Haat ⚜ Liefde creëert hoop

⚜~Yavanna

Terwijl ze zich door de gang haast, danst de koude wind met haar lange tijgeroranje, krullende haar. In haar turkooisblauwe ogen toont zich angst. Haastig rent ze door de donkere gang.

Haar borst gaat snel op en neer. Haar hartvormige, magentakleurige lippen splijten terwijl ze snel ademhaalt. Haar lange witte jurk lijkt te glanzen in de duisternis. Terwijl ze door de gang rent, wuift haar kathedraalsluiercape op en neer. Een strak gouden korset omhult haar ronde borsten. Bij elke stap die ze zet, klikken haar witte stilettoschoenen. Desam puft terwijl het meisje dat hij door het kasteel sleept, tegen hem aan slaat.

"Vergeef me alsjeblieft" voegt ze er haastig aan toe. Desam legt zijn vinger op zijn lippen. Geheimzinnig verbergt hij haar achter zijn rug. Nerveus wacht ze tot hij de gang heeft gecontroleerd.

"Kom" zegt hij zachtjes, terwijl hij haar meetrekt. Wanneer ze over haar schouder kijkt, valt een van haar witgouden oorhangers op de grond.

"Oh" jammert ze. Desam onderzoekt de oorbel. Zijn aandacht gaat naar de deur, die langzaam opengaat.

"Laat het maar" zegt hij zachtjes terwijl hij met haar naar zijn kamer rent. Angst en woede betreden slechts enkele seconden later de hal. Ze lopen langs de oorbel zonder hem zelfs maar op te merken.

Desam slaakt een zucht van verlichting terwijl hij de deur sluit. Een paar seconden lang sluit hij zijn ogen. Het jonge meisje zit diep ademend op zijn bed. Een appelrode blos rust op haar ruitvormige gezicht. Ze fronst en doet haar tweede oorbel af. Hij loopt naar haar toe terwijl ze hem op zijn bed legt.

"Maak je geen zorgen, Katinka" zegt hij wanneer ze naar achteren glijdt.

"Katinka?" vraagt ze. Ze trekt een van haar chocoladebruine, rechte wenkbrauwen op. Desam kijkt haar verbaasd aan. "Ik ben Katinka niet" slikt ze.

Desams ogen gaan wijd open.

"Pardon?" Hij houdt zijn handen voor zijn gezicht. "Verdomme" vloekt hij. Hij heeft de verkeerde vrouw genomen! Wie had ooit gedacht dat er twee rode gevangen zaten in dit krankzinnige kasteel? "Verdorie" zegt hij zachtjes. "Wees alsjeblieft niet boos", smeekt ze. Desam slaakt een zucht. Hij komt naar haar toe en gaat naast haar zitten. Hij laat zijn hoofd hangen, diep in gedachten verzonken. Het meisje kijkt hem sceptisch aan. Deze jongeman heeft duidelijk een fout gemaakt. Wat is zijn naam? Waarom is hij zo overstuur? Wie is Katinka precies?

"Ik ben niet boos" voegt hij er ten slotte aan toe. Hij legt zijn handen voor zijn neus en vouwt ze.

"Gewoon heel stom" moppert hij. Het meisje onderzoekt de wonden op zijn gezicht. Het lijkt alsof hij onlangs is geslagen. "Alsjeblieft, ik weet niet zeker wat je nodig hebt. Maar alsjeblieft, doe me alsjeblieft geen pijn" smeekt ze. Zijn blik gaat naar haar.

"Dat zou ik nooit doen" belooft hij. Verrassend genoeg gelooft ze hem.

Desam kijkt op als hij hard op zijn deur hoort bonzen.

"Verdomme" gromt hij. "Eh, daar" mompelt hij, wijzend naar de vloer. Ze kruipt begrijpend onder het bed. Hij kan niet nog eens betrapt worden. Haat zal hem deze keer doden. Het bonzen gaat door. Desam schreeuwt boos; "Ja" en rent naar zijn boekenkast.

Rustig betreedt Haat zijn kamer met uiteraard Wraak terug aan zijn zijde.

"Wat nu" kreunt Desam. Haatgrinnikt geamuseerd. Wraak leunt tegen zijn bedstijl met zijn armen over elkaar geslagen. "Wat ben je aan het doen geweest" vraagt Haat.

"Jou ontwijken" gromt Desam. Haat grinnikt.

"Ah puppy, ik dacht dat we maatjes waren" grapt hij terwijl hij op de jongen afkomt.