Ve Bir Italiano(+18)

Çerez bölüm

Dedim hadi azıcık daha mutlu mesut bölüm okuyun ileride zaten şok yaşayacaksınız.Okurlarım biraz daha mutlu olsun.

Öyle bir baktı ki şaka yaptığımı anlamadığını düşündüm.

"Şaka." Dedim kısık sesle.

"Beni yiyecek gibi bakma."

Durdu.

"Yiyeceğimden değil-"

"Benimle evlenmek isteyeceğini hiç düşünmedim o yüzden." Kaşlarım hafiften çatıldı.

"Neden istemeyeceğimi düşündün?"

Bunu sanki yüz yıldır düşünüyormuş gibi söyledi birden.

"Yirmi yaşındasın. Hayallerin var ve hayallerinde yerim olamadığını düşünüyordum."

İşte şimdi sinirlenmiştim. İtekledim ve ayağa kalktım.

"Ahmak!" Dedim karşıma geçerken. Göğsünden ittirdim.

"SENİNLE BİR HAYALİM OLMASA NEDEN YANINDA DURAYIM!" Tekrar ittirdim.

"NEDEN BU KADAR GÜVENEYİM!" Tekrar ittirecekken bileklerimi tuttu.

"Sakin ol Cara mia, sadece bir ön görüydü."

Öfkeyle baktım suratına.

"DEVLET YÖNETİYORSUN SEN! HATTA DEVLETLER! KARŞINDAKİ KADININ SANA DAVRANIŞLARINI ANLAMIYOR MUSUN!" Nasıl bu kadar sinir etmeyi başarmıştı anlamıyorum. Ama başka nedeni de olabilir.

Sırıtyor muydu birde ukala! Ellerimi kurtardım.

"Beş dakika önce sevişecektik biz. "

"Edepsiz." Dedim ve omuzuna hafifçe dokunup yanından geçip gittim.

Peşimden geldi. Ocağa su koymuştum. Dolapta çok güzel bir makarnaya benzeyen mantarlı varlık vardı. Yesek iyi olabilir. Oda servisi gelesiye kadaar-

"Şimdi ben seninle evlenmek istesem sen kabul mü edeceksin?"

Ters ters baktım.

"Hayır evde turşumu kuracak babam!" Türk deyimini italyancaya çevirirsek böyle olur.

"Anlamadım ne?"

"Diyorum ki; hayır."

"Sinirlisin ondan." Diyerek kenardaki kuru çıtır şeyi alıp ısırdı.

"Gayet sakinim. Şansını kaybettin." Kaşarı doğramaya başladım.

"Hiç mi şansım yok?" Kafamı olumsuz anlamdan iki yana salladım. Niye bir planı varmış gibi öylesine soruyordu bu soruları.

Suyun altını kapattı.

"Oda servisi gelecek birazdan." Elimdeki bıçağı uzatarak konuştum.

"Açlığımızı tahmin edebiliyorsun! Başka şeylerde de kullan bunu!" Bıçağı bırakıp adımladım ve koltuğa oturup bağdaş kurdum. Az sonra kapı tıklatıldığında Diavolo benden önce davranıp kapıyı açtı. Düz siyah kutuyla içeri girdi.

"Kutu mu yiyeceğim?" Dediğimde gülerek yanıma yaklaştı.

"Aç bakalım yiyebiliyor musun."

"Bu günü tarihe yazalım. Sen bana süpriz mi yapıyorsun? " Kaşlarını çattı.

"O kadar kaba biri değilim." Dedi ve kutuyu kucağıma koydu. Kutuyu somurtarak açtığımda dudaklarım aralandı. Kutuyu kapatığ diavoloya baktım. Sonra tekrar kutuya sonra- Bu olayı iki kere tekrarladığımda ince bir ses yükseldi kutunun içinden.