KOMİSER BEY | texting ✓

4.9

Biz geldik yine dolu dizgin bir bölümle♥️

Dün düğüne gittik aklıma Barlas ve Liya'yı acaba nasıl evlendirsem düşüncesi geldi dkdkdk evlenen kızın gelinliği çok zarifti. Dedim bu benim güzeller güzelime çok yakışır. Buna benzer bir şeyler evlenirlerse giyer kesinlikle.

200 oy, 200 yorum (satır arası)

Sınırı yüksek tuttum geçen bölüm ve sınırı zor geçtiniz. Bende bu bölümde düşük koymak istedim. Zaten günde bir bölüm atacağım artık. On bölüm kadarımız kaldı ama ben biraz eserekli biri olduğumdan olayları uzatıp bölümleri de uzatabilirim. Değişik biriyim böylede^^

Sosyal medyalarım;
Twitter; hisresitali
Instagram; themeeryy_ ve meryoista

Keyifli okumalarrr💛

***
Barlas başını göğsüme yaslamış sağ elimi elleri arasına almış yüzüğü inceliyordu. Saçlarını nazikçe okşarken, "Elimi geri alabilir miyim?" diye sordum alayla. Çünkü yaklaşık yarım saattir bu şekilde onun yatağında uzanıyorduk. Oradan çıktıktan sonra evine gelmek istemiştim.

Elimi bırakıp derin bir nefes aldı. Başını göğsümden kaldırıp yüz üstü uzanır gibi kafasını karnıma koyup yüzüme baktım. Hafifçe tebessüm edip, "Niye öyle bakıyorsun?" diye sordum.

"Çünkü her şey hayal gibi geliyor," deyip elimi tuttu ve üzerine öpücükler bıraktı. "Hayalini kurduğum her şey gerçek oluyor ve bu beni hâlâ şaşırtıyor."

Saçlarına dokunup, "Hayal değilim. Yanındayım ve seninleyim," dedim eğilip kafasına öpücük kondurdum.

Barlas'ın karnıma daha çok kafasını koyup, "İyi ki," dedi ve karnımın üzerine öpücük bıraktı.

İçinde olduğumuz anı başka şekilde hayal edince heyecanlandım. Başka bir zamanda, bu şekilde olsak ve karnımı öperken aslında çocuğumuzu öptüğünü düşündüm ve bu düşünce genişçe sırıtmama neden oldu.

Barlas'tan güzel baba olurdu ama benden anne olabilir miydi emin değildim. İleride çocuğum bana lunaparka gidelim dese mesela onu götüremezdim. Çok fazla sıkardım çocuğumu. Dış dünyaya karşı tamamen tükenmiş güven duygum yüzünden çocuğumu kendimden soğutabilirdim.

Hamile olursam eğer bu yükün altından kalkamazsam korkusu vardı ve bu korkumu yenene kadar çocuğum olmasını istemezdim. Ona güzel bir anne olamayacaksam boşuna bu dünyaya gözlerini açmamalıydı.

Ama Barlas çok güzel baba olurdu.

Yaşadığım duygusal andan Barlas'ın telefonu çalınca sıyrıldım. Benim olduğum tarafta olan komodinin üzerinden uzanıp ona verdim. Arayan Ufuk'tu. Barlas duruşunu bozmadan yanıtlayıp kulağına koydu telefonu. "Efendim Ufuk?"

Ufuk'un sesini net bir şekilde anlamıyordum ama Barlas'ın değişen yüz ifadesinden başka şeyler olduğunu anlayabilmiştim.

"Tamam geliyorum," deyip telefonu kapattı. Üzerimden doğrulup yataktan kalkarken uzanıp dudaklarımı sertçe öptü. Bir elimi yanağına yaslayıp öpüşüne karşılık verdim. Benden ayrılıp alnını alnıma yasladı. Derin bir soluk alıp sus çizgime öpücük bırakırken, "Acil gitmem gerek," dedi sitem eder gibi.

"Anladım." Gitmesine üzülmüş olsamda mesleğinden dolayı onu zorlayamazdım.

Yanağımı baş parmağıyla okşayıp, "Akşam yanına geleceğim," dedi.

Kafamı geriye çekip güldüm. "Lale var ama."

"Tamam Lale'yi salonda uyutursun," dedi burnumun ucuna minik bir fiske vurup alt dudağıma öperken.