UNDERGROUND SERIES 4: Unbreakable Chain

PROLOGUE

Expect typographical errors and grammatical errors

********************************

"BAKIT kasi hindi pa natin patumbahin ang Riffle na yan!?" inis kong tanong kay King. "He almost killed us, Isaiah!"

"We can't touch him, wala pang order from ultors." sagot niya. "Alam mo naman na ang ultors ang kailangang humuli sa kaniya."

"Wala namang ginagawa yung ultors na yun!" galit kong sabi. "Ikaw ang King, bakit sunud-sunuran ka sa mga matandang yun?"

"Because they are the reason why I became the King," he coldy said. "Can you fvcking calm dow?"

Napahinga na lang ako nang malalim at inis na naupo sa sofa. Tang inang, Riffle yan. Gustong gusto ko nang palipitin ang leeg niya. How dare him to put CCTV on my bathroom? At talaga isinend niya pa sa'kin ang picture kong hubad. What a fvcking jerk.

"Bakit ba galit na galit ka, kay Riffle?" natatawang tanong ni Secret-my sister.

"Wag mo nang alamin," nakasimangot kong sagot. "Basta, bilisan lang ng ultors magdesisyon dahil baka ako na ang kumilos para patayin ang gagong yun."

"Don't you fvcking do that," malamig na sabi ni Isaiah. "Hindi kita maililigtas sa oras na hulihin ka ng mga ultors."

"Tsk."

Napairap na lang ako at tumayo. Kung hindi lang nag-retiro ang ama ko bilang ultors, baka ako na ang pinakamasayang anak sa buong mundo.

Lumabas ako ng underground at sumakay sa motor ko. I'm in the middle of the road when blue motor appeared on my side. Tila nananadya itong sabayan ang bilis ko. Dahil sa inis ko ay binagalan ko ang trabaho ko. Nagbagal din ito ng takbo kaya nagpantay ulit kami.

"FVCK YOU!" Tinaasan ko siya ng gitnang daliri.

I can't see his face because of his helmet. Yeah, I know he's a guy because of his appearance and looks.

The guy turned his head at me and slowly up the mirror of his helmet. Mata pa lang ay alam kona kung sino siya. Nag igting ang panga ko at inambahan siya ng sipa kaya lang ay agad itong nakalayo.

"It's my pleasure to fvck you," malamig man ang kaniyang boses pero may kakaibang lambing doon.

"Riffle Guemez."

Isinara mulit nito ang salamin ng helmet at binilisan ang kaniyang takbo. Agad ko naman siyang hinabol. Hindi ako papayag na hindi mahuli ang gagong yun.

I took my gun and shooted him. Masyadong maliksi ang mga galaw nito kaya hindi ko siya matamaan. Naubos na ang bala ko pero hindi ko pa rin siya natatamaan.

Napamura na lang ako at lalong binilisan ang takbo. Hindi ko napansin ang patawid na truck. Hindi na ako maka-preno kaya pinatagilid kona lang ang motor ko at sumuot sa ilalim ng truck. Nakalampas naman ako kaso nawalan na ako ng kontrol kaya napasempleng na ako at nagpagulong gulong sa kalsada.

Inis kong hinubad ang helmet ko at tinanaw sa malayo ang humintong motor ni Riffle.

I swear I will fvcking stab his neck once I caught him.

Mas lalo akong nakaramdam ng inis nang kumaway ito sa'kin bago paandarin ang motor niya paalis. Inis naman akong tumayo at muling sumakay sa motor ko.

Nag-drive na lang ako pauwi sa tinutuluyan kong apartment. Hinubad ko ang jacket ko at pinagmasdan ang mga galos ko sa katawan.

Inis akong naupo sa sofa at pinusod ang may kahabaan kong buhok. I was on that scenario when my phone range. I immediately took it and answered the damn call.

"You're good in driving." Mahigpit kong nahawakan ang cellphone ko nang makilala ang caller.

"I'm good at killing too," gigil kong sagot. "Gusto mo ng sample? Come to my place and let me kill you fvcking asshole!"

"I love how you mad at me," parang panandaliang nawala ang galit ko nang tumawa ito. "But I will be glad if you moan my name."

I take my words back. "In your dreams, Guemez. I will never moan your disgusting name. Never in my fvcking entire life."

"Let see, Josefina, let see."

"Tang ina mo!"

Inis kong pinatay ang tawag. He's really getting into my nerves. Nilagyan na nga niya ng CCTV ang bathroom ko, tinawag niya pa ako sa pangalan.

I can't wait to kill him. Kating kati na ang kamay kong sakalin siya. Ako na yata ang pinakamasayang tao sa buong mundo kapag nasakal ko siya.

Napahilot na lang ako sa sintido ko at nahiga sa sofa. Pakiramdam ko nagkakaroon na ako ng mga wrinkles dahil sa sobrang stress ko kay Riffle.

Dahil sa pag iisip ay nakatulog ako. Bandang alas sais nang gabi na ako nagising. Tumayo ako at dumiretso sa kusina. I stopped when I saw food on the table.

Napakunot na lang ako ng noo at kinalkal yung plastic. May betadine rin at bulak. Kanino galing ito? Wala naman akong inoorder.

May nakita akong maliit na papel na agad ko namang kinuha at binasa ang nakasulat.

Eat up, Josefina. Clean your wounds too.

-Riffle Guemez

Damn! Pumasok na naman siya sa apartment ko? Bakit hindi ko man lang naramdaman?

Inilibot ko ang paningin ko sa apartment, mukhang wala namang CCTV. Sunod akong nagtungo sa C.R at wala rin akong nakita.

Ano na naman kaya ang plano ng mokong na yun? Bakit ako lang ang ginugulo niya? As far I know, kay Isaiah siya galit. Si Isaiah dapat ang ini-stress niya at hindi ako.

Nilapitan ko yung mga pagkain, mga naka sealed pa ang mga ito at mainit init pa. Mukhang kaaalis niya lang din.

Binuksan ko yung isang at sinimulang kainin. Pinakiramdaman ko muna ang lasa at nang wala akong nalasahang kakaiba ay ipinagpatuloy kona ang pagkain.

Natigil lang ako nang tumunog ang cellphone ko. Tumayo ako sa sofa at kinuha iyon. Someone texted me.

Kunot noong binuksan ko ang text at halos sumabog ako sa nakita ko. Inuubos talaga ni Riffle ang pasensiya ko

From: Unknown number

I like your lips

[PHOTO OF RIFFLE KISSING HER]

Napayukom na lang ako ng kamao ko. Hahanapin kita, Riffle. Kahit hulihin pa ako ng ultors wala akong pakielam, ang gusto ko lang ay mapatay ang isang Riffle Guemez.