11

10.6K 436 94
                                    

medya: 13 haftalık bebişimiz

(bundan sonra her bölümde bebişin fotoğrafını koymaya karar verdim. Hem siz hem ben ne kadarlık unutmayalım diye SHAHDHAHDAHHDA. )

Sidelya Özkan'dan

Yattığım koltuktan gerinerek kalktım.

1 haftadır bir kez bile odasına girmesem de hep buradaydım.

Söylediklerinden sonra bunu bile hak etmiyordu bile ama buradaydım işte.

Biraz sonra taburcu olacağı için yanımdaki çantayı alıp omzuma taktım.

Burada beni görsün istemiyordum.

Gitmek istiyordum.

Korel'in kapısı açılınca hızlıca ayaklandım fakat içeriden Lavin çıktı.

Kapıyı ardından hızlıca kapatıp yanıma geldi.

Bende geri oturdum onunla beraber.

" Tedavi olacak. "

Başta anlamayarak ona döndüm.

Gülümsedi.

" Psikiyatriste gidecek. İlaç kullanacak ve seanslara girecek. O düzelecek Sidel... "

Kabul etmesi... Garipti.

Yıllarca bunun için ve babalık ile alakalı korkusunu yenmesi için uğraşmıştım.

Çünkü anne olmayı gerçekten çok istiyordum ve onun buna çok daha farklı gözlerle bakması beni üzüyordu açıkçası.

Hala bile üzüyordu çünkü bende çocuğum babasıyla büyüsün isterdim.

Artık emindim.

Korel'e söylemek istemiyordum.

Elbet öğrenecekti ama bu o çocuk karnımda olduğu sürece olmayacaktı.

Bazı şeyleri göze alamazdım.

Özellikle bu kazayla beraber dönen herifleri öğrenince tamamen karar vermiştim.

Korel'in öğrenmesi demek, onların öğrenmesi demekti.

Benim gitmem, karnımdaki ikimize ait olan son hazineyi korumam gerekiyordu.

Şuan tek dileğim hem onun hemde karnımdaki bebeğin iyi olmasıydı.

Bunun içinde tek seçeneğim vardı.

Çağlar'la oldukça kısa ve çıkarlı bir evlilik yapmak ve buradan gitmek.

Lavin'in adımı seslenmesiyle ona döndüm.

Karnıma büyülenmiş gibi bakıyordu.

" Resmen şişik bir karnın var artık kızım. İnanamıyorum, çok güzel. "

Elini uzatmak istese de bileğinden hafifçe kavradım.

" Lavin! Biri görecek şimdi.
Rahat dur. "

Gözlerini devirdi.

" Yeğenimi de sevemeyeceksem... "

" Sus artık. " tarzında bir bakış atıp gözlerimi karnıma çevirdim.

O kadar belli miydi ki?

" Çok mu belli cidden? " fısıltıma başını iki yana sallayarak cevap verdi.

" Ben bildiğim için öyle geliyor. Endişelenme. "

Oflayıp ayaklandım.

" Gitmem gerek. Bir saat sonra doktor randevum var. "

Yıldız ÇiçeğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin