52

7.6K 665 157
                                    

Ve o gün ilk defa Diavolo beni durdurmadı...

...

"Arya otur konuşalım." 

Büründüğüm kişilikten çıkmıştım. Üzerimde uzun bir t shirt vardı. Aülamamıştım. Çünkü içimde öfke vardı. Üzüntü değil.

Koltuğa oturdum.

"Dinliyorum." Dediğimde dikleşti.

"Tam olarak ne konuştunuz?" Dediğinde kucağıma bir yastık aldım.

"Haklıymışsın." Diyerek başladım söze.

"İlk gördüğüm günki adam duruyordu karşımda."

"Arya-" Diyerek sözümü kestiğinde elimi kaldırdım.

"Ben ilk yıl ağlamaktan helak oldum. İkinci yıl alışabildiğimi sandım. Bir insanın ölümünü bile 1 ayda unutursun Gabriel. Ben tam bir yıl gündüzle geceyi karıştırdım. Üçüncü yıl canım daha çok yandı. Birinci yıldan beter bir hal aldım. İçime gömmeye başladım. Dördüncü yıl ise yalnızca isimiyle kaldı.. Düşüncelerimde kaldı. Ben kokusunu unutmaktan korktuğum adamı beşinci yılda karşımda bana neden geldin derken buluyorum. Bu mu adalet? Bu mu mükemmel kuruduğunuz düzeniniz?"

"Beş yıl daha geçseydi ne olacaktı? Ben buraya gelmeseydim. Beş yıl daha ömrümden ömür gitseydi ne olacaktı? Karşılığında bir boşanma kağıdı mı alacaktım? HA!"

Ellerini havaya kaldırdı."Sakin ol. Haklısın güzelim ama sakin ol."

Elimle başımı ovdum.

"Ben bu yüzden mi hayatımı farklı bir kimlikle geçiriyorum? Ölsem daha iyi gabriel.. İnan bana yaşadığım onca şeyden sonra ölsem daha iyi!"

Yanıma geldi ve ıslak saçımı kulağımın arkasına attı.

"Nerede benim mantıklı davranan küçük kardeşim?"

"YOK!" Dedim bağırarak.

"Gördük. Sahte kuzenin gayet iyi. Bir sıkıntısı yok. Aksine turp gibi.  Şimdi dönebilirim. Beş yılı nasıl geçirdiysem. Akası çorap söküğü gibi gelir."

"Anlamıyorsun." Dedi gabriel.

"Diavolo kayıp falan değildi. Eriyip gitmene dayanamadım. O böylesine acımasız bir yaratığa dönüşürken senin aksi gibi eriyip gitmene dayanamadım Arya."

"Ben seni sahil kenarında ağlarken görmek istemiyorum artık."

Gözlerim doldu.

"İnan bana bende ondan bu tepkiyi beklemiyordum. Fakat sevmdiğin bir yerde daha fazla kalamazsın."

"Sen italyaya aitsin. Hikayen orada başladı. Orada bitecek.."

"Ben seni kendi canım pahasına koruyacağım ve sen artık saçma bir kılıkta olmayacaksın."

"Olmaz." Dedim sessizce.

"Ben artık değişiklik istemiyorum Gabriel.. Çok yoruldum." 

Kafamı yavaşça göğsüne yasladı.

"Her şey için üzgünüm.."

"Sana ilk andan itibaren geçmiş olan altı yılını geri veremem.. Ama şimdiyi düzeltebilirim."

"Arkadaşlarına sor. İtalyaya tainlerini aldıralım. İstersen?"

"İstemezler.. Onlar oraya aitler. Çok seviyorlar."

Kafamı kaldırıp gözlerine baktım.

"Döneceksin ve vedalaşacaksın.. Haytına da burada bir hastane de devam edeceksin."

Ve Bir Italiano(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin