CAN YANGINI: KÜL +18

14. BÖLÜM

İyi okumalar.

14. BÖLÜM: Kırık Camlar

Bölüm şarkıları;
Furkan Kızılay, Her Şey Senle
Yüzyüzeyken Konuşuruz, Son Seslenişim

Herbir vazgeçiş aslında bir gidiş değildir. Her vazgeçiş aslında bir bitiştir. Çünkü vazgeçmek demek, kalmayı isterken gitmek zorunda olmaktır.

Yaman Ardil Vargı

İki hafta önce

Saklanmıştım.

Her seferinde, her şeyden ve herkesten saklanmıştım.

Duygularımı saklamıştım, hissettiklerimi saklamıştım, kendimi bile saklamıştım. Hatta çoğu zaman kendimi, kendimden bile saklamıştım ben.

Saklanmak demek zaman geçtikçe bir duvara dönüşmek demekti. Duvara dönüşmüştüm. Nefes alan bir duvardım sadece. O duvarın arkasında kalmıştım ama çıkmak demek benim için ölüm demekti, çıkmamıştım. Duvar ben olmuştu, insanlara o duvarın arkasından bakardım. O duvarın arkasından görürdüm, konuşurdum, duyardım.

Bu bir çeşit kendimi koruma iç güdüsüydü. Eğer insanlar beni, çektiğim o duvarın arkasından görürse bana en ufak bir zarar bile veremezlerdi.

Herkesten korumuştum kendimi, her şeyden korumuştum. Ve ben kendimi korurken o olmaktan korktuğum kişiye dönüşmüştüm. Herkesin çekindiği, sert görünen ama aynı zamanda da işini iyi yapan bir adam.

Böyle görüyorlardı ama öyle değildim, biliyordum.

Herkes benden çekinse de, korkusuz, vurdum duymaz gibi gözüksem de ben onu aşamamıştım. Bir tek ondan kendimi koruyamamıştım, bir tek ondan korkmuştum ve bir tek ona yenilmiştim.

Her seferinde beni bir kukla gibi oynatmasına, iplerimin ellerinde tıpkı bir atı tutuyormuş gibi tutmasına izin verdim. Boyun eğdim, baş kaldırdığım da ise zorla itaat ettirildim ama büyüdüm. Bir şekilde büyüdüm ve acımasız bir adama dönüştüm.

Zaaflarıma oynardı, zaaflarımı yok ettim. Acılarıma oynardı, acılarımı yok ettim. Mutlu olduğum anlara oynardı, onları da yok ettim.

Ama bir şeyi unuttum. Benim en çok yok etmem gereken şey o'ydu. Ne olursa olsun ona karşı olan sevgimdi, yok etmem gereken. Ona olan bağlılığımdı, güvenimdi, koşulsuz şartsız onu görünce oluşan heyecanımdı.

Bir çocuk babasını sevdiği için suçluluk duyar mıydı hiç?

Seviyordum ama aynı zaman da nefret ediyordum. Onu öldürmek istiyordum ama bir kez olsun saçlarımı okşasın diye de kendimi ona sevdirmeye çalışıyordum.