Special Chapter

24 4 0
                                    

"Help me Ian!" Jasmine yelled.

Jasmine held the rope tightly while, Ian were panicking on how to save her. Ian tried to pull her out at the edge of the cliff. Hindi niya ito mahila dahil mabigat si Jasmine.

"Stay here and I'll go get some help!" Sabi ni Ian at tuluyan na siyang umalis at iniwan si Jasmine na nakahawak ng mahigpit sa lubid para hindi tulyang mahulog sa mataas na bangin.

"Ian!" Sigaw ni Jasmine habang nakita niyang lumalayo si Ian mula sa kaniya. "Huwag mo kong iwan!"

Sa kabilang banda, kanina pa si Rafael na sumusunod sa kanilang dalawa. Matagal niyang gusto si Jasmine at siya ang unang naging kaibigan niya kaysa ni Ian. Nagagalit siya sa tuwing nandyan si Ian ay parang nakalimutan ni Jasmine ang tungkol sa kaniya. Nagagalit siya at nagseselos siya sa kapatid niya na si Ian, dahil palagi niyang nakikita na magagawa ni Ian ang lahat ng gusto niya, habang siya ay nasa bahay at eskuwela lang.

Dahil sa matinding galit, lumapit siya sa gawi ni Jasmine. Tumingala si Jasmine at nabuhayan siya ng makita niya si Sean.

"Sean tulungan mo ako please..." Jasmine pleaded.

Ngunit hindi kumibo si Sean. Tinitigan niya lang si Jasmine na parang hindi niya ito makita. Lumapit siya sa gawi ni Jasmine. Akala ni Jasmine na tutulungan siya nito pero kabaligtaran lang pala.

"You should die." He said and untie the rope.

Napagmasdan ito ni Sean kung paano ito nahulog at bumagsak ang katawan ni Jasmine.

(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠✧⁠*⁠。

Walang tigil sa kakaiyak si Ian habang pinapatahan siya ng kaniyang ina. He blamed himself dahil iniwan niya ito at nabawian ng buhay. Hindi na siya bumisita sa burol ni Jasmine dahil natatakot siya at lalo lang niya pagsisihan ang kaniyang pagkamatay kapag nakita niya ito nakahimlay sa kabaong.

I wish I can turn back time and I'll be able to save her. Hindi ko sana siya iniwan. Kung alam ko lang ganito lang ang mangyari sa kaniya, sana hindi na ako pumayag na sumali kami ni Jasmine.

"Ian, kumain ka na." Sabi ng mommy niya.

"Mommy, it's my fault. She died because of me." He stuttered while holding his tears to fall down.

"No you're not. Walang may gustong mangyari yun. Siguro itinadhana sa kaniya na mawalay sa atin ng maaga. Kung nasaan man siya ngayon, alam kong masaya na siya. Don't blame yourself, you tried your best to save her." Alo ng Ina ni Ian.

(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠✧⁠*⁠。

"Nasaan si Mommy! Ba't ang tagal naman niyang bumili." Reklamo ko.

"Huwag kayong mag-alala Sir Ian. Bibili lang po siya ng cake para i-celebrate ang pagiging Top 1 mo sa klase." Sabi ni Nanay Lori.

Bago pa ako makapagsalita nang may isang tauhan ni Dad ang nagmamdaling lumapit sa gawi namin. Yumuko siya sa akin at nagdadalawang-isip kung sasabihin ba niya o hindi.

"Sir Ian... wala na po ang mommy niyo."

(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠✧⁠*⁠。

Tanging iyak lang ni Ian ang maririnig sa buong kwarto niya pagkatapos ng libing ng mommy niya. Panay tahan naman si Lori sa alaga niyang walang tigil sa pag-iyak. Wala ang Daddy niya dahil nagkasakit si Rafael. Kaya hindi ito makapunta sa libing ni Aryanna na mommy ni Ian.

Puno ng galit, lungkot, at sakit ang nararamdaman ni Ian kaya simula ngayon nag-iba na ang pakikitungo ni Ian. Sa dating mabait at masayahing bata ay naging malamig at puro galit ang paikitungo niya sa ibang tao maliban kay Lori na nadyan para sa kaniya.




The End

Her Last MissionWhere stories live. Discover now