Haat ⚜ Liefde creëert hoop

⚜~Elvina

Een donderende stem maakte een einde aan Alanas pijn. Haat was ontevreden. Nee, hij was verrast. Ze had het lef om hem op zo'n ongelegen moment te storen. Alana is verrast door de aantrekkelijke vrouw. Wat is haar naam? En waarom had ze haar niet eerder gezien? De vrouw lijkt iets ouder, maar is nog steeds behoorlijk aantrekkelijk. Haar lange, donkerzwarte haar is naar achteren gevlochten in een zijwaartse staart. Haar ruitvormig gezicht, grasgroene amandelogen en een amandelkleurige huid geven haar een oosterse indruk. Donkere inkt omcirkelt haar ogen. Haar zachtroze en glanzende hartvormige lippen scheiden zachtjes. Haar aszwarte, getrapte wenkbrauwen geven haar een indrukwekkende aanwezigheid. Boven op haar hoofd draagt ze een gouden tiara met hemelsblauwe diamanten. Haar dansende hemelsblauwe oorbellen en ketting fonkelen in het licht. Haar slanke figuur is gehuld in een nachtblauwe jurk met een gouden riem en schoudergespen.

"Elvina" gromt hij boos. Is dit de moeder van Desam? Alana haar mond gaat een stukje open. Elvina's armen zijn over elkaar geslagen. Ze werpt een blik op Rogue.

"Denk je niet dat die jongens al genoeg aan hun hoofd hebben" vraagt ze koeltjes. Haat snuift.

"Alsof je daar iets over te zeggen hebt." Elvina onderzoekt Alana in zijn armen.

"Excuseer alstublieft mijn inbreuk, mijn geliefde Haat. Maar ik heb een verzoek." Haat pauzeert even voordat hij knikt. "Mag ik vanavond Alana's aanwezigheid aan de eettafel hebben?" Alana is nu het middelpunt van Haat zijn aandacht. Hij glimlacht gemeen. Alana slikt. Eettafel? Laat het alsjeblieft geen metafoor zijn.

"Waarom" spot hij. "Haat, heb je enig idee wanneer ze de laatste keer heeft gegeten" vraagt Elvina bezorgd. "Straks valt ze opnieuw flauw en weet je weer niet hoe het komt."

Hij fronst, in gedachten verzonken. Alana wordt door Haat op de ijskoude vloer geduwd.

"Deze keer dan" gromt hij voordat hij zich omdraait. Terwijl hij weggaat, vloekt Alana. Over stemmingswisselingen gesproken. Elvina trekt zachtjes Alana overeind en knikt.

"Ik neem aan dat je hongerlijdt", zegt ze. Alana buigt respectvol.

"Ja, Vrouwe" antwoordt ze.

"Alsjeblieft, mijn kind, mijn zoon spreekt lovend over je en bovenal geef ik niet om titels noch sociale hiërarchie."

Alana maakt een ondiepere buiging.

"Bedankt...Elvina" corrigeert ze zichzelf snel. Elvina laat een zacht lachje horen.

"Ik ben bang dat mijn dochter er vanavond niet zal zijn. Ze zal de nacht doorbrengen met haar minnaar."

"Haar minaar?" vraagt Alana verbaasd.

"Ja, zij en die demonenjongen... nou ja, ze hebben een tijdje samen doorgebracht. Dat is alles wat ik voorlopig te zeggen heb." Alana knikt instemmend.

"Maar mijn zoons zullen aanwezig zijn. Het enige dat ik kan hopen is dat ze zich gedragen", zegt Elvina terwijl ze de deur opent. Alana heft verbaasd haar hoofd op.

Aan het hoofd van de tafel zit Alexi. Zijn voorhoofd is verborgen achter zijn hand. Beschaamd en geirriteerd laat hij zijn hoofd hangen.

Desam en Darwin zitten tegenover elkaar. Darwins linkerhand houdt Desams donkere, gladde haar vast. In zijn linkerhand houdt hij een tomaat, klaar om die in Desam zijn gezicht te slaan.

Desam heeft een krachtige greep op Darwin zijn kraag. In zijn tweede vuist houdt hij een ei.

"Dat zou je niet durven jij verwend stuk stront" roept Desam luidkeels.

"Ik durfden het al nog ver voor jij geboren was! Ik weet."

"Jij weet niks stomme eikel" onderbreekt Desam snauwend.