☆ final

648 57 33
                                    

merhaba, uzun bir aradan sonra final bölümüyle beraberiz. açıkçası bu kurgu için yazma hevesim kalmamıştı en azından final yapayım ve sizi daha fazla bekletmeyeyim dedim ✨

mutlu ve güzel yıllar diliyorum hepinize güzellerim <3 yeni kurgumda görüşelimm

-

Los Angeles, 23:00

Bakışları önündeki bardaktan ayrılmazken yüzünde her zaman ki ifadesi duruyordu. Aradan 3 ay geçmişti. Koskoca 3 ay. Kimisi için kısa onun için ise en uzun aylardı.

Lalisa gitmişti. Nerede olduğunu bilmiyordu, onu aradı. Çok aradı. Tayland'a bile gitti ama ondan tek bir iz bile bulamadı. Hiçbir yerde yoktu, izini tamamen kaybettirmişti. Onunla beraber Jungkook da kendini kaybetmişti.

Güldü kendi kendine. Yıl bitiyordu, onunla ömür geçirmeyi düşündüğü kadın olmadan yıl bitiyordu. Kuzeninin zoruyla düzenlediği partiye gelmiş sadece önündeki bardağa bakarak içiyordu. Ruh gibi dolaşıyordu. Görenler onu tanıyamıyordu.

"Kalk da biraz eğlen dede, götün yapıştı."

Kafasını kaldırıp kuzenine kısa bir bakış attı ve önüne döndü. "Keyfine bak sen." Jennie de onun yanına oturduğunda üzgün bir şekilde kuzenine baktı. "Beklemek yerine unutmayı denesen senin için daha iyi olur."

Jungkook derin bir nefes alıp arkasına yaslandığında gözlerimi yumdu. Hiç denememişti. Denemek bile istememişti. Ona o kadar çok aşıktı ki, bu aşk ona kafayı yedirtecekti. Öyle çok özlemişti ki, nefes alamaz hale gelmişti.

"Bunu istemiyorum."

Jennie morali bozuk bir şekilde kuzenime baktığında iç çekti. Çok değişmişti aylar içinde, uzun olan saçlarını kısacık kesmiş ve kendini alkole vurmuştu. Hayali olan mesleğini bile yapmıyordu. Yaşamla olan bağlantısını tamamen koparmıştı.

"Ben Taehyung'un yanına gidiyorum yeni yıla beraber girelim ama olur mu?" diye sorduğunda Jungkook başını iki yana salladı. "Siz takılın, kalkarım birazdan."

Jennie başını salladığında aklına gelen şeyle söyleyip söylememek arasında kaldı. Jungkook surat ifadesinden anlayınca konuştu. "Noldu?"

"Üzülme ama," dedi tedirgin bir sesle. "Lalisa seni unutalı çok olmuş. Adını bile duymak istemiyormuş. Roseanne söyledi bunları bana, umudunu kesmen için. Ve," dedi derin bir nefes alıp devam etti. "Hayatında yeni biri varmış."

Nefesinin kesildiğini hissetti. Duymak istemedi ya da hiçbirini, o aklından atamazken Lalisa'nın hayatın yeni biri alması onu tam anlamıyla yıkmıştı. Ona dair olan ufacık umudu tamamen toz olup uçmuştu.

Gülümsedi. En azından denedi. "Umarım o da benim gibi değildir."

Jennie'nin bir şey demesine fırsat bırakmadan mekandan çıkmıştı. Jennie arkasından bakakalırken yanına Taehyung geldi. "Onu biraz rahat bırakalım, kafasını toparlad elbet, bebeğim."

Jennie başını salladı. "Haklısın."

Jungkook hızlı adımlarla arabasına bindiğinde gözleri dolmuştu. Dayanamıyordu. Bir başkasıyla olma düşüncesi bile onu mahvediyordu. Gözyaşları yanaklarından süzülürken kafasını geriye yasladı.

Aklına onunla olan anıları gelince gözyaşları daha hızlı aktı. Kafasını kaldırdı ve telefonundan aylardır dinlediği ses kayıtlarını açtı. Lalisa'dan kalan tek şey hırkası, aldığı kolye ve ses kayıtlarıydı.

Telefonun sesini açtı ve kayıtları dinlemeye başladı.

"Sevgiliimm! Nerdesin seni çoookk özledim!"

Arkadan gelen gülüşme sesleri.

"Seni seviyoruuumm!"

Birden kendini tutamayıp hıçkırıklara bozulduğunda sesi hala geliyordu kulaklarına.

"Üzgünüm, Jeon Jungkook. Ama hayatının sonuna kadar benden kurtulamayacaksın."

Daha çok ağlamaya başladığında ağzından çıkan tek kelime, "Geri dön, lütfen." idi.

Kabullenemiyordu. Mahvoluyordu.

Mahvolma sebebi unutulması değildi, sevdiği kadın tarafından unutulmasıydı. Hayatında ilk defa aşkı tatmış ve yaşamıştı. Ve hayatında ilk defa bir kadın için gözyaşlarına boğulmuştu.

Telefonu kapattı. Gözyaşlarını sildi ve derin bir nefes aldı. Birkaç saniye sonra ise havaii fişekler ve çığlıklar patlamıştı. Yeni yıla girmişlerdi.

Jeon Jungkook, Lalisa Manobal için 2023 yılında kalmıştı. Lalisa Manobal ise onun tüm yıllarını elinden almıştı.

Bazı insanlar yılın içinde kalmalı, sizinle yeni bir yıla ve hayata gelmemeliydi belki de. Acılar ise unutulmaz, sadece alışkanlık haline gelir ve bu alışkanlık hayatınızın acısı olur.

Acılar ise insanı olgunlaştırır.

-

ve bittii, lalisaya kızmayın onun ağzından özel bir bölüm yazabilirim

umarım kurguyu sizde benimle beraber sevmissinizdir. yeni kurgu görüşelim kızlar ✨

mutlu yıllaarr ⭐

storm fire Where stories live. Discover now