KOMİSER BEY | texting ✓

4.8

Ölüyorum Allah'ım help🤧 çok düşük bir bağışıklığa sahip olmak benim cehennemim dostlar😭 üstelik bademciklerim de var benim 🤧

300 oy, 400 yorum (satır arası)

Sosyal medyalarım;
Twitter; hisresitali
Instagram; themeeryy_ ve meryoista

Keyifli okumalarrr ❤️

***
2 Hafta Sonra.

Tişörtlerimi katlayıp dolabıma düzgünce yerleştirirken odamın kapısı açıldı ve Lale iki kupa bardağıyla içeri girip ayağıyla kapıyı kapattı.

"Kahve yaptım bize." Sehpaya ikisini de koyup koltuğa oturdu. Son çamaşırlar da büküp ayırdığım gibi yerlerine düzgünce yerleştirdim. Her her çok dağınık olduğundan müsait olduğum bir zaman yaparım diyip ertelediğim düzenlemeyi bugün yapmak istemiştim.

"Abla gel sonra devam et." Lale kendi kahvesini içmeye başlamıştı. Kendi bardağımı alıp kalçamı pencere kenarına yaslayıp yudumladım. Bugün üzerimde ciddi bir durgunluk vardı. Herkes fark etmişti ama bende bana ne olduğunu bilmiyordum.

"Annem nerede?"

"Rümeysa teyzelere gitti. Gelir şimdi." Başımı sallayıp Lale'nin boyattığı saçlarına baktım. İkimizde ela göz kumral saç genini almıştık. Kendisi saçlarını şimdi siyaha boyatmıştı. Ve kestirmişti de.

"Saçların değişmiş iyice."

"Güzel olmuş mu?" Çok kötü deyip ona takılmak isterdim ama keyfim olmadığından, "Güzel olmuş," diye içimden geçeni söyledim. Lale kahvesini koltuğun kenarına koyup elini kulpun kenarına geçirip yüzüme baktı. Kaşlarını çatıp, "Ne bu hâl abla?" diye sordu.

"Ne varmış hâlimde?" Berbat bir hâlde olsamda bir şey demeyip önüme baktım.

"Durgun ve keyifsizsin." Tüm gün herkes bunu söyleyip durmuştu. Bende bilmiyordum ama yaklaşan reglime bağlayıp susuyordum.

"Boşver beni kuzum. Her zamanki halim. Sende ne var ne yok?" Lale geldiğinden beri beraber kaldığımızdan Barlas'ta yanıma gelemiyordu. Biz önceden aynı odada beraber kalırdık. O gittikten sonra yatağını Levent abimin odasına taşımıştık. Evlenmiş gitmişti çünkü o. Şimdi ise Lale beni çok özlediği için ayrı uyumuyordu.

Lale konuşmak için dudaklarını araladı ama kapı çaldığından susmuştu. Kahveyi sehpaya indirmek için uzanırken, "Gel," dedim kimin olduğunu bilmeden. Kapıyı açıp içeri giren kişi annemdi.

Annem ikimize bakıp gülümsedi. Yatağımın üzerinde dağınık duran kıyafetlerime bakıp, "Bunlar niye burada anneciğim?" diye sormuş yatağımın ucuna oturmuştu.

Kollarımı göğsümde birleştirip, "Dolabımı düzenliyordum," dedim hafifçe gülümseyip.

"Kız insan annesine de yapmaz mıydı kahve?" Annem Lale'ye bakıp tripli bir şekilde söylemişti.

"Anne evde değildin ki," dedi Lale kalkıp annemin dizlerinin dibine çökerken. Bende kalktığı için boşalan koltuğa oturdum.

Annem Lale'nin saçlarını okşarken bana bakmış ve gülümsemişti. Neden böyle güldüğünü anlamadığım için, "Noldu ya?" diye sordum biraz tereddütlü çünkü annemin bu gülümsemesi kesin bir şey isteyeceğindendi.

"Kızım bugün dışarı çıkalım mı?"

"Neden ki?" Genel olarak evdeydim. Bazen gece Barlas'la dışarı çıkıyorduk ama o da çok yoğun olduğundan sürekli olmuyordu bu. Evde ders çalışıp oturuyordum tüm gün. Canım fazlasıyla sıkılsa da yapacak bir şeyim yoktu.