KENDİNİ SEV ( TAMAMLANDI )

=KISKANÇ BİR BEY=

Nihayet okulların tekrar başlamasıyla yurdunda işlevi başlamıştı .Her şey sorunsuz devam ediyor okula gidiyor çıkışta herzaman ki gibi onunla geçiyordu zamanlarım bu aralar biraz değişmişti bana karşı daha soğuk ,daha mesafeliydi bir anda bir duvar örmüştü sanki aramıza birgün ayrılmak istediğine dair mesaj atmıştı. Aradığımda ise telefonu meşgule düşmüştü beni her yerden engellemişti çalıştığı yere gittiğimde işten çıktığını söylemişlerdi Ogün çok üzülmüştüm çünkü doğum gününde hediye ettiğim kalpli kutu dolabın içindeydi almamıştı hediyesini
Tam bir hafta boyunca ona ulaşamamış hiçbir yerde bulamamıştım alışmaya çalışıyordum beni bir sebep söylemeden bırakmasının arkasındaki sebebi merak ediyordum yine aynı olmuştum okula gidiyor ,yemek yemiyor ,balkonumda oturup düşünüyordum sadece tabi onun kokusunu özlediğimde yakıyordum sigaraları bazen  günde iki paket bitiriyordum. Hocamız dört kişilik grup ödevi vermişti üç kız bir erkek şeklindeydi bizim grup ortak  kararla  bir kafede toplanmış ödev  hakkında görüşmüştük şimdi ise sokakta yürüyorduk erkek arkadaşımla ben diğer iki kız arkadaşımda birlikte ilerliyordu erkek arkadaşım bana bir kaç soru soruyordu verilen ödev hakkında biz önde kızlar arkamızda yürüyorduk bir dükkanın önünden geçerken onun arkadaşını görmüştüm bizi gördükten sonra telefondan birini aramıştı yurdun yoluna girdiğimizde onlardan ayrılmış onlar yola üç kişi devam etmişti. Bir kaç adım atmıştım ki telefonum çaldı arayan oydu telefonu kapattım her kafasına estiğinde beni arayamazdı tekrar aradı bu defa açmak durumunda kalmıştım "Ne var?"
"Nerdesin ne yapıyorsun?" " Sanane neredeysem, neredeyim."  "Ben seni görüyorum şuan balık pazarının önündesin"  Gerçekten dediği yerdeydim etrafıma bakındım ama onu görememiştim neredeydi beni nasıl görmüştü ? "Bekle orada geliyorum." Telefon kapanmıştı ki onu gördüm bulunduğum yerin tam karşısındaki ikinci katta bulunan kafedeydi oyüzden o beni görmüş ben onu görmemiştim tabiki dediğini yapmamış onu beklememiştim arkamı dönüp yürümeye devam etmiş biri kolumdan yakalayıp, durdurmuştu oydu yine hem benden ayrılmış hemde karşıma çıkıyordu. "Kimdi o çocuk?" Tam tahmin ettiğim gibi arkadaşı aramış haber vermişti. "Sanane kimse kim"  "Ne demek sanane , kim dedim o çocuk?"
Onunla kavga etmeye dermanım yoktu yoluma devam ettim arkamdan gelmeye devam ediyordu tekrar durdurdu beni "Sevgilin mi?"   "Sanane ya ister sevgilim,ister değil bu seni ne ilgilendiriyor?"
"-Sevgilin olmayacak güneş. "
"-Oldu canım senin olacak, benim olmayacak."
"-Okulun bitip sen buradan gidene kadar ne senin, nede benim sevgilim olmayacak"
"-Arkadaşımdı şuan sevgilim yok ama bir gün olacak."
"-Dediğimi duydun Sevgilin olmayacak." Yoluma devam etmeden önce "olacak" demeyi unutmamıştım. Yurdun sokağına girmiştim ki yine kolumdan yakaladı bıkmıştım ama cidden ne istiyordu bu adam benden? "Sana Sevgilin olamayacak dedim" bu söylerken bağırmıştı "bende sana bir gün olacağını söylüyorum"  "Senin yanında benden başkası olamaz gidene kadar Sevgilin olmayacak"   "Sen benden ayrıldın bana karışamazsın istediğimi yaparım."söylediğim onu sinirlendirmiş kolumu daha çok sıkmaya başlamıştı artık canım acıyordu "kolumu bırak canımı yakıyorsun." Hemen eli gevşemişti sıkmıyordu ama bırakmamıştı da
"Söz ver olmayacak, eğer olursa kötü şeyler olur."
"Olacak diyorum sana olacak neyini anlamıyorsun."
Tam bana bir şey diyecekti ki telefonu çalmış biriyle konuşmuş "tamam geliyorum" demiş bir anda yanağımdan öpmüş "arayacağım dediklerimi unutma" demiş koşarak yanımdan uzaklaşmadan önce "arama" diye arkasından bağırmıştı.
O akşamdan sonra yine ortalardan kaybolmuştu. Ben her geçen gün daha fazla acı çekiyordum okuldan iki arkadaşım kendince iyi olacağımı düşündükleri bir plan kurmuşlar kız arkadaşımın sevgilisinin  arkadaşı vardı ve beni onunla tanıştırmak istiyorlardı ben istememiştim çünkü aklımda ve kalbimde o vardı ona ihanet edemezdim. Üstüne arkadaşlarım bana haber vermeden fotoğrafımı atmışlar çocuk beni beğendiğini konuşmak istediğini söylüyorlardı o kadar çok sıkmışlardı ki en sonunda kabul etmiş "Sadece arkadaşça konuşur sevgili olmam onu unutamadım hala seviyorum çocuğa söyleyin." demiş "Sevgili ol demiyoruz zaten sadece tanışın." Numaramı vermişler hemen bana mesaj atmıştı . Yaklaşık bir haftadır konuşuyorduk çok iyi ve kibar biriydi onada birini unutamadığımı arkadaş olarak konuştuğumu söylemiştim. Bu süreçte onu hiçbir yerde görmemiştim bugün arkadaşımı otogardan alacaktım akşam olmuştu burada bir çok başı boş köpek vardı korktuğunu onu alıp alamayacağımı sorduğunda olur demiştim. Arkadaşımı beklerken bir marketin alt katında bulunan oyuncak ve kitap bulunan kata inmiş okumak için kitap bakıyordum arkadaşımın gelmesine az bir zaman kala marketten çıkmış telefonuma mesaj düşmüştü ondan gelen beş arama bildiren sonra telefonum çalmıştı yine arayan oydu "Nerdesin sen?"
"Marketteydim telefon çekmedi sanırım , ne oldu?"
"Daha önce çalıştığım restorantın arasındaki sokaktayım ,gel seni bekliyorum."
"Gelemem arkadaşımı otogardan alacağım."
"Bir şey olmaz iki dakika bir şey konuşacağım."
"Gelemem diyorum sana."
"İyi gelme, ben gelirim."
Gelme demeye kalmadan karşımda onu görmüştüm benimle konuşurken buraya kadar gelmişti kolumdan tuttuğu gibi dediği sokağa götürmüştü. Bir anda beni arkamızda kalan duvara doğru biraz hızlı olacak şekilde iteklemişti sırtım duvarla buluşunca acısada bunu ona belli etmemiştim.
"-Ne var ne istiyorsun ,beni niye buraya getirdin."
"-Seni özledim."
"-Ne demek seni özledim ya sen kafana göre hiç bir açıklama yapmadan ayrıl,sonra hakkın yokken kıskan birde üstüne yoluma çık yol kes oldu başka bir isteğin var mı?
"-Özür dilerim hata yaptım ,tekrar deneyelim."
"-Dileme artık seni istemiyorum "
Gitmeye niyetlendiğimde izin vermemiş önüme geçmiş üstelik gitmemem için iki elinide omuzlarımın yanından duvara koymuş bu yaptığı aramızdaki mesafeyi azaltmıştı. Yüzüme eğilmeye başladı öpecekti yüzümü diğer tarafa çevirmiştim dudakları yanağıma gelmişti itmeye çalışıyordum ama işe yaramıyordu Tam o esnada telefonum çalmış cebimden çıkarmıştım arayan daha yeni tanıştığım çocuktu eğer bunu görürse büyük bir sorun olurdu kim olduğunu öğrenene kadar durmazdı "kim o " diye sorduğunda "otogardan alacağım arkadaşım " demiş biz konuşurken elimdeki telefon kapanmıştı ki tekrar telefonum çalmış yan düğmesine basmıştım ki telefonu elimden almıştı elinden almaya çalışsamda kimin olduğunu görmüştü geç kalmıştım telefonu açmış benden biraz uzaklaşmıştı büyük ihtimalle Telefondaki "kimsin?" Demişti ki oda karşılık olarak" birazdan arayıp kim olduğumu göstereceğim sana " demiş telefonu kapatmıştı çok sinirliydi ilk defa bu kadar sinirli görüyordum onu olta atmaya başlamıştı sinirden sonra bir anda dibime kadar gelmiş "kim bu?"demişti "Arkadaşım" cevabım onu memnun etmemiş olacak ki "Arkadaşların seni bu saatte mi arıyor." Gözü dönmüştü resmen bakışları çok ürkütücüydü ilk defa ondan bu kadar korkmuştum. "Tamam sakin ol Arkadaşımın sevgilisinin arkadaşıymış konuşalım diye tanıştırdılar "   "Kim Güneş hangi Arkadaşın?"  "Söyleyemem zaten aramızda bir şey yok arkadaşça konuşuyoruz "  "Olamaz zaten sen beni seviyorsun , benimsin"
"Kimdi söyle kim? Söylemez eğer ben öğrenirsem daha kötü olur , yurda gelir bütün arkadaşlarına tek tek sorarım."
"Yurttan değil, okuldan tamam söyleyeceğim ama söz ver birşey demeyeceksin kimseye o çocuklada konuşmayacaksın ,bende konuşmam tamam mı?"
"Tamam"
Arkadaşlarımın isimlerini vermiştim çocuğun numarasınıda almıştı
"Söz vermiştin kimseyle konuşmayacaktın."
"Hepsine bunun hesabını soracağım."
Yanıma gelmiş anlımdan sonra avucumun içinden öpmüş gitmeden önce "  Ararsa sakın açma , sonra seni arayacağım şimdi yurduna git." Dedikten sonra benden aldığı numarayı kendi telefonuyla aramıştı "Alo bilader "
Gitmeden önce son duyduğum buydu kim bilir ne diyecekti arkadaşlarımın yüzüne nasıl bakacaktım ?  düşüncelerle yurda doğru yol almıştım.