ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

Chapter 78
Imperial MeowJuly 15, 2023
Chapter 78

အကြိုမင်္ဂလာလက်ဖွဲ့

ကုရွမ်းတုကတစ်ခဏလောက်တွေးတောလိုက်ပြီးနောက် "အဲ့ဒီနေရာကိုသွားပြီးတော့တစ်ချက်လောက်ကြည့်ချင်လား"

သူက လျိုရုကုန်းထွက်သွားသည့်နေရာကိုလက်ညိုးထိုးပြလိုက်သည်။

လင်းရုဖေးက ခဏလောက်စဉ်းစားလိုက်ပြီး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူလည်းအိပ်လို့မပျော်တာကြောင့် ခေါင်းသာညိတ်ပြလိုက်သည်။

ကုရွမ်းတုက သူလက်ခံတာတွေ့သည်နှင့် လက်ကိုညင်ညင်သာသာလေးဆွဲလိုက်သည်။ လင်းရုဖေးကသူခန္တာကိုယ်တစ်ခုလုံးပေါ့ပါးသွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး ကုရွမ်းတုကလေထဲကိုခေါ်သွားလေသည်။ သူ့ခါးမှာချိတ်ထားတဲ့ကုယွီကတစ်ခုခုကိုခံစားမိပုံရပြီးဓားအိမ်ထဲက‌နေထွက်လာကာသူခြေထောက်နားတွင်ရပ်လိုက်သည်။ လင်းရုဖေးက ကုယွီအပေါ်တတ်လိုက်ပြီးကုရွမ်းတုရဲ့ညွှန်ကြားမှုဖြင့်လျိုရုကုန်းအရက်သောက်ခဲ့သည့် မြင်မားတဲ့အဆောက်အအုံပေါ်ဆင်းသက်လိုက်၏။

ဤနေရာကရူခင်းကအတော်လေးထူးခြားပြီးလှပသည်။

မင်း အဝေးကိုကြည့်လိုက်ပါက ကူစူးမြို့တစ်ခုလုံးကိုငှက်တစ်ကောင်ရဲ့မျက်လုံးအမြင်အတိုင်းမြင်နိုင်သည်။ အစိမ်းရောင်အုတ်ခဲများ၊ အဖြူရောင်အုတ်ကြွပ်ပြားနှင့် အိမ်နိမ့်လေးများ၊ပန်းရောင်တံတိုင်းတွေနှင့်လူချမ်းသာမိသားစုတွေရဲ့အနီရောင်အိမ်၀င်ပေါက်တွေကလမ်းရဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာရှိနေပုံမှာ စစ်တုရင်ခုံပေါ်မှာသပ်သပ်ရပ်ရပ်စီထားသည့်ပုံနှင့်တူလွန်းလှသည်။ ကြည်လင်နေတဲ့မြစ်ရေကမြို့ရဲ့အလည်ကိုဖြတ်ပြီးတောင်ဘက်ကိုစီးဆင်းသွားသည်။ လမ်းမီးတွေအားလုံးမရှိတော့ဘဲလရောင်ကရေတံခွန်လိုမျိုးဖြူဖွေးနေသည့်နှင်းတွေတစ်မြို့လုံးကိုဖုံးထားသလိုဖြစ်နေသည်။

ညဘက်ဘယ်ကမှန်းမသိ တိုက်ခတ်နေတဲ့လေကနည်းနည်းပြင်းထန်တာကြောင့်ကုရွမ်းတုက၀တ်ရုံကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးလင်းရုဖေးပခုံးပေါ်ခြုံပေးလိုက်သည်။ သူကလင်းရုဖေးဘေးမှာ၀င်ထိုင်လိုက်ပြီးသူလေသံကနည်းနည်း၀မ်းနည်းနေပုံရသည်။ သူကကူစူးမြို့ရဲ့ရူခင်း‌တွေကလွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်းတစ်ရာကျော်ကနှင့်ယှဥ်လျှင် ယခု တော်တော်လေးပြောင်းလဲသွားပြီဟုပြောလေ၏။