"ARYA!" Bir ses ilişti kulağıma. Herkesin bir kurtarıcı meleği vardır derler. Bedenim yavaşça çekildi alevlerin arasından. Gözlerim açık değili ama duyabiliyordum. Kısa bir süre sonra nefes almaya başladım. Oksijen ciğerlerime doldu. Uzun süre kalmamıştım alevlerin arasında. Saymadım ama beş dakika yoktur. Öksürdüm. Bedenim yavaşça toprağa bırakıldı. Kurtarıcı meleğim olmasını umduğum kişi değildi. Stiles yanımda öksürüyordu. Arabasına gidip su aldı ve yanıma geldi. Elimi yüzümü yıkamama yardım ederken is, suya karışıp akmıştı. Ağzımı çalkalamam gerektiğini söyledi. Yaptım.
"Burada ne işin vardı?" Bir kaç kere öksürdüm. bacağımda bir acı vardı. Büyük ihtimalle tutuşmuştu. Leş gibi benzin kokuyordum. Emma çakmağı uzakta düşürdüğü için şanslıydım.
"Emma bir çılgınlık peşindeydi. Uyuşturucuya tekrar başladığı duyumlarını aldığımda takip etme kararı aldım. Babam polis ve benimde ilerideki hedefim bu. Aslında tamamen uyuşturucu alacağı çeteyi tespit etmekti amacım. Sonra arabasını buldum. Arabası hala burada. O yok. Ve yangın. Ve sonrası aşikar..."
"Ben, çok teşekkür ederim Stiles." Ayağa kalkmama yardım ettiğinde sarıldım. Az sonra bir araba patikadan son hızla geldi. Öyle bir fren yapmıştı ki sesten ormandaki kargalar uçuşmuştu. Arabadan Diavolo indi. Sonra aynı fren sesiyle bir araç daha durdu ve Gabriel kapısını sertçe kapattı. Arkamızda yanan bir ev vardı. Sonra siyah bir itfaye aracı geldi. Gabriel yanıma hızla gelip beklemediğim bir şekilde sarılmıştı.
"Özür dilerim. Benim yüzümden." Dedi çenesi kafama değerken. Benzin saçlarımda bile vardı.
"Sorun değil. Stiles buradaydı. yardım etti." Gabriel beni bırakıp stilesa sarıldığında gülesim geldi. Sonra yavaşça diavoloya baktım. Bir şey diyecekmişte diyemiyormuş gibiydi. Ama dayanamayıp söyledi.
"İyi görünüyorsun ama doktora gitmende fayda var." Beni inceledi. Takım elbisesinin ceketini çıkartıp omuzlarıma indirdi. Kısık bir sesle teşekkür ettim. Diavoloda beklenmeyecek bir hareket yapıp stilesin elini sıkarak teşekkür etti. Öksürdüğümde Ağzıma is tadı geldi. "Yakmaya cesaret ettiğine inanamıyorum." Gabriel bir saat içerisinde yaşlanmışa benziyordu.
"Yakmadı zaten." Dedim.
"Yani isteyerek yakmadı. Çakmakla oynuyordu. Saçı tutuşunca elinden düştü. Sonra korkup kaçtı." Stiles göz pınarlarını ovdu.
"Gerekli mertebelere haber salarım. Polis en kısa sürede bulur. Cezası kesilir merak etmeyin." Gabriel buna gülecek gibi oldu ama ciddiyetini bozmadı. Emmayı çoktan bulduklarının göstergesiydi. Da, hangi ara olmuştu bu?
...
Gabrielin arabasıyla gidiyorduk. Diavolo ters yöne doğru sürmüştü. Stiles belki de çoktan gitmişti.
"Çantam yandı içeride. Telefonum kimliğim.. her şeyim gitti. Senden biraz yardım istesem?"
"Duymadım sayıyorum ufaklık. bu saçma olay karşısında benden dünyaları istesen az kalır."
"Senin bir suçun yoktu gabriel. Tamam emma hatalı ama oda isteyerek yakmadı. Ve yakmaya cesaret edeceğinide hiç sanmıyorum . Uyuşturucunun etkisi geçtiği anlarda özür diliyor, krize girip başka bir kişiliğe bürünüyor. Yardıma ihtiyacı var."
"Durumlar biraz karışık." Dedi Gabriel. Konuyu değiştirmişti.
"Hangi konuda?" Arabayı girinti bir kenara durdurdu.
"Şu altı yıllık plan hatırlıyor musun?"
"Evet. Neden?"
"Diavolo istediği hakimiyeti kuracaktı ya-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve Bir Italiano(+18)
Teen Fictionİtalyan bir mafya... Başka açıklamaya gerek var mı? Ters köşelere doyamayacağınız. Her an şaşırarak sürükleneceğiniz bir kitap hayal edin.. Sonra okumaya başlayın.
