KALBİMİN AĞASI | Mardin masalı

Kız istemeye geldik.

YILDIZA BASMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.🫶💖

Beni takip ederseniz çok sevinirim🌹♥️

Şimdiki zaman

Amcam yanıma geldiği gibi ellerini saçıma atıp okşamaya başladı.

Bu adamın başına taş mı düştü acaba?

Beni bu hale getiren sensin be adam!

Melek tanımadığım adamla geçip bir kenarda dikilmişti.

Arazın boğazını temizlemesiyle hepimiz ona döndük.

"Eee?" duraksadı. "Kamil efendi, Ne bu kızın hali? Doktorlar pek güzel şeyler söylemediler."

"Şey.Ağam.Bu arsız kız dün gece namusuma laf getirdiği için biraz tartışma yaşadık. Kendisine bir yıldır bebek gibi baktım. Oysa benim namusumu iki paralık etmişti. O yüzden yani.."

Dedikleriyle bedenim kaskatı kesilmiş, gözlerim dolmuştu. Sırf Arazdan korktuğu için uydurduğu yalana bak.

Allah seni kahr etsin. Beni bu duruma düşüren her kesin Allah belasını versin.

Bakışlarımı Araza çıkarmaktan çok utanıyordum. Şimdi kim bilir ne düşünmüştür hakkımda.

Usul usul gözyaşlarımı akıtırken başımı aşağı eğip ellerimle oynamaya başladım. O sırada Araz "Yaa? Demek öyle oldu." Dedi.

Eğer ki,göründüğü kadar dediğim dedik bir adamsa amcamın dediklerine inanmazdı. Benim durumumu da dün görmüştü. Hatta bu gün de ona anlatmıştım. İnanmışsa da zaten istediğim yardıma pişman olacaktım. Hatta inanmışsa yardımını kesinlikle kabul etmezdim.

Bakışlarımı fazla belirgin olan kahve harelerine çıkardım. Ne düşündüğünü bakışlarından anlamak istedim ama yok. Olmadı. O da sanki benim düşüncelerimi bakışlarımdan anlamak istiyordu.

Bakışlarını benden çekti vr amcama döndü sakince."Kamil, bana yalan konuşmuyorsun değil mi?" diye sordu.

Sesinin tonunu duymasaydım eğer amcama inandığı konusunda fikir ileri sürebilirdim. Ama sesinin tınısında barındırdığı alay çok açıktı.Amcamla oynuyordu!

Sorusuyla amcam panikleyerek "Yok, ne haddime ağam." Diye hızla cevap verdi.

"Doğru haddin değil! Öyle bir şeye cesaret edemezsindir her halde."

"Sen artık işinin başına dön. Tonla işin birikmiştir. Mehmet kızlara yardım eder. Hastaneden çıkıp eve geçerler."

Soru sormuyordu. Emrediyordu. Amcam da hızla başını sallayıp "Tamam ağam." dedi.

Nasıl da yola geliyordu. Şu an ise kendimi takdir edebilirdim. Bu adamdan yardım istemekle çok doğru yapmıştım.

"Hadi o zaman. Biz çıkalım. Mehmet sende kızlara yardım et. Eve geçsinler. Tamam mı?"

Demek genç adamın ismi Mehmetti. Onlara döndüğümde hala Melekle yanaşı durduklarını gördüm. Havada bir kokular varda hadi bakalım.

Amcam sakin adımlarla onayladı Arazı ve odadan çıkmak için kapıya doğru ilerledi.
Bu sırada ise Araz bana doğru adımladı ve iki adımda yatağın yanına ulaştı. "Geleceğim. Sakın korkma."

Hiç beklemeden cevabımı verip gülümsedim. "Korkmuyorum zaten. Ama sözünde durmazsan işler değişir. Çünkü eve geri dönüyorsam bu sana güvendiğimden."