KOLEJ GÜNLÜĞÜ 4 -KAMP MACERASI

7

Çakır'ın bayıldığı yere sandalyelerimizi çekip bir yuvarlak oluşturduk. Hepimiz uykulu bir şekilde Çakır beyin kendine gelmesini bekliyoruz. Hayır Çakır meleğim benim bu saatte bayılınır mı ya!? Uykusuzluktan şuracıkta bayılıcam şimdi!

Caner çoktan uyuyakaldı. Ada ve ben direniyorduk uyumamak için. Arel ve Aras arada bir uyanıp Çakır'a bakıp geri uyuyolardı.

Çakır'ın çarptığı kız mahçup bir şekilde ağaca yaslanarak Çakır'ın uyanmasını bekliyor. Asıl biz mahçup olmalıyız. Kızı görünce bayılan bizim ki!

Bi süre sonra Çakır yavaştan kendine gelmeye başladı. Ardından ayaklandı.

"Vuhh. Acayip bir rüya gördüm, gençler!" diye bağırdı. Kız, bizimkini deli sanıcak şimdi.

Caner ayağında ki terliği Çakır'a fırlattı. "Gerizekalı, böyle mi bağırılır, uyuyordum. Hiçbir yerde rahat vermiyorsun."

Tam Çakır konuşucakken kız atladı. "Bir şsyin var mı? İyi misin?"

Caner ve Arel ortaya atlayıp Çakır'ı tuttular. "Sakın bayılma! Bu sefer cidden döve döve kendine getiririm." dedi Caner.

Arel "Bak buna kesinlikle katılıyorum. O anda bende Caner'e yardım ederim." dedi.

Çakır her ikisini de itti. "Salak mısınız, böyle güzel bir kız gördüm sizce bayılır mıyım?!" dedi.

Aras "Az önce o kızı gördün diye bayıldın ya oğlum!" dedi.

Çakır hemen çadırın içine koştu. Çıktığında bi tişört bi şort giyinmişti. Doğal olarak girmesi mantıklı.

"Şey, kusura bakma beklettim. Ben Çakır." Elini uzattı.

Kız gülümseyerek hiç sorun değil. "Ben de Beril." dedi, Çakır'ın elini sıkarak.

Çakır hemen elini çekti. "Bak işte o zehirli oku atmıcaktın. Bu gerçekten olmadı yani! Bula bula Beril ismimi cidden yani!"

Kız ne olduğunu anlamazken hepimiz anladık. Lisede ki Beril vakası!

Çakır kıza dönüp bu iş olmaz! Sen ben no no yani! You understand me? No!"

Hemen aralarına girdim. "Kusura bakma Beril, seni burda tuttuk. Ama çok gec oldu seni daha fazla tutmayalım biz." dedim.

Kız gülümseyerek kafa salladı. "Görüşürüz."

Çakır "Mümkünse görüşmeyelim canım. Travmam var canım ya! Olmaz yani sen..." derken elimle ağzını kapattım.

"Bi sus be çocuk, kız gitti zaten." dedim.

"Bu susar mı sabah akşam kafa sikiyor. Bide aynı çadıra koydunuz. Gece boyu understand me? diyecek bana. Gel de uyu." dedi Caner.

Çakır, Caner'in boynuna elini doladı. "Big boy hadi love yuvamıza geçelim. Bırak bu stupidleri burada. Go love home." dedi.

Caner, Çakır'ın koluna girip "Gel gel ben sana göstericem love yuvamızı." dedi.

Çakır bize göz kırpıp "En son dayanamadı, benim cazibeme aldı götürüyor. See you later gençler!" dedi.

Biz biraz oturup ses çıkıcak mı diye bekledik. Ama ne Çakır'ın ne de Caner'in sesi çıkıyor.

"Bunlara bir şey oldu heralde! İkisi birbirini dövdü sanırım." dedi Ada.

Aras "Bence sarılıp mışıl mışıl uyudular. O yüzden hadi bizde gidip mışıl uyuyalım artık, nolurrrr!!" dedi.

Herkesin ayakta uyukladığını görünce en son dayanamadım. Arel'in yanağına öpücük kondurdum.

"Ama bu yetmedi ,aşkım!" dedi isyan ederek. Bi tane daha öptüm. "Burası burası!" diyerek dudağını gösterdi. Bugün çok yoruldu, hakketti bence.

Dudağına bir öpücük kondurup hemen çadırıma girdim. Neden bilmiyorum ama biraz utandım. Heralde uzun süre görmeyince böyle oluyor.

Ada'nın saniyeler içinde uyuduğunu görünce bende tek sıkılmak istemediğimden uyuma mooduna girdim. Kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım.

&

Uyanıp bir bardak su içtim. Kendime gelmem için aslında kahve gerekliydi. Ama şuan kimler uyanık bilmediğim için ilk bi göz atmam gerek.

Dışarı çıktığımda kimseyi göremedim. Ada "Günaydın." diyince arkamı döndüm. "Günaydın. Ben mi uyandırdım?" diye sordum. Kendimi kötü hissederim.

"Yok zaten uyanıktım. Kalkmaya gücüm yoktu sadece. Ama hemen bizimkileri uyandırmalıyız. Çünkü en acilinden bir kahveye ihtiyacım var." dedi.

Ada ve ben herkesi uyandırmaya karar verdik. Ada, Caner ve Çakır'ın çadırına gitti, bense Arel ve Aras'ın çadırına gittim.

Çadırı açtığım da bi anda yüz ifadem değişti. Gördüğüme şok oldum. Çadır da Aras değil Çakır vardı. O da yetmezmiş gibi ikisi birbirine sarılıyor ve burun burunalar!!