𝙒 𝙃 𝙊 ? [𝑇𝑒𝑙𝑙 𝑀𝑒 𝑊𝒉𝑜 𝑌𝑜𝑢 𝐴𝑟𝑒....!]

W H O ( 20 )

သူ႕လက္ကို ဆြဲထားသည့္ ခ်န္းမင္ဟန္ရဲ႕ လက္ကို ေနာက္မွ လိုက္လာေနရင္း ေရွာင္းက်န္႔ ၾကည့္ေနမိပါသည္။
ပင္ပန္းေနတာေၾကာင့္ျဖစ္မည္ထင္ ဒီလူဆီကေန ႐ုန္းမထြက္
ခ်င္ဘဲ ဒီအတိုင္း လိုက္သြားဖို႔သာ စိတ္ရိွသည္။ ထူးထူးဆန္း
ဆန္းပဲ ခ်န္းမင္ဟန္ သူ႕လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားခ်ိန္မွာ အားကိုးရိွတယ္ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ သူ႕စိတ္ကို ေပ်ာ္ေစသည္။

ဒါကလည္း ခဏမွ်သာ။ ခ်န္းမင္ဟန္ ဆီမွာ သူေပ်ာ္၀င္လို႔မ
ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြလည္းရိွေနတယ္ဆိုတာ ျပန္သတိ
၀င္၀င္လာျခင္း ေတြးမိသည္။

ေတာက္ေလွ်ာက္ၿငိမ္လာရာကေန လက္ကို ျပန္ဆြဲယူေန
တဲ့ ေရွာင္းက်န္႔ ကို ခ်န္းမင္ဟန္က လွည့္မၾကည့္ သလို
လႊတ္လည္း မေပးခဲ့ေခ်။ကိုင္ထားေသာ လက္ကို ပိုမိုအားထည့္ကိုင္လွ်က္ ဘယ္ေတာ့မွစကားနားေထာင္မွာ
မဟုတ္တဲ့ ေကာင္ေလးကို သူ႕ကားရပ္ထားတဲ့ေနရာဆီ
ဆြဲေခၚလာခဲ့ပါေတာ့၏။

ကားေနာက္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္၍ ေရွာင္းက်န္႔ကို ၀င္ခိုင္းၿပီး
သူကိုယ္တိုင္ပါအထဲ၀င္သည္။ ခ်န္းမင္ဟန္ က သူ႕ ေခၚလာ
တဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ ႏြမ္းလ်ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးနီးနီး
ကပ္ကပ္ေတြ႕ခ်ိန္တုန္းကထက္ ပို ပိန္သြားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ကို
ၾကည့္ေနၿပီး..သက္ျပင္းခ်သည္။

" ကိုယ့္ဆီကေန အလုပ္ထြက္ၿပီး ဒီလို ဆိုင္ေတြမွာ
အလုပ္လုပ္ဖို႔ မင္းတကယ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလား "

ေရွ႕တည့္တည့္သို႔သာ ၾကည့္ေနၿပီး ေရွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာမွာ
ဘာခံစားမူမွ မရိွသည့္အလား ေအးစက္စြာ ေျဖသည္။ မ်က္ႏွာ
နဲ႔ မတူညီတဲ့ အတြင္းစိတ္ထဲမွာေတာ့ မတည္ၿငိမ္ႏိုင္သည္က
ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ လက္သီးဆုပ္ေတြ နီျမန္းသထက္နီ
ေအာင္ ေနသည္မွ သိႏိုင္၏။

" ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥပါ
CEO နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ဘာမွမသက္ဆိုင္ေတာ့လို႔
ကြၽန္ေတာ့္ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ဘာမွမေျပာပါနဲ႔ "

သူ႕ကို ၾကည့္ဖို႔ေနေနသာသာ မ်က္လံုးေတြက လႈပ္ရွားျခင္း
မရိွ ၿငိမ္ၿပီး အသက္ေငြ႕မရိွသလိုေနရတဲ့အထိ ေရွာင္းက်န္႔ က
သူ႕အား မုန္းတီးေနေလသလားလို႔ ေတြးမိေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရတာက ခ်န္းမင္ဟန္ပင္။