Yıldız Çiçeği

12

Korel Karahanlı'dan

Yüzümde, saçlarımda ve boynumda gezinen eller ile kapalı tutmaya çalıştığım gözlerimi araladım.

Havin koluma bir nevi tırmanmış gülerek benimle oynuyordu.

Onu kolumdan indirip diğer tarafa koyacakken yanımızda yatan birini gördüm.

Sidel'i...

" İyice şizofren oluyorum amına koyayım. "

Havin'i hızlıca bırakıp elimle gözlerimi kaşıdım.

Gözlerimi yeniden araladığımda hala orada olduğunu görünce hızlıca doğruldum.

Gözlerimi açık ve dağılmış saçlarında,
uzun kirpiklerinde, biçimli dudaklarında ve uyumaktan şişmiş yanaklarında gezdiriyordum yavaş yavaş.

Bir elimle boynuna dolanan saç tutamlarını hafifçe çekip boynundan geriye bırakıyordum.

Bir süre sonra huylanıp kendini iyice benden tarafa doğru çevirince hızlıca elimi geri çektim.

Havin arkamdan bir şeyler söylemeye çalışarak tişörtümü çekiştiriyordu.

Geriye dönüp huysuzlanan ona baktım.

" Annen nerde dayıcım senin? "

Koltuk altlarından tutup onu kucakladım.

O da hızlıca kollarını boynuma doladı.

Odada beşik vardı ama Sidel onu oraya koymamıştı.

Yataktan düşebileceği için şimdilik onu beşiğine koyup eline bir kaç oyuncak verdim.

Ağrıyan başımı ovuşturup dağınık saçlarımı düzelmesi için daha da karıştırdım.

Uykum yoktu ama onun yanına uzanıp bu fırsatı değerlendirmek kulağa güzel geliyordu.

Üzerinden attığı pikeyi yavaşça bacakları altından alıp beline kadar örttüm.

Yatağın diğer tarafına geçip bende yana uzanacakken aklıma gelen şeyle durdum.

Biz nasıl beraber yatmıştık lan?

Dün geceye dair hiçbir şey hatırlamıyordum.

Aslında, hatırlıyordum.

Ama hatırladığım şey sabahki durumumuzun tam tersi bir şeydi.

O gerçekten evleniyordu, 6 gün
sonra.

Anıl sabah beni aramış, önce ne zaman ve neden boşandığımızı ardından da Sidelya'nın nasıl bu kadar çabuk evlenebileceğini sormuştu.

Eh, o kadar erken olmasını bende beklemiyordum.

Hatta biriyle evlenme ihtimalini hiç düşünmemiştim.

Bilmiyorum, sanki boşanmış olsak bile hep benimle kalacak gibiydi.

O kadar belge hazırlatıp yüzüne onu sevmediğimi söylerken gidip de başka biriyle olacağı aklımın en ücra köşesinden bile geçmemişti.

Ama bir şey de yapamıyordum.

Resmen gözümün önünde ellerimden kayıp gidiyordu ama ben müdahale edemiyordum.

Yatakta uzanan ona baktım.

Benim kadar o da dengesizdi son zamanlarda.

Bir bağırıyor, bir ağlıyor, bir gülüyordu...

Şimdi yatakta masum masum yatarken içimden, gitmesine izin vermek gelmiyordu.