15

10.5K 440 164
                                    

medya: Korel'immm

Sidelya Özkan'dan

" Korel! Hamileyim ben... "

Bu yükten kurtulmanın garip hissiyle ağlamaya başlamıştım.

Çok ani olmuştu, şimdi söylemeyi planlamamıştım...

Kimseden ses çıkmıyordu ve herkes olduğu yerde duruyordu.

İlk hareketlenen Çağlar oldu.

Evin giriş merdiveninden inip yanıma geldi.

Bir sonraki tepki ise abimden gelmişti.

" Ne demek hamileyim? Ne demek bu Sidelya? "

Korel hiçbir şey yapmıyor, konuşmuyordu.

Öylece karnıma bakıyordu.

Lavin ise ne olacağını anlamıştı ve bir şey yapamıyordu.

" Sidel... " onunda gözünden bir damla yaş akınca hızlıca başımı yapmaması için iki yana salladım.

Çağlar omzumdan ve belimden tutup göğsüne yasladı beni.

" Bunu güzel sürprizi size düğünden sonra söyleyecektik ama... "

Korel duyduğu cümleyle kafasını kaldırdı.

Bana bakmadan beni yana itip Çağlar'ın yakasına yapışınca bir süre hepimiz sadece olanları idrak etmeye çalışıyorduk.

" Sen öldürürüm orospu çocuğu! Gömerim lan seni buraya! Ne demek lan? Düğünden sonra ne demek? Yavşağa bak! "

Yere yatırdığı Çağlar'ı yumruklarken Yiğit en sonunda böyle devam ederse öldüreceği için Korel'i var gücüyle ondan ayırmaya çalışıyordu.

En sonunda başarınca Korel eliyle yüzünü kapatıp saçlarını karıştırmaya başladı.

Elleri kan revan içindeydi ve şimdi saçlarına da bulaşmıştı.

Arkasını dönüp karıştırdığı saçlarını çekiştirmeye başladı.

En sonunda algıladığım şeyle gözlerim şokla açılmıştı.

Hayır. Hayır Çağlar bunu
yapmamış ol...

Bunu bu şekilde öğrenmemeliydi.

Korel bana bakmıyordu.

Bakmıyordu.

" Kore- "

Lavin abisinin yanına gidip koluna sarıldı.

" Bırak! Lavin. Bırak! "

Onu sinirli gördüğüm çok an olmuştu ama hiç bu kadar görmemiştim.

Yiğit bir yerde yatan ve kalkmaya çalışan Çağlar'a bir karnıma bakıyordu.

Onun da gözünden bir kaç damla aktı.

" Sidelya ne yaptın sen, nasıl yaparsın abicim bunu? "

Yapmadım demek istedim, ben öyle bir şey yapmadım...

" Bütün hayallerimin içine nasıl edebildiniz iki dakikada lan? "

Arabasının kapısına yaslanıp yere çöktü.

Elleriyle yüzünü kapatmış, derin derin nefes almaya çalışıyordu.

Ben artık ağlamaktan nefes alamıyordum.

Hıçkırıklarım boş sokakta yankılanıyordu.

" Ben bu herifin, bu herifin olan o şey için hastaneye taşıdım seni kaç kere değil mi? "

Yıldız ÇiçeğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin