅចួបលោកប៉ាគេនោះ ភាពបរិសុទ្ធសន្សំមកទុកអស់រយះពេលជាច្រើនត្រូវមករលាយត្រឹមតែមួយយប់ដោយគ្មាមដឹងខ្យល់អ្វី ។
   "ឈប់យំ ជូតទឹកភ្នែកអោយស្អាត នាំយើងទៅចួបប៉ារបស់ឯង"ជុងហ្គុកវាឡើងលើពូកមកចាប់អោបទាញមុខគេឡើងនិងជូតទឹកភ្នែកអោយជ្រះពីថ្ពាល់មុខរបស់នាយនៅតែរក្សាភាពស្ងប់ដដែលមិនថាក្នុងកលៈទេសៈណាក៏ដោយ ហាក់ដូចជាមនុស្សគ្មានបេះដូងគ្មានចិត្តពេលនៅជាមួយនិងថេយ៍  ។
   "មិនបាច់ មនុស្សដូចជាលោក មិនសមនិងចួនប៉ារបស់ខ្ញុំនោះទេ"គេក្រវាសដៃជុងហ្គុកចេញយ៉ាងប្រហើនខិតខ្លួនថយក្រោយចេញពីនាយចង់ធ្លាក់ពីលើពូកទឹកមុខដែលក្រញ៉ូវបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាគេខឹង ហើយខឹងខ្លាំងទៀតផងសូម្បីតែជុងហ្គុករៀបនិងរកទៅប៉ះគេម្តងទៀត គេក្រវាសដៃនាយសឹងតែរបូត ។
   "កុំរឹងទទឹងជាមួយយើង"
   "លោកឯងជាស្អីទើបមកបញ្ជារក្បាលខ្ញុំនោះ"
   "ជាប្រធានយ៉ាងមិចបញ្ជារបានទេ?"
   "មិន!!!ខ្ញុំលែងជាបុគ្គលិករបស់លោកទៀតហើយ ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅខ្ញុំលែងទៅជាន់ទីនោះម្តងទៀត លោកចាំតែមើលទៅ"
   "មិនមែនជាប្រធាន ចឹងជាប្តីបញ្ជារបានទេ"
   "មិនថាមិនហើយ លោកឯង...អ្អឹម"គេងើបមុខមកប្រកែកជាមួយនិងជុងហ្គុកតែមិនទាន់និងរៀបរាប់ចប់សព្វគ្រប់កញ្ចឹង.ករបស់គេត្រូវទាញយកទៅផ្អឹប ទម្លាប់គ្តោកបបូរមាត់គេបាត់ឈឹង អណ្តាតក្តៅសើមក៏រុលចូលឈ្លាពានយ៉ាងគគ្លើនប្រហើន តែម្តងនេះការថើបពោរពេញទៅដោយភាពផ្អែមល្ហែមលួងលោមដួសដងយ៉ាងទន់ភ្លន់មិនកម្រោលចូលកួចនាំចិត្តថេយ៍អោយភ្លេចភ្លាំងលង់ទៅតាមការល្បួងយ៉ាងលឿនស្រួលដូចបោកក្មេងយ៉ាងចឹង ។ មួយសម្ទុះល្មមទើបនាយព្រមដកមកវិញហូរទឹកមាត់កក្លាក់ស្រក់ពេញចង្ការ ។
   "មោះ!!!បងនាំអូនទៅងូតទឹក"ប្តូរសព្វនាមពីឯងនិងយើងក្លាយជាអូននិងបងជាមួយនិងការថើបយ៉ាងទន់ភ្លន់មិញនេះនាំអោយថេយ៍ស្ងាត់មាត់ជ្រាបភ្លឹកនាយធ្វើអ្វីក៏លេងកម្រើករើបម្រាស់ ដូចចាញ់ព្រាបនាយត្រឹមមួយរំពេចន៍ ពេលនេះពិភពលោករបស់គេស្រាប់តែគាំងលែងដំណើរការ ។