I help for him

5.9K 546 4
                                    

မနက္ခင္းခ်မ္းစိမ့္စိမ့္မွာ ေကာ္ဖီပူပူေလးတစ္ခြက္ေသာက္ရတာ ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ေပ။ ေကာ္ဖီခြက္ကိုင္ပီး ၀ရံတာဘက္ထြက္လာလိုက္တယ္။ဒီေန႔ဆို သူအလုပ္မသြားတာ ငါးရက္ျပည့္ပီ။ Designer စလုပ္ကတည္းက ဒီလိုရက္ရွည္ တစ္ခါမွ

မနားဖူးလို႔လားမသိ စိတ္ထဲမွာ ဘာအေတြးမွမရွိေတာ့ဘဲ ၾကည္လင္ေနတယ္။ခုမွ

ေကာ္ဖီပူပူနဲ႔ မနက္ခင္းကို အရသာခံၾကည့္မိတယ္။


Tao " Luhan "

အသံၾကားလို႔ ေအာက္ငံု႔ၾကည့္ေတာ့ Tao တစ္ေယာက္ အိမ္ထဲ၀င္လာရင္း အေပၚက က်ြန္ေတာ့္ကိုေတြ႔သြားပံုပဲ ေအာ္ေခၚပီး လက္ပါရမ္းျပေနေသး။ က်ြန္ေတာ္ ျပံဳးမိလိုက္ တယ္။Tao ကတစ္ခါတေလ ကေလးလိုပင္။က်ြန္ေတာ္ ေဆးရံုကဆင္းပီးကတည္းက Tao တစ္ေယာက္ ၁ရက္တစ္ခါပံုမွန္ အိမ္လာေနသည္။ မလာပါနဲ႔ေျပာလဲမရ DO လဲ ထိုနည္းလည္းေကာင္းသာ။က်ြန္ေတာ့္မွာ သူတို႔လုပ္တာနဲ႔ လူမမာလံုးလံုးကို ျဖစ္လို႔ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေနရာမွ ဘာမွမျဖစ္ အေကာင္းၾကီးပါ။


Tao " ဒီေန႔ ဘယ္လိုေနလဲ "

Luhan " ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲေလ။ Tao ငါ အလုပ္ျပန္လုပ္ေတာ့မလားလို႔ "

Tao " နားပါဦး အလုပ္မ်ား ေနာက္ မေသမခ်င္းလုပ္ရဦးမွာ နားလို႔ရတုန္းနားထားပါကြာ "

Luhan " အလုပ္မလုပ္ေတာ့ ပ်င္းတယ္ကြ တစ္ေယာက္တည္း အိမ္ထဲမွာ ေနရတာ "

Tao " သိေနတယ္ေလ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ အျပင္ထြက္ၾကမလို႔ အလုပ္ေတြပစ္

ထားပီး လာခဲ့တာ။အဲလို မသြားရတာ ငါတို႔ Korea မွာ အလုပ္ေတြ စလုပ္ကတည္း

ကေနာ္။ဒီေန႔ငါနဲ႔ Date လုပ္တာေပါ့ "

Luhan " ဘာ Date လဲ ေသခ်င္လား "

Tao " ကဲပါ San Namja ၾကီးရယ္ ျမန္ျမန္သြားပီး ျပင္ဆင္ပါေတာ့ "

Luhan Tao ကို သမင္မ်က္ေစာင္း ေက်ြးလိုက္ပီး အခန္းထဲ ၀င္သြားလိုက္တယ္။


Luhan ျပင္ဆင္ပီးထြက္လာေတာ့ ...

Tao " Khaja! "

Poisonous LoveWhere stories live. Discover now