Üniversitenin ilk yılı bitmek üzere. Sonunda bir yılı geride bırakıyorum. Üniversitede bir çok arkadaşım oldu ama hiçbiri lise gibi değil. Olamaz da.
Çakır'ın şapşallıklarını, Arel'imi, can dostum olan yıllardır tanıdığım Caner'i, koleje gittiğim ilk günden beri beni sevgiyle kucaklayıp bırakmayan Ada'yı, her konu da benim yanımda olan Aras'ı ve bu macerada bize katılan Emre, Timuçin, Ege ve Ayberk'i.
Ama şimdi hiçbiri yanımda değil, hepsi benden uzakta. Bir sene boyunca da hiçbir şekilde görüşemedik. Mesajlaşıyoruz ama o asla yetmiyor bana. Onları o kadar özledim ki anlatamam.
Arel ve Aras okumaya İtalya'ya gitti. Caner ve Ada ikisi aynı şehiri yazıp uzaklaştılar, Çakır okumak için Almanya'ya gitti. Kocaman şehir de bir başıma kaldım. Gelmelerini bekledim ama hiçbiri gelemedi.
Oturup kendi kendime düşündüm acaba verdiğimiz sözü cidden hepimiz tutucak mıydık? Yoksa arkadaşlığımız uzaklaştık diye sonlanıcak mıydı?
Bunu düşünerek kendimi uykunun derin kollarına bıraktım.
Sabah kalktığım da saat 7 idi. Hemen hazırlanıp okula koşmaya başladım. Lütfen geç kalmıyım. Sınıf kapısından girdiğimde daha dersin başlamadığını görünce bir rahatlama geldi.
Elime telefonu alıp gruba mesaj attım. Merak ediyordum yaz kampı planımız gerçek olucak mı yoksa hayalde mi kalıcak!
Manyaklar topluluğu
Derin: Gençler yaz kampına kim geliyor bakalım?
Arel: Tabiki orda olucam sevgilim. Dolayısıyla ben gelirsem benim salak ikizim de gelicek mecburen.
Arel: İlk olarak salak olan sensin bizim ailede. İkinci olarakta beni istemiyorsan kampa gelme mal.
Arel: Sanki senin için gidiyorum kampa salağa bak amip beyinli.
Derin: Siz yan yana değil misiniz?
Aras: Yan yanayız ama zeka seviyesi benden düşük olanlarla yazışarak anlaşabiliyorum, diğer şekilde zekaları benden düşük olduğu için anlamıyorlar da.
Arel: Bak burdan Bi vururum sana duvara yapışır kalırsın. Zekan ne işe yarıyor senin, ancak derslerden geçersin.
Aras: Doğru sen her dersten kaldın da zoruna gitti herhalde!!
Bi süre ikisinden ses çıkmadı. Kesin ikisi birbirini yemeye başlayıp mesaj atamadılar. Bu iki salak beni sinir ediyor bazen.
Çakır: Bu iki salak yine gruptan mı kavga ediyor. Bıktım bu koduğumun beyinsizlerinden.
Caner: Sanki senin bunlardan farkın var da mal! Sende gruptan sövüyorsun bana sürekli.
Çakır: Bebeğim biz ikimiz yan yana mıyız! Hayır. Yan yana olsak zaten ohohooo ne planlar vardı aklımda.
Caner: Anca sapık sapık düşüncelere kapıl sen. Bide benim hakkımda sikeyim şansımı ya. Başka insan mı kalmadı. Bu arada Derincim biz de geliyoz knkaa.
Çakır: Var ama hiçbiri beni, senin kadar etkileyemiyorum bebeğim. Derinkuşum bende geliyorum.
Caner: Senin ağzına sıçayım ben.
En son Caner'i mesajıyla telefonu kapattım.
Evet çok eğlenceli olucak bu 1 ay. Aynı kadro yeni maceralar başka ne isteyebilirim ki!!
Kitabı o şekilde bitirip herkesin kafasında soru işareti bırakmak istemedim. Bu yüzden son serisini yazmak istedim. Umarım beğenirsiniz. Kısa bölümler halinde olucaktır.
Şimdi;
ATEŞ KOLEJİYLE SON BİR MACERAYA HAZIR MISINIZ?
