Haat ⚜ Liefde creëert hoop

⚜~Sheelin

Rogue's haar wordt geaaid door een zeewind. Meeuwen krijsen boven zijn hoofd terwijl hij zich omdraait naar Annora. "Je weet dat het goed met hem gaat" zegt hij. Annora slaat haar ogen op naar Rogue.

"Ik weet het" mompelt ze. "Ik hoop alleen dat hij weet dat het me spijt." Rogue knikt.

"Dat weet hij zeker" antwoordt Rogue, terwijl hij de takken voor haar wegduwt. Om eerlijk te zijn, Rogue is ook ongerust. Hij is zich ervan bewust dat hun strijd de dag ervoor wreed was. En hij is zich er terdege van bewust dat ze allebei te ver zijn gegaan. Maar dat was slechts één van de vele gevechten. Maar deze keer lijkt het erop dat er iets is veranderd. Wolfgang keerde niet terug na hun gevecht. Misschien keerde hij wel terug nadat Wraak hun op deze missie stuurden. Hopelijk... Hij maakt zich zorgen over zijn jongere broer. Annora slaat haar ogen op naar Rogue. Hij leek diep in gedachten verzonken. Ze zoekt naar de juiste woorden om hem te kalmeren terwijl ze over de kust wandelt.

"Je weet dat ik van je hou" mompelt ze. Rogue pauzeert zijn pas een paar seconden.

"En ik hou van je", antwoordt hij. Annora grijnst vriendelijk. "Kom op, laten we dit doen, zodat we terug kunnen gaan. Misschien kan ik je nog eens laten komen" knipoogt hij. Annora knikt. "Laten we dit snel afhandelen" knipoogt ze terwijl ze naar de kust loopt.

"Hoe gaan we dit doen?"

"Ik zal" begint Rogue. Een prachtige jongedame komt uit het meer tevoorschijn en onderbreekt zijn zin.

"Hallo vreemden", begroet ze hen. Haar stem heeft een zwaar accent. "Wat brengt twee knappe jongens naar ons strand?" plaagt ze. Annora en Rogue wisselen blikken uit. "Hou je van het strand?" vraagt ze wellustig terwijl ze haar torso uit het water trekt. Rogue slikt terwijl hij naar de lieftallige dame staart. Haar natuurlijk golvende, kastanjebruine, halflange haar is in een complexe staart gevlochten. Haar dikke haar is versierd met twee koraalkleurige goudsbloembloesems. Tussen haar grote gebogen chocoladebruine wenkbrauwen siert een goudsbloemparel, passend bij haar oorbellen en lavalierketting. Haar hartvormige gezicht en bleke huidkleur tonen haar jeugd. Een donkere, strakke eyeliner en een uitgesneden vouwschaduw verfraaien monoliet peperkoekkleurige ogen. Haar wimpers zijn versierd met goudpoeder. Er hangt een boosaardige grijns op haar weelderige perzikkleurige lippen. Haar grote, mollige borsten zijn verborgen achter een honingraatkleurig koraal, passend bij haar vissenstaart.

Ze grijnst terwijl haar blik naar Rogue wordt getrokken. "Kan ik je helpen met iets grote jongen?" Rogue schudt langzaam zijn hoofd. De zeemeermin zwaait zachtjes haar armen in het water. "Mijn naam is Sheelin, wat is de jouwe?" Annora schudt haar hoofd. Ze gaat hun namen niet prijsgeven. "Ik zie dat jullie niet van praten houden. Maar houden jullie van zingen? Ik hou van zingen", zegt ze met een glimlach.

"Niet doen", waarschuwt Annora. Sheelin grijnst ondeugend. 'Oohhh. Ho-ooh. Op een ochtend in juni maakte ik voorzichtig een omweg, waar ik een matrozenjongen ontmoette." Rogue's ogen glinsteren terwijl hij zijn blik op het aantrekkelijke jonge meisje vestigt.

"Rogue, nee" beveelt Annora onmiddellijk. De grote Aziaat is oorverdovend stil. Hij gaat langzaam vooruit. "Nee" roept Annora terwijl ze naar hem toe rent. Ze legt haar handen op zijn borst. Ze probeert wanhopig hem achteruit te duwen, maar Rogue kijkt haar niet eens aan.

"Cupido heeft mijn hart doorboord. Ik verafschuw alle glitter en goud. Niets kan mij plezieren behalve mijn vrolijke matrozenjongen. Ooh-hoo. Aah-haaa." Rogue haalt diep adem. Gehypnotiseerd als hij is, negeert hij Annora, hoe hard ze ook schreeuwt.

"Rogue!" roept ze, terwijl ze op zijn kaak slaat. "Rogue, let op mij. Alsjeblieft Rogue", hijgt ze. Ze kust hem heftig op de lippen, maar Rogue loopt gewoon door. Hij voelde haar aanraking niet eens.