Danilo şef: Nerede kaldın?
Danilo şef: Misafirler geldi
Alican: Geliyorum şefim yoldayım
(görüldü)
Danilo şef: Yazıyor...
Danilo şef: Yazıyor...
Danilo şef: Aniden yapma
Alican: Neyi şefim😀
Danilo şef: Hala patronunum biliyorsun değil mi
Danilo şef: Bir aylık maaşın yok
Alican: 😀😀
Alican: Yeni iş bakayım o zaman
Alican: Gerçi onu da döversiniz falan hiç iyi olmaz şimdi
Danilo şef: Zorlama beni buraya gel
Alican: Çok mu kalabalık?
Danill şef: Türkiyedeki bütün italyan şefler burada, tabiki kalabalık
Alican: Biraz gerginsiniz gibi
Alican: Geldiğimde düzeltirim
Danilo şef: İddialı sözler
Danilo şef: Reddedecek lükste değilim
Alican: Biliyorum😀
Danilo şef: Şımardın hemen
Alican: Şefim özlediğinizi bu kadar belli edemezdiniz
Danilo şef: Buraya gel
Danilo şefin attığı mesaja gülerken telefonu kapatıp cebime koymuştum. Zaten gelmiştim sadece belli etmesem de onunla yüzyüze gelmeye pek hazır değildim. Bu yüzden dışarı da biraz hava almak istemiştim.
Dün beni öpmesinden sonra (ve bu sefer sarhoş değildi) çoğu zaman yaptığım gibi yine çareyi kaçmakta bulmuştum.
Aramızda bir çekim olduğu açıktı. Bunu inkar edecek kadar kör değildim. Ona kapılıyormuşum gibi geliyordu ve ne yazık ki önüne geçmem oldukça zordu. Dünden beri aklımdan çıkmaması da buna bir örnekti.
Gözümü kapatıyordum, aklıma beni öptüğü an geliyordu, gözlerimi açıyordum, yüzü aklıma geliyordu. Uyumaya çalışıyordum, kendimi onunla ilgili hayaller kurarken buluyordum.
Beni gerçekten çok etkilemişti. Ne hissettiğimi dahi anlayamıyordum. Birini görünce mutlu olmak da sevgiye dahil miydi?
Derin bir nefes alarak oldukça kalabalık olan restoranta giriş yapmıştım. Bugün büyük bir şov vardı ve bizi oldukça yorucu bir gün bekliyordu. Neyse ki motivasyonum tamdı. Dün izinli olduğumdan iyice dinlenmiştim ayrıca Danilo şef'in de burada olması beni istemsiz mutlu ediyordu.
JE LEEST
Chance | Danilo & Alican
Fanfictie(Devam Etmiyor) Alican aylarca işsizlikle uğraştıktan sonra karşısına en büyük şansı çıkar. Danilo şefin dünyaca ünlü restorantı.