20

8.5K 366 52
                                    

NOT: 18. BÖLÜMDEKİ ZAMAN GEÇİŞİ 1 AY DEĞİL, 2 AY OLARAK DEĞİŞTİRİLDİ.

Korel Karahanlı'dan

Yatakta saatlerdir yaptığım gibi bir kez daha döndüm.

Sidel yanımda mışıl mışıl uyuyordu fakat ben bir türlü uykuya  dalamamıştım.

Bir kaç saat uyumuş biraz önce yeniden uyanmıştım.

En sonunda sıkıntıyla doğruldum.

Sidel'in alnına ve karnına bir öpücük bırakıp yataktan kalkmıştım.

Masanın üzerine bıraktığım tişörtü üstüme geçirdim.

Sidel'in tarafına geçip üstünü örterken baş ucumuzdaki saate bakmıştım.

10.30'du.

Türkiye'deyken ve o herife gidemiyorken rahat edemiyordum.

Sidel'i yalnız bırakamıyordum.

Ona gidecektim.

Ona gidecek ve diyecektim ki ben senin gibi bir baba olmayacağım.

Ben bu cümleyi kurmadığım sürece gerçekten buna inanamıyordum.

Senelerce bu yaptığının aklımdan çıkmamasının bedelini ödeyecekti, ödemek zorundaydı.

Bazı geceler, o çığlıklarla uyanıyordum.

Oğlumun benimle konuşmalarıyla...

İspanya'da geçirdiğimiz iki ay da pek normal geçmemişti yani.

Geceleri konuşmalarım, nefes nefese uyanmalarım Sidel'i de uyandırmıştı.

Ben bu şekilde oldukça o rahat olamıyordu.

Rahat olmasını sağlayacaktım.

Oğlum ve onun için en iyisini yapacaktım.

Dolaptan eşofman altı, üzerime de sadece bir hırka alıp üstümü giyindim.

Odadan çıkmadan önce son kez elini yastığıma atmış kadına bakıp çıktım.

Sessiz olmaya çalışarak aşağıya inerken duyduğum sesle merdivende durdum.

" Lavin, ciddi misin? "

" Evet... Olabilirmiş
Yiğit. "

" Kızım, değdi mi birbirimizi üzmemize işte? Söyledim güzelim sana, emin olmadan konuşma dedim! Bak işte, Allah'ım şükürler
olsun. "

Adım sesleri duydum.

" Özür dilerim. "

Konuşmanın bittiğini anlayıp merdivenlerden indim.

Birbirine sarılan çiftten beni gören taraf Yiğit oldu.

" Korel? Ne oldu? "

Adımı duyan Lavin, Yiğit'ten ayrılıp bana döndü.

" Abi? Bir şey mi
istemiştin? "

Başımı iki yana sallamıştım.

" Yürüyüşe çıkacaktım ama sizi duydum. Ne olabiliyor tam
olarak? "

Birbirlerine bakıp gülümsemişlerdi.

" Biz, yani bizim bir çocuğumuz daha olabilirmiş. Sadece biraz riskli ama imkansız değil sonuçta. "

Heyecanla konuşan Lavin ile şaşkınlıkla kaşlarımı kaldırıp ona doğru adımlamıştım.

Anlayıp kollarımın arasına girerken saçlarına bir öpücük bıraktım.

Yıldız ÇiçeğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin