KALBİMİN AĞASI | Mardin masalı

Karakol.

YILDIZA BASMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.🫶💖

Beni takip ederseniz çok sevinirim🌹♥️

Mehmetle birlikte karakol koridorunda yürürken bu anın bana tanıdık geldiğini fark etmeye başlamışdım.

Kahretsin! Rüya.

Kolay kolay rüya görmezdim. Ya kaza yaptığımız gece kabus olarak rüyalarıma girerdi ya da gördüğümde mutlaka gördüğüm birşey gerçek olurdu. Allahım ne olur bu sefer istisna olsun, yalvarırım.

Koridorda yürürken etrafta telsiz seslerine insanların sesi karışmış vaziyyetteydi. Herkes bir yanda işini yapıyor, kimsenin dikkati bizim üzerimize dönmüyordu. Etrafta bir çok polis vardı, hepside üniforma giyinmişti.

Saat sabahın yedisiydi ve biz konaktan çıktığımız gibi buraya, Arazı görmeye gelmiştik.

Mehmetin beni önümüzde duran odaya yönlendirmesiyle önümüzdeki odaya girdim.
Ardımdan Mehmet girip kapıyı arkasından kapatmıştı.

Girdiğimiz oda beklediğimin aksine sade renklerle bütünlenen klasik bir odaydı. Tam önümüzde orta boy bir pencere, yanda kanepe vardı. Küçüktü,lakin iki kişi rahatlıkla oturabilirdi. Önünde masa diğer tarafında da iki sandalye vardı. Odada kimse olmadığı için Mehmete doğru dönüp "Nerede Araz?" diye sordum.

Pencere kenarına geçerek yanında duran sandalyeye oturdu. "Gelecek şimdi. Otur sende buraya, ayakta bekleme."

Başımı sallayarak kanepede duvara taraf olan kenara oturarak ellerimi önümde birleştirdim. Dünden bu yana olan şeyler o kadar karışıktı ki, bir an önce ne olup bittiyse öyrenmek istiyordum.

Gerginlikle dudaklarımı ısırırken bir yandan da kapıyı kontrol ediyordum. Çok geçmeden kapı açılmış Araz yanında tanımadığım biriyle içeriye girmişti. Saçları dağılmış, yüzü solmuştu. Yorgun görünüyordu.  Yanındaki adamın görünüşüne bakılırsa da polis memuru olmalıydı.  Üniforma giyinmişti.

Arazın  bakışları yüzümde takılı kaldıktan sonra  kendisini toparlayıp boğazını temizleyerek yanımızdaki boş yerlere ilerlediğinde arkasına dönüp yanında gelen adama da başıyla işaret vererek dışarı çıkmasını sağladı.

Yazarın anlatımından.

Genç adam dün gece yerde duran silahı aldığı gibi Mehmetle evden çıkıp karakola doğru ilerlemeye başlamıştı. İşin içine polisi karıştırmak istemiyordu,lakinsonradan öğrenmeleri onun için problem olacağı için kendisi gidip erkenden halletmek istemişti. Sonuçta evde kamera vardı. Kamera görüntülerinden kimin yaptığını kısa sürede bulabilirlerdi. Kamera görüntülerini almak için de evden çıkarken evde kameralardan sorumlu olan çalışanını arayıp, bu gecenin görüntüleri olan belleği alıp karakola gelmesini emr etmişti.

Kameralar evdeydi,lakin uzaktan, yani şirketten idare olunuyordu. Evden kimsenin fark etmesini istemediği için uzun zaman önce böyle birşey yapmıştı.

Karakola vardıklarında komiserin odasına ilerleyip bu gece olanları bir bir anlatmıştı. Komiser de onu dinledikten sonra ifadesinin yazılmasını daha sonra da silahın onun adına kayıtlı olduğu için onun yapmadığı kanıtlanana kadar nezarethanede kalması gerektiğini söylemişti.

Lakin Araz kamera kayıtlarının olduğu için çok rahatdı ve bu gece buradan çıkacağını düşünüyordu. Ta ki,görüntüler eline ulaşana kadar.

Görüntüleri hepberaber izlediklerinde bu gece olan tüm görüntülerin silindiği için mecburen Arazın tutuklanmasına karar verilmişti. Yani kısaca kendi ayaklarıyla kendini ateşe atmıştı. Dışarıda olursa herşeyi daha kolay hall ede bilirdi.