Optimasksus (Zombie Apocalypse) [COMPLETED]

XVIII

Kinakabahan ako sa bawat hakbang na ginagawa ko papasok sa bahay nila tita Jess. Nanlalamig na rin ang kamay ko sa hindi malamang dahilan. Makikita ko na din sila.

Kumatok ako ng ilang beses. Nagpapawis na ang kamay ko. Nasa tabi ko si Don-don habang nasa likod namin ang ibang kasamahan.

Naramdaman ko nalang ang paghawak ni Don-don sa kamay kong nanlalamig at namamawis.

Ngumiti ito. "It's gonna be alright, trust me."

Dahan dahan ang pagbukas ng pintuan animo'y nag-iingat. Si manang Regine. Bakas ang takot sa mukha niya ngunit ng makita kami ay napahinga siya ng maluwag. Yumakap siya saakin at pagkatapus ay kay Don-don na.

"Kayo pala, mabuti at nakapunta kayo ng maayus. Pasok, kasamahan niyo ba sila?" Tumango kaming dalawa. Naunang pumasok si Don-don kaya sumunod na kami.

Dahan dahan lang ang lakad ko, kinakabahan parin. Hanggang ngayon ay nakahawak pa rin ako sa kamay ni Don-don. Nauunang lumakad siya kaya ito at nagpapati-alon lang ako sa kaniya.

"Magbibihis muna ako, ikaw?" Aniya niya, umiling ako. Gusto kong makausap muna sila mama. Tumango siya ng ilang beses.

"Manang ipaghanda niyo po ng ipangmamalit na damit ang mga kasamahan namin. E sabay niyo na din ang kay Kate." Agad namang sumunod si manang Regine. Inaya na din niya sila Zel para isa isang makapagpalit.

Nagpatuloy lang kami sa paglalakad, ang haba ng hallway nila. Hindi pa kami nakakapunta sa center ng bahay. May pinasukan kaming pinto papunta iyon sa hagdan papuntang second floor. Sa left side ay ang kitchen and dining room, sa right side ay ang living room.

Nakita ko naman sina mama kasama sila tita sa living room. Tumakbo ako palapit sa kanila, mama spread her arms to welcome me. Oh how i miss to be hug by her. Niyakap naman ako ni papa mula sa likod ko. Dahil sa mahaba ang braso ni papa ay nasali pati si mama sa pagyakap niya.

Tahimik akong umiyak sa bisig ni mama. Naririnig ko naman ang mga hikbi nila.

"Oh my God! Son!" Rinig kong sambit ni tita Jess. Nagpatuloy lang ako sa pag iyak, didn't mind anything. Gusto kong gawin lahat ng gusto ko. At ito iyon, ang mayakap sila.

"A...nak..." sambit ni mama, mas lalo akong naiiyak. Si papa na sobrang higpit ng yakap. Sobrang na miss ko sila.

"Mabuti at... ayus ka lang! Jusko pinag-alala mo kami!" Aniya ulit ni mama. Wala akong masabi dahil mas naiiyak ako.

"Mama...." mas isiniksik ko pa ang mukha ko sa leeg niya. "Papa..." Sambit ko at saka hinarap si papang pulang pula na ang mukha dahil sa iyak. Niyakap ko siya at doon umiyak ng umiyak.

Ilang minuto pa ang lumipas ay hindi pa rin ako kumakalma. Pinaupo pa nila ako sa sofa dahil baka mangalay daw ako kakatayo. Natawa pa ako saglit ng banggitin ni papa na siya mismo ang nangangalay dahil nakalambitin daw ako sa kaniya.

May inilapag si tito Sherwin'g pitsel na puno ng tubig. "Thank you, rin." Pasalamat pa ni mama sa kaniya. Agad namang nagsalin si tita Jess sa baso at inabot kay mama. Si mama na mismo ang nagpainom sa akin dahil ang kamay ko ay nanginginig na.

Tinalian din ni mama ng pa-pony tail ang halos basa kong buhok dahil sa pawis. Para akong batang inagawan ng candy.

Huminga ako ng malalim, pinunasan ko ang pisnge kong basang basa dahil sa luha. Nakita ko pang papalapit si Don-don sa amin. Nakabihis na siya.

Agad siyang umupo sa kaliwa ko, bakante ang pwesto. Bakit nandoon si papa kay mama? Bakit hindi nalang siya dito? Hindi ko tuloy sila mayayakap ng sabay.

Mas lumapit siya sa akin at hinawakan ang baba ko. Dahan dahan niya ding pinunasan ang pisnge ko ng paniyong dala dala niya. Napasinghot singhot na lang ako baka kasi lumabas na lang 'yong sipon nakakahiya! Sa harapan pa talaga niya! Pinunasan niya din 'yong leeg kong pawisan.